Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Pokochajmy trawy

Kazimierz Kot, Autor ukończył Wydział Ogrodniczy AR w Poznaniu. Jest kolekcjonerem rzadkich gatunków i członkiem wielu stowarzyszeń miłośników roślin.

Trawy to moja ulubiona grupa roślin. Uważam, że wprowadzając je do ogrodu, można wiele zmienić w jego wyglądzie i nadać mu specyficzny charakter.

Kompozycja z traw: na pierwszym planie trzęślica (Molinia caerulea) 'Variegata', z tyłu miskant chiński 'Silberspinne' o srebrzystych kłosach i odmiana 'Kleine Fontane'.
Kompozycja z traw: na pierwszym planie trzęślica (Molinia caerulea) 'Variegata', z tyłu miskant chiński 'Silberspinne' o srebrzystych kłosach i odmiana 'Kleine Fontane'.
Przed laty, gdy po raz pierwszy wyjechałem na Zachód, zafascynowało mnie otoczenie domów: aksamitne strzyżone trawniki i kępy olbrzymich traw. Od tego momentu "zachorowałem" na trawy ozdobne. Moja słabość wciąż się pogłębia, bo przecież pojawiają się coraz to nowe, atrakcyjne odmiany, które warto mieć w kolekcji.

W tym artykule chciałbym podzielić się z Państwem moimi doświadczeniami dotyczącymi tych roślin. Podstawowym kryterium, jakie przyjąłem przy doborze gatunków, jest zimotrwałość.

Kolory, faktury, struktury

Rośliny trawiaste, zaliczane obecnie do rodziny wiechlinowatych (Poaceae), to olbrzymia grupa, odznaczająca się bogactwem form i kształtów. Trawy ozdobne nie mogą być strzyżone; powinny zachować swój naturalny wygląd, który zmienia się w ciągu roku.

Trawy mają zróżnicowaną wysokość: od zaledwie 3-4 cm aż do 3-4 m. Niskie dywanowe i kępiaste tworzą z czasem kobierce: te z kostrzewy owczej (Festuca ovina) są aksamitne w dotyku, te z kostrzewy miotlastej (F. scoparia) - kłujące. Formę zwartych kęp ma Festuca punctaria oraz odmiany kostrzewy sinej (F. glauca). Natomiast miskanty (Miscanthus), spartyny (Spartina) i ostnice (Stipa) rosną wysoko i szybko tworzą monumentalne kępy i kolumny.

Kolory traw to wszystkie odcienie zieleni, różne srebrzystości i niebieskości, paskowania (wzdłuż i w poprzek liści), kropkowania, cętki i plamki. Jest też kilka odmian o liściach w kolorze żółtym i brązowym.

Gdzie je posadzić

Niskie trawy kępkowe najlepiej sadzić w większych grupach, żeby uzyskać zdecydowany efekt kolorystyczny; możemy z nich także założyć nie strzyżony trawnik, umieścić je na rabacie bylinowej albo zrobić z nich obwódki. Efektownie wyglądają również w ogrodzie skalnym. Pomiędzy kępkami traw niestrzyżonych świetnie rosną drobne rośliny cebulowe.

Średnie i duże trawy najlepiej sadzić pojedynczo. Dobrze się też prezentują w grupach na tle strzyżonych trawników oraz posadzone w ceramicznych donicach i ustawione na tarasie. Wysokie trawy ozdobią ogród nawet zimą, gdy je pokryje szron i śnieg.

Przygotowujemy miejsce

  • Stanowisko. Trawy powinny rosnąć w pełnym słońcu. Wtedy mają właściwy pokrój, a ich pędy są wystarczająco sztywne, dobrze wybarwione i zdrowe. Poza tym lepiej zimują od tych posadzonych w cieniu.

  • Gleba. Rośliny te wymagają bogatego w próchnicę, średnio żyznego podłoża, z którego usuwamy wszystkie wieloletnie chwasty, a zwłaszcza rozłogi perzu. Trawy nie lubią zastoisk wodnych (wyjątek stanowią te, które pochodzą z bagien).

    Najniższe gatunki sadzimy w rozstawie 10 x 10 cm (nie gęściej, bo wtedy szybciej "łysieją"). W ich sąsiedztwie nie należy umieszczać roślin ekspansywnych. Średnie i duże trawy radzą sobie z konkurencją bardzo dobrze, nie dając sąsiadom szans. Duże okazy mi- skantów, spartyny i ostnicy powinny rosnąć pojedynczo albo w odległości 4-5 m jeden od drugiego.

    Gatunki ekspansywne, jak mozgi i miskanty, sadzimy w taki sposób, by się nadmiernie nie rozrastały, np. umieszczając je w dużej zakopanej w ziemi donicy, po wyjęciu z niej dna, lub sporządzając rodzaj opaski z plastiku albo metalu, którą zakopujemy na głębokość 40 cm. Okazy kupione w pojemnikach możemy sadzić w gruncie od wiosny do jesieni.

    Jak je pielęgnujemy

    Rabaty z trawami trzeba systematycznie odchwaszczać, a miejsca, w których rośliny wymarzły lub wyschły - uzupełniać. Kępy gatunków dywanowych szybko się przerzedzają i starzeją, dlatego należy je co 2-3 lata odnawiać: w zależności od gatunku - dzielić lub przycinać. Pamiętajmy o usunięciu nasion traw, zanim dojrzeją, by się nie rozsiewały i nie zachwaszczały innych części ogrodu (jedynie miskanty nie stwarzają tego problemu). Wiosną dosyć nisko ścinamy suche źdźbła traw wysokich, aby dać szansę rozwoju nowym pędom.

  • Nawożenie. Trawy rosnące kilka lat na tym samym miejscu, zwłaszcza wysokie, wymagają raz w sezonie, wiosną, dokarmiania niewielkimi dawkami nawozu wieloskładnikowego. Roślin nie należy zbyt intensywnie nawozić, bo wtedy stają się nadmiernie wybujałe, a ich pędy pokładają się na ziemi. Traw dywanowych także nie powinniśmy obficie zasilać.

  • Rozmnażanie. Trawy dzielimy wiosną (zwłaszcza gatunki wysokie) lub w drugiej połowie sierpnia.

    Co im zagraża

    Dla traw dywanowych (np. kostrzewy) głównym niebezpieczeństwem jest obfity śnieg, spadający na mokrą, niezamarzniętą ziemię. Gdy warstwa śniegu przekracza 20 cm grubości, jego nadmiar trzeba usunąć, inaczej rośliny może porazić pleśń.

    Trawy mogą być atakowane przez choroby, m.in. przez mączniaka (objawia się mączystym nalotem na liściach, które następnie zamierają) oraz rdzę (widoczna jest w postaci rdzawych, pylących plam na liściach). Obie choroby zwalczamy, opryskując rośliny 2-3-krotnie co 7 dni jednym z preparatów: Baymat, Discus (w stężeniu 0,03%) lub Dithane (0,2%).

  • Skomentuj:

    Pokochajmy trawy