Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Iglaki w modnych szpilkach

Magda Narkiewicz

Zimą nasze ogrody stają się coraz bardziej kolorowe. Zawdzięczają to głównie iglakom. Ich szpilki mają bogatą gamę odcieni, które układają się w oryginalne wzory.

s
Żywotnik zachodni (<i>Thuja occiedentalis</i>) 'Rheingold' latem ma żótą barwę. Smukłe stożki to jalowiec pospolity (<i>Juniperus communis</i>) 'Hibernica'.
Fot. Ewa Narkiewicz
Kiedy iglaki zaczęły masowo wkraczać do ogrodów, podniosły się głosy, jakoby ich zieleń była monotonna i przytłaczająca. Dziś, gdy na rynku jest olbrzymia rozmaitość odmian, doskonale widać, jak niesłuszny był to zarzut.

Odcienie i desenie

Iglaki srebrzyste i niebieskawe występują w naturze, więc od dawna sadzono je w ogrodach. Dołączyły do nich odmiany złociste i zielono-żółte. Wyjątkowo atrakcyjną grupę stanowią rośliny iglaste w białe lub żółte plamki (pozbawione zieleni są ich wierzchołki pędów lub niewielkie rozgałęzienia). Okazało się też, że sezonowe przebieranki nie są wyłączną domeną roślin liściastych. Sporo iglaków zmienia kolory z nadejściem chłodów. Zieleń zwykle rudzieje lub nabiera fioletu, barwa niebieska pogłębia się, srebrzysta bieleje, a złocista brązowieje.

Co mówią barwy

Kolory igieł to nie tylko walor dekoracyjny. Barwniki odgrywają znaczącą rolę w życiu roślin. Najważniejszy jest chlorofil, bo to dzięki niemu zdobywają energię i mogą szybko rosnąć. Z kolei inne substancje wpływające na kolor igieł wzmacniają odporność na niekorzystne czynniki, takie jak mróz, silne słońce, suszę, a także choroby i szkodniki. Kolor rośliny w pewnej mierze świadczy zatem o tym, jakie ma ona potrzeby.

Niebieski. W igłach i łuskach nie występują niebieskie barwniki. Wrażenie błękitu powstaje, gdy zieleń chlorofilu przefiltrowana jest przez warstwę wosku pokrywającego igły. Wosk ten chroni roślinę przed nadmiernym parowaniem. To ułatwia jej przetrwanie trudnych warunków. Niebiesko zabarwione płożące odmiany potrafią przeżyć mroźną zimę i upalne lato, nawet kiedy rosną w małych balkonowych skrzynkach.

Srebrzysty. Barwę tę nadaje gruba warstwa wosku. Występuje ona zwykle u iglaków pochodzących z bardzo mroźnych rejonów, np. u świerków i jodeł. Rośliny te nie są łatwym łupem szkodników.

Żółty. Ujawnia się, gdy rośliny mają mało chlorofilu. Nie rosną szybko, łatwo uszkadza je słońce i mróz. Lubią półcień.

Biały. Świadczy o całkowitym braku barwników. Występuje tylko w niektórych partiach rośliny, które żyją dzięki zielonym częściom. Biało-zielone rośliny wymagają dużo rozproszonego światła. Często pojawiają się na nich brązowe plamy w wyniku uszkodzenia przez słońce lub mróz. U okazów w słabej kondycji białych plam tworzy się mało i są one niewielkie.

Rdzawofioletowy. Substancje o tych barwach nadają liściom odporność na mróz. Wiosną zanikają i roślina powraca do typowego koloru.

    Więcej o:

Skomentuj:

Iglaki w modnych szpilkach