Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Róża chińska - Hibiscus rosa-sinensis

Wiesław Gawryś

Uprawiały ją już nasze prababki, jednak wtedy kwitła tylko w jednym, różowoczerwonym kolorze. Teraz mamy do wyboru odmiany w najrozmaitszych barwach.

W sprzedaży są róże chińskie skarlane specjalnym preparatem. Po kilku miesiacach przestaje on działać i roślina się rozrasta.
W sprzedaży są róże chińskie skarlane specjalnym preparatem. Po kilku miesiacach przestaje on działać i roślina się rozrasta.
Fot. Paweł Słomczyński / AG
Roślina ta cieszy się ogromną popularnością na całym świecie, nie tylko ze względu na piękno kwiatów, ale też łatwość uprawy. U nas zdobi mieszkania, a w krajach o cieplejszym klimacie króluje w parkach i ogrodach.

Plotki i pomówienia

Niestety, w Polsce róża chińska zyskała złą sławę. Niesłusznie przypisano jej właściwości trujące i rakotwórcze, chociaż nie potwierdziły tego żadne badania naukowe. Swą opinię zawdzięcza następującej historii: w latach 60. w holu pewnego szpitala stał obficie kwitnący okaz. Wielu amatorów ścinało z niego sadzonki, co doprowadziło niemal do jego zniszczenia. Wtedy obok ustawiono tabliczkę: "Roślina szkodliwa dla zdrowia". Uratowało to jej życie, ale zła opinia rozpowszechniła się i różę chińską wypędzono z polskich domów.

Triumfalny powrót

W połowie lat dziewięćdziesiątych w kwiaciarniach pojawiły się efektownie kwitnące rośliny sprowadzane z Holandii i Danii. Najwięcej jest odmian o kwiatach czerwonych lub różowych w różnych odcieniach, nie brak też żółtych, pomarańczowych, białych oraz dwu- i wielobarwnych. Rozwijają się one od kwietnia do września, przy czym każdy otwiera się na dzień lub dwa. Dekoracyjne są również liście, ciemnozielone i błyszczące. Zdarzają się też odmiany, u których są one kolorowe.

Kto stanie się właścicielem róży chińskiej, powinien pamiętać, że urośnie z niej krzew wysokości 1-1,5 m, a w dużym pojemniku - nawet do 2,5 m.

Tajniki uprawy

  • Miejsce. Latem różę chińską możemy ustawić na zewnątrz miejscu półcienistym (wcześniej jednak powinna być zahartowana, inaczej zrzuci liście i pąki kwiatowe). W takich warunkach trzeba ją nieco częściej podlewać.

  • Światło. Gatunek ten wymaga stanowiska jasnego, ale raczej nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia. Przy zbyt silnym oświetleniu liście bledną, a potem żółkną. Z kolei w zbyt ciemnym miejscu kwitnienie jest mniej obfite.

  • Temperatura. W okresie wegetacji roślina najlepiej się czuje w temperaturze 20-25 st. C, zimą zaś, gdy odpoczywa, woli nieco chłodniejsze pomieszczenia (15-18 st. C). Uwaga: poniżej 10 st. C opadają liście.

  • Woda. Wiosną i latem podłoże powinno być cały czas wilgotne, ale nie mokre. Zimą podlewanie nieco ograniczamy.

    Gatunek ten wymaga dość dużej wilgotności powietrza, szczególnie latem - wtedy powinniśmy go zraszać. Nie należy jednak tego robić, gdy liście są nagrzane słońcem.

  • Nawożenie. Od kwietnia do września zasilamy roślinę co 14 dni roztworem nawozów przeznaczonych dla roślin kwitnących, jak np. Humvit-Bio lub Planton K.

  • Przesadzanie. Młode okazy przesadzamy co roku wiosną, starsze rzadziej. Można użyć podłoża uniwersalnego o odczynie lekko kwaśnym (pH 6), chociaż bardziej odpowiednia jest mieszanina ziemi liściowej, kompostowej, piasku oraz torfu w proporcji 2:1:1:1.

  • Inne zalecenia. Wiosną pędy dość silnie skracamy (usuwamy połowę zeszłorocznych przyrostów). Dzięki temu roślina silniej się rozkrzewi i obficiej kwitnie. Chronimy ją przed wyziewami z kuchni gazowych.

  • Rozmnażanie. Różę chińską rozmnażamy wiosną, ukorzeniając półzdrewniałe sadzonki z 2-3 liśćmi. Końce sadzonek zanurzamy w ukorzeniaczu i umieszczamy w mieszaninie torfu z piaskiem, perlicie bądź piasku. Temperatura podłoża powinna wynosić przynajmniej 20 st. C. Sadzonki często zraszamy. Zwykle ukorzeniają się po 3 tygodniach.

    W domu owoce (niewielkie torebki) same się nie zawiązują. Jeżeli chcemy uzyskać nasiona i je wysiać, musimy wcześniej sami zapylić kwiaty pyłkiem pochodzącym z innego egzemplarza.

    Zagadka pochodzenia

    Właściwa nazwa tej rośliny to ketmia róża chińska (Hibiscus rosa-sinensis). Należy do rodziny malwowatych (Malvaceae). Chociaż wiadomo, że do Europy przybyła z Chin, to jej rodowód nie jest dokładnie znany. Przypuszcza się, że pochodzi z tropikalnej Azji albo z Afryki. Dotychczas nie znaleziono żadnego okazu rosnącego w naturze.

    Gdy roślinie coś dolega

  • Białawe lub czerwonawe plamy na kwiatach i młodych pędach - szara pleśń. Roślinę opryskujemy preparatem Rovral lub Sumilex.
  • Brązowopurpurowe plamy na liściach, następnie liście zamierają - alternarioza ketmii. Stosujemy preparat Rovral lub Bravo.
  • Skupiska zielonych owadów na młodych liściach i pąkach kwiatowych - mszyce. Szkodniki zwalczamy środkiem ABC na Mszyce, Agrecol Anty-Szkodnik lub Polysect.
  • Żółte plamy na liściach, a na ich spodzie delikatna pajęczynka - przędziorki. Używamy środka Karate albo Talstar, w ziemi umieszczamy pałeczki Provado Combi Pin lub Tarcznik.

    Autor jest wicedyrektorem Ogrodu Botanicznego PAN w Warszawie Powsinie.

  • Skomentuj:

    Róża chińska - Hibiscus rosa-sinensis