Wawrzynek wilczełyko

Daphne mezereum

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) Niewysoki krzew zrzucający na zimę liście, dość rzadko występujący w wilgotnych i cienistych lasach liściastych na terenie całego kraju. Liście całobrzegie, zaostrzone, o krótkim ogonku, długości 4-8 cm, są skupione na szczytach gałązek. Po roztarciu nieprzyjemnie pachną. Kwiaty różowe, sporadycznie białe, o czterech działkach kielicha pojawiają się przed rozwojem liści na zeszłorocznych pędach. Wydzielają silny słodki zapach. W czerwcu-lipcu dojrzewają kuliste czerwone lub żółte owoce, poczym opadają. Cała roślina jest bardzo silnie trująca, należy szczególnie uważać, by dzieci nie próbowały jej owoców. Na stanowiskach naturalnych podlega ochronie.

Rozmiary Do 1,5 metra wysokości.

Odmiany 'Alba' - o białych kwiatach i żółtopomarańczowych owocach; 'Alba Plena' - obficie kwitnąca, kwiaty białe lub kremowe, pełne, nie zawiązuje owoców; 'Rubra' - kwiaty różowofioletowe, owoce czerwone.

Kwitnienie W zależności od pogody - od lutego do kwietnia.

Wymagania Gleba próchniczna, wapienna, lekko wilgotna, stanowisko półcieniste lub zacienione. Uprawa i pielęgnacja Niewymagający krzew odporny na mróz. Na wilgotnej ziemi dobrze rośnie także w pełnym słońcu. Zakorzenione okazy źle znoszą przesadzanie.

Rozmnażanie Przez sadzonki i szczepienie, ale trudno się regeneruje, lub z nasion, które mogą kiełkować dopiero po dwóch latach. Sam się nieco rozsiewa.

Cięcie Nie wymaga cięcia, w dodatku źle je znosi. Podlewanie i nawożenie Szybciej rośnie, jeśli stale ma nieco wilgoci w podłożu i zasilany jest kompostem.

Choroby i szkodniki Nadmiar wilgoci w podłożu sprzyja chorobom grzybowym.

Zastosowanie Efektowny kwitnący jako jeden z pierwszych krzewów, dobrze prezentujący się zarówno pojedynczo jak i z innymi niewielkimi gatunkami, które kwitną w późniejszym terminie. Można go sadzić także w cieniu drzew i na skalnikach.