Crocosmia
Wiele osób, widząc po raz pierwszy krokosmię, myśli, że to mieczyk o drobnych kwiatach. W istocie obie te rośliny są do siebie ogólnie podobne i kwitną latem, mają też zbliżoną budowę wąskich liści oraz dzwonkowatych kwiatów. U krokosmi są one jednak kilkakrotnie mniejsze i wyrastają na bezlistnych wzniesionych pędach, tworząc zwarte kłosy w różnych odcieniach pomarańczowego, żółtego i czerwonego.
W Polsce uprawia się:
Wczesne:
Późniejsze:
Pochodzenie: Afryka – Wschodnia, Środkowa i Południowa
Kategoria: byliny, byliny bulwiaste, byliny wymagające okrycia na zimę
Charakter wzrostu: Roślina wieloletnia, jej trwałą częścią są podziemne bulwy. Z nich wiosną wyrastają w górę wąskie liście - podobne do liści mieczyków, lecz delikatniejsze i bardziej wiotkie. Latem pojawiają się pędy kwiatostanowe. Po latach krokosmia rozrasta się szeroko, tworząc obficie kwitnące kępy. Na zimę liście żółkną i zamierają.
Kolor kwiatów: żółty, żółtopomarańczowy, pomarańczowy w różnych odcieniach, czerwony w różnych odcieniach. Czasem pośrodku kwiatu znajduje się ciemne oczko.
Pora kwitnienie: lato – od lipca do września (pora kwitnienia jest cechą odmianową)
Części jadalne: roślina niejadalna
Stanowisko: dobrze nasłonecznione lub lekko zacienione.
Rodzaj gleby: próchniczna, niezbyt ciężka, dobra gleba ogrodowa – np. piaszczysto-gliniasta, przepuszczalna dla wody i powietrza.
Wilgotność gleby: umiarkowanie wilgotna, nie podmokła i niezbyt szybko wysychająca.
Odczyn gleby: obojętny lub lekko zasadowy (pH 6,5-7,5).
Odporność na mróz odmiany wcześniejsze, kwitnące w lipcu, są bardziej odporne na mróz od tych późniejszych. Miejsca, w których rosną montbrecje warto okrywać na zimę gałęziami iglaków lub warstwą suchych liści, a następnie szybą.
Bulwy można też wykopać w październiku i przetrzymać przez zimę w chłodnym (5-10 st. C) pomieszczeniu, przysypane w skrzynce np. suchymi trocinami.
Zastosowanie: montbrecję sadzimy na bylinowych rabatach, a także w dużych pojemnikach.
Sadzenie: głębokość sadzenia: 6-8 cm, odstępy: 8-10 cm
Podlewanie: regularne podczas suszy
Nawożenie: przed sadzeniem bulw podsypujemy nawóz granulowany o przedłużonym działaniu.
W następnych latach, w okresie tworzenia się pędów kwiatostanowych, wzmacniamy rośliny odżywką w płynie dla kwitnących roślin ogrodowych.
Rozmnażanie: Duże egzemplarze krokosmi wykopujemy wczesną wiosną i od starych bulw oddzielamy bulwy przybyszowe. Sadzimy je w nowy miejscu.
Można też wysiewać nasiona krokosmi. Siewki zakwitną po kilku latach uprawy.
Choroby: Bulwy krokosmi narażone na choroby bakteryjne i grzybowe, powodujące gnicie. Przed sadzeniem zaprawiamy (moczymy) je Funabenem T lub rozpuszczonym w wodzie Bioczosem
Choroby wirusowe, objawiające się mozaikowatością kwiatów, eliminujemy, wyrzucając porażone rośliny.
Szkodniki: Liście atakowane są przez przędziorki, powodujące jasne plamy na liściach i ich zasychanie. Szkodniki zwalczamy jednym z preparatów: Karate Zeon, Ortus, Nissorum.
Zbiór kwiatów: Pędy tniemy, gdy rozwinie się kilka najniżej położonych kwiatów.
Zbiór nasion: jesienią, gdy zżółkną owocostany.
