Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Jak wybierać i montować parapety

Dariusz Jędrzejewski

Parapety zewnętrzne i wewnętrzne to ważny element wykończenia okna. O ich funkcjonalności, trwałości i urodzie decyduje materiał, z jakiego są zrobione, oraz prawidłowy montaż

Montaż parapetu zewnętrznego
Montaż parapetu zewnętrznego
Fot. Materiały firmy: ATLAS
Jedne i drugie mają chronić ściany przed zawilgoceniem.

Te zewnętrzne muszą być zrobione z materiałów nienasiąkliwych i odpornych na warunki atmosferyczne (opady, wysokie i niskie temperatury oraz nasłonecznienie). Wewnętrzne mogą być mniej wytrzymałe, za to jako eksponowany element wnętrza (coraz rzadziej zakrywany zasłonami) powinny być ładne.

Jakie wybrać?

Wybór materiału zależy od zasobności portfela. Najdroższe i najbardziej trwałe są parapety z kamienia naturalnego, najtańsze - stalowe ocynkowane o trwałości 15-30-letniej.

Podokienniki, czyli parapety zewnętrzne, mogą być:

stalowe ocynkowane. Pokrywa się je dodatkową warstwą antykorozyjną z mieszanek żywic syntetycznych, np. z poliesteru czy puralu;

aluminiowe - gięte z blachy (tańsze) lub z profili wytłaczanych (droższe). Ich powierzchnię zabezpiecza się przez anodowanie (pokrycie warstwą tlenku) oraz powleczenie lakierem proszkowym lub laminowanie folią;

miedziane lub cynkowe - gięte z blachy na miejscu montażu;

- z PCW - komorowe z twardego PCW lub pełne ze spienionego;

- z kompozytów szklanych - włókna szklanego nasączanego żywicami epoksydowymi;

- z kamienia naturalnego - na zamówienie robi się je z płyt granitowych lub piaskowca;

- z kamienia sztucznego - konglomeratów granitowych lub kwarcowych;

- z ceramiki - kształtki i płytki parapetowe z klinkieru lub gresu łączy się zaprawą do pożądanej wielkości.

Parapety wewnętrzne robi się z:

- drewna (praktycznie wszystkie gatunki);

- laminowanych płyt wiórowych;

- PCW (komorowe i pełne). Z PCW robi się też tzw. parapety renowacyjne montowane na starych parapetach bez potrzeby ich demontażu;

- kamienia naturalnego: marmuru, granitu, trawertynu, zbitego wapienia;

- kamienia sztucznego: lastryko (mieszanka kruszywa marmurowego i cementu), konglomeratów marmurowych, mieszanki mączki marmurowej z żywicami syntetycznymi;

- ceramiki, czyli parapetowych płytek szkliwionych.

Jak montować podokienniki...

Niezależnie od materiału prawidłowo zamontowany parapet zewnętrzny będzie nam służył latami i ochroni nas przed stratami ciepła oraz uszkodzeniem ścian przez wodę i wilgoć.

Podokiennik musi być na tyle szeroki, by wysuwał się przynajmniej 4-5 cm poza lico ściany, a jego płaszczyzna powinna być nachylona pod kątem przynajmniej pięciu stopni, tak by woda z niego nie spływała na ścianę.

UWAGA! Dobierając szerokość, pamiętajmy o doliczeniu warstwy izolacji cieplnej, jeśli dom będzie ocieplony od zewnątrz.

We właściwym odprowadzaniu wody pomaga wyprofilowanie krawędzi zewnętrznej, zwanej kapinosem. Ważne bowiem jest, aby woda nie ściekała na spód parapetu i nie spływała stamtąd na ścianę. Wszystkie połączenia parapetu z ościeżnicą okna i ścianami otworu okiennego muszą być bardzo szczelne.

UWAGA! Końcówki parapetu nie mogą sztywno przylegać do ścianek otworu okiennego ze względu na zjawisko rozszerzalności cieplnej. Różnice temperatur powodują bowiem zmiany wymiarów parapetu, konsekwencją tego mogą być uszkodzenia tynku lub samego podokiennika.

Trzeba o tym pamiętać zwłaszcza przy montażu parapetów z PCW oraz metalowych (np. różnica temperatury wynosząca 50 st. C spowoduje wydłużenie każdego metra parapetu z aluminium o 1,2 mm). Montując taki podokiennik, trzeba więc zachować pewien luz na obu jego końcach, tym większy, im dłuższy jest parapet. Dzisiaj stosuje się do tego wsuwane na końce parapetów zakończenia z tworzywa, które pozwalają na ustalenie żądanej szczeliny i jednocześnie są jego estetycznym wykończeniem.

Parapety aluminiowe dłuższe niż trzy metry należy podzielić na pół i połączyć za pomocą aluminiowego złącza (uwzględniamy ok. 4 mm luzu dla każdego z odcinków parapetu w złączu).

Parapety z wszystkich innych materiałów osadza się w ścianach z zachowaniem luzu, który potem wypełnia się np. silikonem.

... i parapety wewnętrzne

Z kolei przy parapetach wewnętrznych najważniejsze jest stabilne zamocowanie. Te o zwykłej szerokości służą jako półka (najczęściej na kwiaty), a szersze kamienne, drewniane czy z płyty wiórowej mogą pełnić nawet funkcję siedziska.

UWAGA! Jeśli parapet wystaje więcej niż jedna trzecia swojej szerokości poza ścianę, musi być umocowany na dodatkowych wspornikach (metalowych lub drewnianych mocowanych śrubami i wkrętami).

Ponieważ pod oknem znajdują się grzejniki, musimy pamiętać, aby parapet nie był zamontowany zbyt nisko. Optymalny odstęp to 15 cm, a dla parapetów z tworzywa piankowego - 20 cm.

Jeśli mamy grzejniki konwektorowe, parapet może wystawać tylko 2-3 cm poza ścianę, tak aby nie zasłaniał ich wylotów.

UWAGA! Miejsce zamontowania parapetów jest bardzo narażone na straty ciepła. Nie dość że znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie grzejników, to jeszcze może wystąpić tu zjawisko mostka termicznego (miejscowego obniżenia izolacyjności cieplnej) w wyniku złego zaizolowania szczeliny pod oknem pomiędzy parapetem zewnętrznym a wewnętrznym.

Mostek termiczny często powstaje przez zbyt głębokie wsunięcie parapetów wewnętrznych (szczególnie z materiałów o dużej przewodności cieplnej, np. kamiennych albo z lastryko) pod ościeżnicę. Zimą taki parapet jest w dotyku lodowaty. Żeby temu zapobiec, wystarczy wsunąć parapet tylko na głębokość 1-1,5 cm, a pozostałą część szczeliny wypełnić materiałem o niskiej przewodności ciepła lub termoizolacyjnym. Najczęściej używa się pianki poliuretanowej, ale to sposób zawodny, bo warstwa wtryśniętej pianki nie jest równomierna. Lepiej więc stosować odpowiedniej grubości i szerokości gotowe taśmy ze spienionego polietylenu lub innego materiału termoizolacyjnego.

Okna drewniane w czasie montażu wspiera się na belce drewnianej, która później spełnia funkcję izolatora termicznego pomiędzy parapetami. W razie potrzeby można dodatkowo zastosować cienką taśmą lub sznur izolacyjny z pianki.

W oknach z PCW stosuje się dodatkowe profile wstawiane pod ościeżnicę. Często rolę takiego profilu przejmuje komorowy parapet zewnętrzny, skonstruowany tak, aby można go było połączyć od spodu z profilem ościeżnicy. Producenci stolarki z PCW mają w ofercie systemowe parapety zewnętrzne i wewnętrzne, które można tak dokładnie dopasować do profili okiennych, że mostki termiczne się nie pojawią.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>



    Więcej o:

Skomentuj:

Jak wybierać i montować parapety