Deski podłogowe, parkiet - montaż i wykończenie

Ważne są: wilgotność podłoża i jego jakość, porę roku oraz warunki wilgotnościowe i termiczne panujące w pomieszczeniu oraz wilgotność i jakość samego drewna. Dobierze też odpowiednią "chemię" (z zachowaniem szczególnej uwagi przy drewnie egzotycznym i modyfikowanym).

Techniki układania. Pierwotnie deski i deszczułki posadzkowe były sprzedawane w postaci surowej, bez wykończonej powierzchni licowej. Znaczna grubość tych elementów pozwala na układanie ich nawet na niezbyt równej powierzchni (a przy okazji dawała dobrą izolację termiczną i dźwiękową). W starszych technikach elementy te przybijano do podłoża. Obecnie dominuje klejenie, a same deski i deszczułki coraz częściej mają wykończoną powierzchnię licową podobnie jak panele lub deski warstwowe.

Kleje. Najpowszechniejsze w użyciu są kleje dyspersyjne na bazie polimerów, zawierające wodę (bezpieczne w aplikacji) oraz kleje reaktywne dwuskładnikowe na bazie polimerów, bezrozpuszczalnikowe (sprawdzają się do klejenia silnie pęczniejących rodzajów drewna, do których należą na przykład buk, badi i kempas).

Wybór preparatów wykończeniowych. W deskach i deszczułkach posadzkowych istotna jest stabilność barwy, czyli jej niezmienność w czasie. Do rodzajów drewna wykazujących taką stałość należy między innymi dąb, tauari, brzoza i klon. Tymczasem część modnych obecnie "egzotyków" - między innymi gombeira, merbau, amarant, iroko i tatażuba - pod wpływem światła słonecznego i utleniającego działania powietrza wyraźnie zmienia swój odcień. Należy więc starannie dobrać do nich preparaty nawierzchniowe (zalecane są lakiery zawierające dodatki filtrujące promieniowanie UV), a czasem wręcz poczekać kilkanaście dni z lakierowaniem, aż barwa świeżo odsłoniętego po cyklinowaniu drewna ustabilizuje się w sposób naturalny.

Lakiery i oleje. Na dobór wykończenia oprócz estetyki powinien mieć też wpływ rodzaj i przeznaczenie pomieszczenia. Przykładowo, we wnętrzach wilgotnych (kuchniach, łazienkach) lepsze jest zaolejowanie powierzchni podłogi, co hydrofobizuje powierzchnię drewna, a w połyskującym salonie bardziej sprawdzi się podłoga pokryta szczelną powłoką lakierniczą.

Na rynku dostępnych jest wiele środków uszlachetniających i lakierów do podłóg z drewna litego, różniących się zarówno spoiwem (substancją błonotwórczą), jak i właściwościami tworzonej powłoki. Są to pokosty i lakiery nitrocelulozowe, często stosowane jako podkład, oraz lakiery poliuretanowe jednoskładnikowe (utwardzane wilgocią z powietrza) lub dwuskładnikowe (utwardzane poliizocyjananami), stanowiące twardą warstwę wierzchnią. Dwuskładnikowe lakiery epoksydowe, używane na przykład do podłóg sportowych i schodów, dają powłoki o wysokiej elastyczności i odporności na zarysowanie. Lakiery ftalowo-karbamidowe tworzą natomiast powłoki równie wytrzymałe, a przy tym emitujące do otoczenia śladowe ilości szkodliwego formaldehydu.

Nowe trendy wykończeń desek i parkietów

Oprócz typowego wykończenia powierzchni licowej podłogi przez nakładanie bezbarwnych lakierów, olejowanie lub woskowanie, istnieją też i inne rozwiązania.

W celu radykalnej zmiany barwy drewna na ciemniejszą, deski i deszczułki posadzkowe poddawane są w procesie produkcji modyfikacji chemicznej lub termicznej. Jedną ze starszych metod wgłębnego barwienia drewna jest poddanie go działaniu amoniaku. W jego wyniku dębina i grochodrzew przyjmują czarny kolor. Nowszy sposób to przesycanie struktury drewna specjalną mieszanką chemiczną, przez co buk, brzoza i klon stają się brązowoczarne (tak zwane Kebony Wood).

W procesie termowania pociemnia się głównie drewno jesionowe, dębowe i sosnowe. W zależności od temperatury i czasu trwania tego procesu, można uzyskać odcień od bursztynowego po ciemny brąz. Drewno modyfikowane ma odmienne właściwości w stosunku do drewna naturalnego i zwykle wymaga odpowiedniego doboru środków klejących i uszlachetniających powierzchnię.

Odrębną grupę stanowią deski rustykalne, sztucznie postarzane, na przykład ze śladami po gwoździach, zarysowaniami, drobnymi spękaniami, śladami imitującymi chodniki owadzie lub szczególnymi znakami w postaci stylizowanych pieczęci i napisów. Mogą być to również powierzchnie szczotkowane, z uwypuklonymi drobnymi nierównościami, wynikającymi z różnej twardości drewna wczesnego i późnego (wyglądają, jak wytarte przez wiatr i piasek powierzchnie desek znajdowanych na nadmorskich plażach). Choć są oryginalne, to jednocześnie mniej trwałe i trudniejsze w pielęgnacji. Plusem jest to, że na początku użytkowania nie widać pierwszych oznak zużycia w postaci przetarć powłoki i wgnieceń lub uszkodzenia te w naturalny sposób wkomponowują się w postarzoną powierzchnię.

Są też nietypowe i ekskluzywne deski posadzkowe wykonywane na zamówienie - inkrustowane kawałkami lśniącego metalu lub innymi szlachetnymi materiałami.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład