Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Ogród - Encyklopedia budowlana

Opracowanie: Iwona Dąbrowska, Grażyna Rudolf

Kawałek ziemi wokół Twojego domu. Miejsce na Twoje drzewa, krzewy i kwiaty. Na własny trawnik. A może także na strumień i niewielki staw. Po prostu Twój ogród.

Nad stawem lub oczkiem wodnym dobrze prezentują się pomosty, mostki lub wodne altany
Nad stawem lub oczkiem wodnym dobrze prezentują się pomosty, mostki lub wodne altany
Fot. REMMERS
Architekt krajobrazu

Specjalista zajmujący się urządzaniem ogrodów. Jego praca polega przede wszystkim na przygotowaniu projektu, na który może się składać: wybór roślin i ich rozmieszczenie, ukształtowanie terenu, drenaż, schemat systemu nawadniania i oświetlenia ogrodu, przebieg ścieżek i podjazdu, szczegółowy projekt oczka wodnego czy altany bądź innego elementu wyposażenia ogrodu, np. placu zabaw, boiska, grilla.

Architekt krajobrazu z reguły podejmuje się również wykonania wszystkich wynikających z projektu zadań, jak również konserwacji ogrodu.

Koszt usług architekta krajobrazu zależy głównie od wielkości ogrodu, zakresu robót, ale także od dostępności takich usług w danym rejonie Polski.

Altana

Lekka, zadaszona konstrukcja o ażurowych ścianach. Altana pozwala na wypoczynek wśród zieleni, nawet jeśli pada deszcz lub mocno grzeje słońce. Konstrukcja najczęściej wsparta jest na drewnianych słupkach ustawionych w narożnikach kwadratu, sześciokąta lub ośmiokąta. Drewniane elementy powinny być zabezpieczone impregnatem, którym można nadać drewnu dowolny kolor. Aby przedłużyć trwałość altany, słupy należy osadzić w metalowych kotwach nad gruntem.

Dobrze jest przynajmniej jedno przęsło wypełnić ażurową ścianką, która zapewni trochę izolacji od otoczenia. Dach altany najlepiej przykryć materiałem takim samym lub podobnym do zastosowanego na pokrycie budynku mieszkalnego, a podłogę wykończyć deskami lub nawierzchnią z kostki brukowej lub płyt kamiennych. Warto czasem zbudować jedną lub dwie murowane ściany i umieścić przy nich grill i blaty do przygotowania posiłków.

Basen ogrodowy

Zbiornik wodny do kąpieli powinien mieć długość 6-10 m oraz szerokość 3-5 m. Standardowe głębokości to: 1,2 m, 1,3 oraz 1,5 m.

Baseny mogą być ustawiane na powierzchni gruntu lub wkopane. Szczelność zbiornika najczęściej zapewnia folia przymocowana do konstrukcji z blach stalowych, drewna impregnowanego, betonu lub muru. Są też dostępne gotowe niecki z laminatu.

By zapewnić utrzymanie wody w czystości, konieczne jest wyposażenie zbiornika w filtr i pompę. Można też w nim zamontować: urządzenie do podgrzewania wody, osłonę, by woda wolniej się ochładzała, a także tzw. przeciwprądy, które umożliwiają pływanie nawet w bardzo małym basenie.

Cięcie krzewów

Skracanie i usuwanie wybranych pędów krzewu, nie tylko nie szkodzi roślinie, lecz wręcz działa uzdrawiająco i czyni ją bardziej dekoracyjną.

Systematycznie powinno się przeprowadzać cięcie regulujące, aby nie dopuścić do nadmiernego wzrostu roślin, nadać im foremny kształt i pobudzić do kwitnienia. Zależnie od terminu wykonywania tego zabiegu wyróżniamy dwie grupy krzewów:

  • grupa I (np.: tawuła drobna, pięciornik, róża) to krzewy, które zakwitają latem, ich cięcie regulujące wykonujemy co roku w marcu,

  • grupa II - należą do niej krzewy kwitnące wiosną (np.: forsycja, lilak, jaśminowiec). Należy je przycinać co dwa lata, zaraz po przekwitnięciu.

    Jeśli chce się utworzyć żywopłot lub nadać roślinie inny kształt, przeprowadza się cięcie formujące.

    Każdy krzew wymaga co kilka lat cięcia odmładzającego. Usuwa się wtedy pędy stare, uszkodzone i nadmiernie zagęszczające roślinę.

    Chwasty

    Zalicza się do nich rośliny niepożądane w ogrodzie. Zwalczać je można w następujący sposób:

  • przed posadzeniem roślin ozdobnych glebę trzeba przekopać widłami amerykańskimi i ręcznie usuwać chwasty razem z korzeniami. Zabieg należy powtórzyć po 2-3 tygodniach. Jeżeli chwastów jest dużo, w tym wieloletniego perzu, warto zastosować chwastobójczy środek chemiczny pestycyd,

  • w urządzonym już ogrodzie chwasty lepiej usuwać ręcznie, bo środki chemiczne mogą zaszkodzić roślinom ozdobnym.

    Aby utrudnić rozwój chwastów, grunt na rabatach powinno się ściółkować.

    Na trawniku regularnie koszonym i napowietrzanym chwasty nie powinny się pojawiać, a jeśli już, to należy je usuwać ręcznie.

    Impregnaty do drewna

    Są to roztwory związków chemicznych, które głęboko wnikając w drewno, chronią je przed wilgocią, grzybami, glonami, porostami, a także owadami. Mogą też obniżyć stopień palności drewna, a preparaty zawierające woski - zwiększać jego wodoodporność. Do zabezpieczenia zewnętrznych elementów drewnianych stosuje się środki rozpuszczalnikowe (oleiste lub żywiczne), a nie poleca się solnych, bo łatwo ulegają wypłukaniu.

    Jeśli impregnaty mają dodatek pigmentów, można używać ich również do barwienia elementów drewnianych. Takie środki podkreślają rysunek słojów i naturalną fakturę drewna, chronią je też przed promieniowaniem UV.

    Kompost

    To naturalny, łatwo dostępny i najtańszy nawóz ogrodniczy. Wymaga gromadzenia odpadków organicznych z kuchni i ogrodu w jednym miejscu:

  • na pryzmie otoczonej siatką lub deskami,

  • w kompostowniku, czyli specjalnym pojemniku z tworzywa.

    Rozkład materii organicznej w kompoście warto przyspieszać następującymi sposobami:

  • podlewać kompost w czasie suszy, a na zimę okrywać słomą,

  • opadłe liście z drzew wrzucać do kompostu po ich uprzednim rozdrobnieniu, np. odkurzaczem ogrodowym lub rozdrabniaczem do gałęzi,

  • wprowadzić do kompostu hodowlę dżdżownic albo stosować szczepionkę bakteryjną (tzw. starter).

    Kosiarki

    Sprzęt, z którego trzeba regularnie korzystać, aby trawnik nie tracił walorów dekoracyjnych i użytkowych - jako nawierzchnia ogrodowa.

    Kosiarka powinna być dobrana do wielkości, kształtu i charakteru trawnika, a także ukształtowania terenu i możliwości zasilania urządzenia. Najprostsze kosiarki ręczne popychane siłą mięśni nadają się tylko do małych trawników, dlatego lepiej wybrać spośród modeli elektrycznych bądź spalinowych. Urządzenia elektryczne są tańsze, łatwiejsze w obsłudze i w konserwacji oraz pracują ciszej niż spalinowe.

    O jakości cięcia trawy decyduje ostrość noży i sposób ich zamocowania w kosiarce:

  • bębnowe mają noże osadzony na bębnie,

  • rotacyjne - mechanizm tnący złożony z kilku noży obracających się wokół własnej osi.

    Na działkę z pagórkami zaleca się kosiarkę poduszkową. Ponieważ unosi się w powietrzu, ryzyko uszkodzenia noży jest zminimalizowane.

    Kostka brukowa

    Najpopularniejszy w Polsce materiał do utwardzania nawierzchni. Może być z kamienia naturalnego (granitu, bazaltu, sjenitu), specjalnej mieszanki betonowej lub drewna.

  • Kostka kamienna jest bardzo odporna na ścieranie i ściskanie, ma różnorodne kolory i fakturę, a jej kształt zbliżony jest zwykle do sześcianu. Ponieważ podczas jej pozyskiwania nie uzyskuje się całkiem równych płaszczyzn, podaje się jej przybliżone wymiary (np. kostka 8-11 cm).

  • Kostka betonowa jest tańsza od kamiennej, a dzięki wciąż ulepszanej produkcji staje się do niej coraz bardziej podobna. Dostępna jest w coraz większym wyborze kolorów (oprócz szarości, przez różne odcienie czerwieni, żółci, beżu i brązu) oraz kształtów (nie tylko prostokąta, kwadratu, trapezu, ale i innych wielokątów), w tym wszystkim w zróżnicowanej wielkości - nawet w jednej palecie - co ma też upodobnić nawierzchnię do kamiennej; faktura kostki może być gładka lub chropowata.

  • Bruk drewniany to klocki wycięte z drewna sosny, świerka, dębu lub akacji. Kostka wytwarzana fabrycznie od razu jest zabezpieczona impregnatami. Producenci zapewniają, że jej trwałość wynosi 10-15 lat, zależnie od warunków w ogrodzie.

    Kostki różnego rodzaju można ze sobą łączyć i układać z nich dowolne wzory. Przygotowując podłoże pod utwardzoną nawierzchnię z kostki, należy uwzględnić, czy będzie to ścieżka dla pieszych czy podjazd dla samochodów.

    Trwałość kostki brukowej można zwiększyć, stosując impregnat - odpowiedni do materiału, z którego została wykonana (kamienia, betonu, drewna).

    Nawadnianie

    Instalacja do podlewania roślin w ogrodzie jest w polskich warunkach niezbędna. Może być zasilana wodą z wodociągu albo z własnego ujęcia. Są dwa sposoby podlewania: ręcznie bądź automatycznie.

    Do podlewania ręcznego potrzebny jest wąż ogrodowy, który mocuje się przyłączem do kranu. Na drugim końcu węża zakłada się zraszacz - służy rozproszeniu strumienia wody na większą powierzchnię. Zraszacz może być ręczny lub stacjonarny - ustawiany w wybranym miejscu.

    Automatyczny system nawadniania to sieć ukrytych pod ziemią rur, którymi woda płynie do specjalnych końcówek: zraszaczy wynurzalnych (na trawniku), mikrozraszaczy (na rabatach), linii kroplujących (wzdłuż rzędów roślin).

    System można uruchamiać ręcznie lub z wykorzystaniem sterownika elektronicznego, ewentualnie czujnika wilgotności gleby.

    Nawożenie

    Dostarczanie roślinom składników pokarmowych niezbędnych do ich właściwego rozwoju. Można stosować nawóz organiczny, np. kompost, albo nawozy mineralne. Nawozy z drugiej grupy mogą być:

  • jedno- i wieloskładnikowe,

  • w formie granulek lub roztworu,

  • uniwersalne lub dla wybranych roślin, np. iglaków,

  • zwykłe i wolno działające,

  • do stosowania przez cały sezon albo tylko w określonej porze, np. jesienią,

  • bez dodatków albo z dodatkami takimi jak np. wapno czy herbicyd.

    Nawozy należy stosować w zalecanej dawce, równomiernie rozsiewać i po zakończeniu nawożone miejsca dobrze podlać.

    Oczko wodne

    Dekoracyjny zbiornik w ogrodzie, który może mieć różną wielkość, kształt, uszczelnienie dna czy wykończenie brzegów. Jeśli ma stanowić ozdobę, woda w nim nie może być zanieczyszczona glonami. Spełnienie tego warunku zależy od utrzymania równowagi biologicznej, którą pomagają osiągnąć:

  • rośliny wodne i ryby (ale nie w nadmiarze!),

  • urządzenia: dwie pompy i filtr.

    Pierwsza pompa tłoczy wodę do filtra, który służy oczyszczaniu wody mechanicznie i biologicznie. Druga pompa kieruje wodę do fontanny lub kaskady, gdzie rozpryskując się, ulega natlenieniu.

    Do uszczelnienia dna najbardziej nadają się specjalne folie do oczek wodnych. Folię warto rozłożyć na warstwie wełny mineralnej (aby nie przecięły jej gryzonie) i na włókninie.

    Odkurzacze ogrodowe

    Urządzenia, które służą do usuwania liści i innych zanieczyszczeń z trawnika i utwardzonych nawierzchni, przez co ułatwiają i przyspieszają sprzątanie w ogrodzie.

    Prawie wszystkie modele odkurzaczy oprócz zasysania liści od razu je rozdrabniają, dzięki czemu zmniejsza się ich objętość, a zatem łatwiej liście wywieźć lub utworzyć z nich kompost.

    Zależnie od wielkości działki i liczby drzew dobiera się odkurzacz odpowiedniej mocy (od 650 W w odkurzaczach elektrycznych, do 5 KM w odkurzaczach spalinowych). Można też wybrać model wyposażony dodatkowo w funkcję zdmuchiwania, cięższy lub lżejszy (od 2,8 do 6 kg), czy o różnej objętości worka na odpadki (od 20 do 70 l).

    Odkurzacze ogrodowe wytwarzają niestety sporo hałasu (nawet powyżej 100 decybeli). Warto zatem stosować ochraniacze na uszy, ale i pamiętać o uszach sąsiadów.

    Ogrodzenie

    Wyznacza granice posesji i w pewnym stopniu chroni przed intruzami. Zawiera zwykle furtkę i bramę, a czasem wnękę na śmietnik.

    Najczęściej spotykany rodzaj ogrodzenia to konstrukcja składająca się z cokołu (podmurówki) i słupków, między którymi zamontowane są elementy z drewna lub metalu. Cokół i słupki zazwyczaj wykonuje się z tego samego materiału: cegieł, kamienia lub betonu. Stosuje się też ogrodzenia:

  • w formie litego muru z cegły, betonu, kamienia,

  • z drewna (desek, kantówek, paneli),

  • z metalu (prętów albo siatki),

  • z betonowych gotowych paneli lub niewielkich elementów prefabrykowanych.

    Każde murowane ogrodzenie powinno mieć fundament. Jeżeli jest to pełny mur, fundament należy zagłębić w gruncie poniżej strefy przemarzania, a zatem w zależności od regionu kraju - od 80 do 140 cm. Jeżeli ogrodzenie będzie się składać z murowanych słupków i podmurówki, fundament pod słupkami musi być zagłębiony 80-140 cm, a pod podmurówką - 20-40 cm. Murowane słupki wymagają zbrojenia oraz daszków osłaniających ich szczyty od deszczu.

    Budowa ogrodzenia wzdłuż terenów publicznych (ulic, placów) podlega przepisom prawa budowlanego.

    Ogród zimowy

    Przeszklona konstrukcja połączona z domem. Dzięki dużej ilości światła dziennego i ogrzewaniu zimą w takich pomieszczeniu panują doskonałe warunki do rozwoju roślin przez cały rok.

  • Położenie względem kierunków świata wpływa na porę i stopień nasłonecznienia wnętrza (najmniej korzystne jest usytuowanie od północy).

  • Konstrukcja może być wykonana z aluminium, stali, PVC lub drewna.

  • Szyby - powinno się stosować tylko zespolone, wypełnione gazem szlachetnym (by ograniczyć straty ciepła) i z powłoką refleksyjną, która zmniejsza dostęp promieniowania cieplnego do wnętrza.

  • Ogrzewanie może być podłogowe lub tradycyjne (grzejniki), ale zawsze z regulatorem temperatury.

  • Wentylacja jest konieczna, bo w ogrodzie jest zawsze podwyższona wilgotność powietrza. Nadmiar wilgoci można usuwać przez ręczne lub automatyczne rozszczelnianie okien albo zastosowanie klimatyzatora ze sterownikiem.

  • Rośliny w ogrodzie zimowym wymagają wielu zabiegów pielęgnacyjnych: podlewania, zraszania, nawożenia, zacieniania, usuwania pożółkłych liści oraz obserwowania stanu ich zdrowotności, aby w razie konieczności zastosować pestycyd.

    Oświetlenie

    Sztuczne światło jest konieczne, aby można było docenić urodę ogrodu również po zmroku. Instaluje się w tym celu odpowiednie lampy na elewacji domu, wzdłuż ścieżek, podjazdu, wśród roślin czy nawet w oczku wodnym. Ważny jest nie tylko kształt opraw i kloszy, ale także kolor i trwałość materiału, z jakiego są wykonane.

    Do produkcji oprawy stosuje się materiały odporne na uderzenia i skrajne temperatury: tworzywa sztuczne, stopy aluminium i żeliwo. Klosze też muszą być mocne i trwałe, a więc najlepiej z tworzywa poliwęglanowego i szkła utwardzonego.

    Trzeba też pamiętać, że każde źródło światła - np. żarówki zwykłe, świetlówki kompaktowe czy lampy halogenkowe - ma swoją charakterystyczną barwę.

    Pergola

    Ogrodowa konstrukcja składająca się z jednego lub dwóch rzędów słupów (zazwyczaj drewnianych), na których opierają się rozmieszczone poziomo poprzeczki.

    Pergolę często uzupełnia się treliażem (trejażem), czyli pionowo ustawioną kratownicą. Zarówno pergola, jak i treliaż służą jako ozdobne podpory dla roślin pnących, np.: winobluszczu, glicynii, rdestu czy powojników.

    Pergola może stanowić wykończenie ścieżki, kącika wypoczynkowego lub izolować wybrane fragmenty ogrodu.

    Wszystkie drewniane elementy pergoli powinny być zabezpieczone impregnatem, a słupy osadzone w metalowych kotwach ponad gruntem, aby nie były narażone na działanie wilgoci.

  • Pestycydy

    Substancje chemiczne stosowane do zwalczania organizmów szkodliwych lub niepożądanych. W warunkach przydomowego ogrodu korzysta się najczęściej ze środków chwastobójczych - herbicydów, owadobójczych - insektycydów oraz grzybobójczych - fungicydów.

    Pestycydy są bardzo skuteczne, pod warunkiem jednak, że zostaną dobrze dobrane (do konkretnego szkodnika, choroby czy chwastu) i zastosowane w odpowiednim terminie oraz stężeniu zalecanym w instrukcji preparatu. Bardzo ważne jest zachowanie środków ostrożności podczas wykonywania zabiegu z wykorzystaniem pestycydów, ponieważ łatwo nimi poparzyć rośliny, zniszczyć pożyteczne organizmy, zatruć wodę, a także zaszkodzić zdrowiu użytkowników ogrodu.

    W ogrodach przydomowych stosuje się tylko pestycydy o III i IV stopniu toksyczności. Preparaty z grupy I i II są na tyle toksyczne, że do ich zakupu uprawnione są osoby po specjalnym przeszkoleniu.

    Plac zabaw

    Fragment ogrodu zagospodarowany z myślą o dzieciach.

    Nawierzchnia powinna być bezpieczna, a więc amortyzować upadki maluchów. Najlepsze pod tym względem są: trawnik, podłoże z piasku, kory, drobnego żwiru rzecznego lub tworzywa.

    Wyposażenie placu zabaw (huśtawki, zjeżdżalnie, domki na palach) powinno być dostosowane rozmiarami i wytrzymałością do wzrostu i wagi dziecka oraz wykonane z materiałów dobrej jakości. Jeżeli na takie konstrukcje używa się drewna, to musi być ono wygładzone i zaimpregnowane nietoksycznym preparatem (np. pokostem lnianym).

    Piaskownicę warto wyposażyć w ruchomą pokrywę, aby zabezpieczyć piasek przed zanieczyszczeniami.

    Zapewnienie atrakcyjnego placu zabaw dla dzieci pozwala ich opiekunom łatwiej znaleźć czas do odpoczynku. Trzeba jednak pamiętać, że dzieci muszą być stale "na oku"

    Rozdrabniacze do gałęzi

    To urządzenia elektryczne, w których silniki o mocy od 1600 W do 2500 W napędzają mechanizm:

  • tnący - w nich elementem rozdrabniającym jest obracający się nóż. Gałęzie i inne odpadki wkłada się do otworu wlotowego i lekko popycha;

  • tnąco-miażdżący - mają w korpusie zamontowany ślimak tnący lub walec nożowy, który podczas pracy wciąga jednocześnie gałąź do środka.

    Tam, gdzie trzeba często wykonywać cięcie krzewów, rozdrabniacz przynosi wiele korzyści:

    - uwalnia od wywozu gałęzi lub ich spalania,

    - przekształca niepotrzebny materiał organiczny w cenny składnik kompostu,

    - umożliwia wykorzystanie gałęzi do ściółkowania podłoża.

    Strumień

    Sztuczny ciek wodny, w którym woda krąży w zamkniętym obiegu. Strumień musi mieć uszczelnione koryto, dno uformowane ze spadkiem oraz pompę, która będzie tłoczyła wodę do jego początku.

  • Pompę instaluje się w oczku wodnym usytuowanym w najniższym miejscu cieku. Na podstawie różnicy wysokości między położeniem pompy a miejscem wypływu wody (źródłem) dobiera się pompę o odpowiednim parametrze określającym wysokość podnoszenia wody - Hmax.

    Źródło, w którym bierze początek strumień, może być jego ważną częścią dekoracyjną lub być ukryte. Kaskadę buduje się zwykle z kamiennych głazów lub płyt tam, gdzie woda wpływa do końcowego zbiornika. Ma znaczenie estetyczne, ale i praktyczne, bo rozpryskując wodę, korzystnie ją natlenia.

    Ściółkowanie podłoża

    Polega na przykrywaniu gruntu wokół roślin materiałem, który chroni glebę przed: przemarzaniem, utratą wody, erozją i zachwaszczeniem.

    Zastosowanie materiałów organicznych - takich jak: kora, wióry, słoma, nierozłożone liście drzew, kompost - niesie kolejne pożytki, bo poprawia strukturę gleby, a ponieważ ulegają one rozkładowi, dostarcza roślinom składników pokarmowych.

    Jako ściółkę można też wykorzystać materiały nieorganiczne (np.: żwir, grys, keramzyt), które mogą stanowić dodatkowy element dekoracyjny. Okresowo (zimą) warto stosować włókninę, która rozciągnięta nad rabatą będzie chroniła przed mrozem i utratą wody zarówno glebę, jak i rośliny.

    Śmietnik

    Miejsce, w którym gromadzone są odpadki z gospodarstwa domowego: wyznaczenie go to obowiązek każdego właściciela domu. Najlepiej, jeśli śmietnik ma formę wnęki w ogrodzeniu. Dobrze jest wyposażyć go w dwie furtki - od ogrodu i od ulicy, co ułatwia odbieranie śmieci przez firmę wywozową także pod nieobecność gospodarzy.

    Powinien mieć co najmniej 3 m2 powierzchni, aby zmieściły się w nim zarówno worki lub pojemniki na śmieci nieposegregowane, jak i te już rozdzielone na: makulaturę szkło, plastik.

    Warto wykonać w śmietniku utwardzoną nawierzchnię, którą łatwo utrzymać w czystości i zbudować dach, aby śmieci były osłonięte przed deszczem, śniegiem i słońcem. Należy zadbać o wygląd konstrukcji, ale przesada w tym względzie nie jest wskazana.

    Taras

    Dodatkowy kawałek domu, choć to już prawie ogród. Tarasy mogą być:

  • na gruncie - wykończone trawą lub utwardzoną nawierzchnią,

  • nad gruntem - o konstrukcji drewnianej lub żelbetowej,

  • nad pomieszczeniami - taras jest wtedy także stropodachem i dlatego niezbędna jest warstwa izolacyjna, a jeśli pomieszczenie jest ogrzewane, to również ocieplenie.

    Nawierzchnia tarasu musi być wykonana z materiału odpornego na ścieranie, mróz, zmiany temperatury, nienasiąkliwego i o szorstkiej powierzchni. Te warunki spełniają: terakota, gres, klinkier, płyty kamienne i betonowe, specjalnie przygotowane drewno oraz nawierzchnie z żywic syntetycznych.

    Trawnik

    Grunt pokryty strzyżoną trawą wprowadza poczucie ładu, eksponuje rośliny ozdobne, zapewnia bezpieczną nawierzchnię w miejscu zabawy i rekreacji, tworzy mikroklimat.

    Aby mieć gęstą, soczystą murawę, trzeba starannie przeprowadzić wszystkie zabiegi podczas zakładania trawnika, a potem go regularnie pielęgnować.

    Przygotowanie zaczyna się od usunięcia chwastów i innych zanieczyszczeń z gleby, a następnie użyźnienia jej nawozem mineralnym wymieszanym z torfem lub ziemią kompostową. Grunt pod trawnik musi być piaszczysto-gliniasty. Jest wtedy przepuszczalny dla wody i zatrzymuje składniki pokarmowe potrzebne trawie do wzrostu. Teren należy przekopać (najlepiej 2 razy), wyrównać i solidnie ubić. Nasiona wysiewa się równomiernie na grunt lekko wzruszony grabiami. Na zakończenie przysypuje się je cienką warstwą gleby, powierzchnię gruntu ubija i obficie podlewa.

  • Pielęgnacja polega przede wszystkim na regularnym koszeniu trawy kosiarką i nawadnianiu. Koniecznie, ale z mniejszą częstotliwością, stosuje się nawożenie, przeprowadza napowietrzanie gleby i zwalcza chwasty.

    Utwardzona nawierzchnia

    Powstaje po odpowiednim przykryciu gruntu: żwirem, tłuczniem, kostką brukową, cegłą klinkierową, otoczakami, płytami kamiennymi lub betonowymi. Poszczególne materiały można wykorzystać oddzielnie bądź je dowolnie ze sobą łączyć.

    Podstawą uzyskania stabilnej i ładnej nawierzchni jest przygotowanie podłoża. Prace rozpoczyna się od wykonania wykopu, którego głębokość zależy od wybranego materiału oraz od tego, czy będą na tę nawierzchnię wjeżdżały samochody czy nie. Dno wykopu należy uformować ze spadkiem, następnie starannie ubić. Na traktach i placykach przeznaczonych tylko dla pieszych wystarczy wsypać 10-20-centymetrową warstwę piasku, dokładnie ją zagęścić i na niej układać materiał utwardzający. Jeżeli nawierzchnia ma być poddawana większym obciążeniom (samochody), konieczne jest utworzenie tzw. podbudowy z tłucznia, klińca lub żwiru. Ta warstwa powinna mieć od 20 do 40 cm grubości. Na podbudowie rozsypuje się 3-5-centymetrową warstwę podsypki z piasku lub wylewa się 5-7-centymetrową warstwę betonu (dla płyt kamiennych).

    Wypełnianie przygotowanego wykopu rozpoczyna się od brzegów, które powinny być wykończone krawężnikiem.

    Woliera

    Ogrodowa budowla służąca jako schronienie dla ozdobnych ptaków trzymanych w niewoli.

  • Konstrukcja. Woliera powinna składać się z dwóch części: wybiegu otoczonego siatką oraz zamkniętego pomieszczenia, w którym ptaki nocują i spędzają zimę. Należy ją ustawić w zacisznym miejscu, osłoniętym od wiatru i zbyt ostrego słońca. Musi też zapewniać ptakom bezpieczeństwo przed drapieżnikami i gryzoniami. W tym celu stosuje się głębokie fundamenty, betonową podłogę lub siatkę rozłożoną na gruncie i szczelnie połączoną ze ścianami.

  • Wyposażenie. W wolierze muszą się znaleźć karmidła, poidła i żerdki, na których ptaki śpią i odpoczywają. Pomieszczenie na zimę powinno być ogrzewane i wyposażone w lampy doświetlające.

    Włóknina

    Materiał z tworzywa sztucznego przydatny do zakładania i pielęgnacji ogrodu. Rozróżniamy jej dwa rodzaje: geowłókninę i agrowłókninę.

    Geowłókninę zakopuje się w gruncie, jako warstwę:

    - oddzielającą różne rodzaje podłoża, np. żwir od piasku,

    - filtrującą, aby gleba nie zanieczyszczała instalacji drenarskiej,

    - ochronną, która zabezpiecza folię uszczelniającą np. zbiornik przed uszkodzeniem mechanicznym.

    Agrowłókninę stosuje się do:

    - ściółkowania gleby,

    - zabezpieczenia roślin zimą i wczesną wiosną przed mrozem i wysuszającym wiatrem, a więc przed nadmiernym parowaniem.

    Żywopłot

    Rodzaj ogrodzenia utworzonego z posadzonych w rzędzie drzew i krzewów. Jeżeli żywopłot jest gęsty, wysoki albo z kolcami, to bardzo skutecznie zabezpiecza działkę przed intruzami. Jest to jednocześnie najlepsza bariera chroniąca posesję przed zanieczyszczeniem powietrza, pyłem, hałasem i podmuchami wiatru, a ponadto żywopłot stanowi atrakcyjny, zielony element ogrodu.

    Żywopłot może składać się z drzew i krzewów rosnących swobodnie (żywopłot nieformowany) lub z takich, które będą przycinane (formowany). Regularne cięcie sprawia, że rośliny wypuszczają więcej pędów i zielona bariera się zagęszcza. Decydując się na cięcie krzewów, trzeba wybrać odpowiednią porę, aby w miarę możliwości nie pozbawiać rośliny dekoracyjnych kwiatów.

    Wzdłuż ruchliwej drogi lepiej utworzyć żywopłot z roślin liściastych, a nie iglastych. Liście bowiem jesienią opadają, co oznacza, że wiosną roślina może pochłaniać zanieczyszczenia od nowa.

    • Więcej o:

    Skomentuj:

    Ogród - Encyklopedia budowlana