Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Gruntowanie ścian przed malowaniem i tynkowaniem - co warto wiedzieć?

Tekst red.

Przed położeniem tynku czy naniesieniem farby podłoże warto zagruntować specjalnym preparatem. Gruntowanie ścian jest prostą czynnością, która zapewnia wieloletnią trwałość powierzchni. Podpowiadamy, jak się do tego przygotować i na co zwrócić uwagę, wybierając preparat gruntujący.

Gruntowanie ścian
Gruntowanie ścian
Fot. Jurga
Ściany domów wykonuje się najczęściej z materiałów ceramicznych, betonowych lub gipsowych i pokrywa tynkami mineralnymi lub okłada płytami gipsowo-kartonowymi, rzadziej - drewnopochodnymi. Są to wszystko materiały o porowatej strukturze, więc nawet gdy są stabilne, suche i czyste, to przed malowaniem czy tynkowaniem wymagają gruntowania.

Po co gruntować ściany?

Każdy remont wiąże się z wykonaniem określonych czynności we właściwym porządku, a pominięcie choćby jednej może wiązać się z koniecznością napraw i stratami finansowymi. Przykładem może być gruntowanie ścian. Gruntowanie ścian przed tynkowaniem ma 
na celu przygotować podłoże do dalszych prac – zmniejsza chłonność powierzchni, wzmacnia stabilność i przepuszczalność. Brak gruntu może doprowadzić do powstawania smug i przebarwień, a nawet może sprawić, że farba złuszczy się i popęka.
Gruntowanie ścian należy przeprowadzić w celu przygotowania powierzchni surowych, a także przed malowaniem czy kafelkowaniem. Gruntowanie ścian przed malowaniem? Trzeba to również zrobić w trakcie drobnych napraw ścian –świeżo zatynkowany kawałek będzie miał inną chłonność niż reszta, gruntowanie całości ma to wyrównać. Nie trzeba gruntować przed naniesieniem nowej farby na starą warstwę, ale wcześniej trzeba upewnić się, że mocno trzyma się ona ściany.

Preparaty gruntujące i podkładowe, nazywane często gruntami, mogą działać na podłoża następująco:
  • zmniejszać lub likwidować nasiąkliwość - a chroniąc przed wchłanianiem wody, poprawiać mrozoodporność i izolacyjność cieplną materiałów;
  • uniemożliwiać rozwój pleśni, alg lub grzybów;
  • poprawiać spoistość i utwardzać podłoże;
  • poprawiać przyczepność powłok nakładanych na podłoże;
  • zabezpieczać przed tworzeniem się wykwitów soli na powierzchni materiałów

Gruntowanie a rodzaj podłoża

Grunty muszą być dostosowane do rodzaju podłoża i układu kolejnych warstw wykończenia. Czasem inny preparat należy zastosować na ścianę z betonu, zanim się ją otynkuje, inny na warstwę tynku cementowo-wapiennego przed malowaniem.

Podłoża nasiąkliwe. Na bardzo nasiąkliwe podłoża mineralne należy stosować preparaty wnikające na dużą głębokość. W razie potrzeby trzeba gruntować metodą "mokre na mokre", tzn. po zagruntowaniu części powierzchni, jeszcze gdy jest ona mokra, nakładać kolejną warstwę. Taka metoda sprzyja głębokiemu wnikaniu środka gruntującego w podłoże.

Podłoża słabe. Stare podłoża, np. zmurszałe tynki mineralne, zwykle wymagają usunięcia, bo gruntowaniem można je wzmocnić w małym stopniu.

Elewacje. Każda niemalowana wcześniej elewacja wymaga starannego gruntowania ścian przed malowaniem. Gruntowanie zapewnia wtedy dwie korzyści - wzmacnia strukturę tynku i jednocześnie redukuje jego chłonność, a więc zmniejsza zużycie farby w porównaniu z elewacją niegruntowaną.

Uwaga! Większość preparatów nie nadaje się na podłoża pokryte starymi farbami dyspersyjnymi lub farbami na bazie spoiwa organicznego. Preparat zawierający rozpuszczalnik może działać jak zmywacz, który rozpuszcza powłoki malarskie.

Jak przygotować elewację do gruntowania?

Gruntowanie elewacji pod tynk? Powłoka malarska, jaką pokrywa się ściany zewnętrzne budynku, powinna nie tylko nadawać im ładny wygląd, lecz także chronić je przed niszczącymi oddziaływaniami, tzn. utrudniać wchłanianie gazów i cieczy, a sama nie powinna zatrzymywać kurzu ani innych zanieczyszczeń. Zanim skupimy się na wyborze rodzaju i koloru farby, trzeba właściwie przygotować podłoże - aby wykonana z niej powłoka dobrze spełniła te zadania. 

Czyszczenie

Usuwanie zanieczyszczeń. Zabrudzenia mogą sprawić, że nanoszone na ściany kolejne powłoki mogą się szybko odwarstwić albo nie dadzą się zakryć i będą "wyłazić" na powierzchnię. Wszystkie trzeba dokładnie usunąć i starannie zagruntować, w przeciwnym razie większość z nich pozostanie widoczna po malowaniu. Najczęściej mamy do czynienia z następującymi rodzajami zanieczyszczeń:

  • zatłuszczenia - zwykle wnikają w głąb struktury powierzchni, a więc powłoka malarska nie ma przyczepności do tak zanieczyszczonych miejsc. Tłuste plamy najlepiej usunąć wodą pod ciśnieniem, a jeśli podłoże nie było wcześniej malowane, nakładając specjalny środek przeznaczony do zmywania z brudu, tłuszczu i wosku. Po umyciu takim środkiem podłoże trzeba zmatowić papierem ściernym;
  • zacieki - uniemożliwiają uzyskanie powłoki o jednolitym wyglądzie ("wychodzą" na powierzchnię każdej następnej warstwy farby). Aby usunąć zacieki, których nie pokrywa farba, trzeba przetrzeć brudny fragment ściany stalowymi szczotkami lub papierem ściernym, a potem zagruntować go i uzupełnić ubytek;
  • zapylenie - jest wynikiem kredowania powłoki lub zanieczyszczenia pochodzenia zewnętrznego (np. pyłem z pobliskiej drogi gruntowej lub zakładu przemysłowego). Najprościej usunąć je za pomocą suchych szczotek, zmyć wodą, pozostawić do wyschnięcia, a następnie zagruntować;
  • grzyby i glony - organizmy te, narosłe w wyniku zawilgocenia podłoża, obniżają przyczepność i elastyczność powłok malarskich. W pierwszej kolejności należy usunąć przyczyny zawilgocenia, a następnie usunąć naloty mechanicznie, po czym zaimpregnować podłoże specjalnymi preparatami grzybobójczymi.
Postępowanie z łuszczącymi się powłokami. Wszelkie uszkodzenia powierzchni należy usunąć w sposób chemiczny lub mechaniczny, ale przedtem zawsze trzeba zdiagnozować przyczyny problemu. Mogą być różne - od błahych, jak zastosowanie poprzedniej farby na zapylone podłoże, do poważniejszych, jak kapilarne podciąganie wody wskutek braku izolacji poziomej w ścianach. Bez zdiagnozowania i usunięcia przyczyn trudno wyeliminować to niepożądane zjawisko w przyszłości.

Sezonowanie

Zanim świeżo otynkowane ściany zostaną pomalowane farbą fasadową, należy odczekać cztery tygodnie przewidziane reżimem technologicznym. Dopiero po tym okresie sezonowania, w którym tynk podlega znacznym zmianom chemicznym, można przygotowywać podłoże do malowania.

Uwaga! Niewysezonowanego tynku nie należy też gruntować. Po pewnym czasie może się okazać, że tynk jest za słaby i odpada.

Sezonowania tynków nie wymagają farby silikatowe (na silnie zasadowym szkle wodnym), ponieważ charakteryzują się bardzo dobrą paroprzepuszczalnością. Farby te są jednak dość drogie, a ich kolorystyka jest ograniczona.

Dobór koloru farby lub tynku

Warto wiedzieć, że kolory bardzo intensywne słabiej kryją niż tzw. kolory ziemiste - np. brąz, piaskowy, mahoń, ceglasty (kolor biały i kolory ziemiste mają dobre właściwości kryjące).

Pod farby czy tynki o intensywnych kolorach trzeba stosować odpowiednie podkłady o podobnym odcieniu. Podkład zapewnia zatem szybkie pokrycie powierzchni i utworzenie bardzo bliskiego kolorystycznie tła dla farby.

Jeśli farba ma radykalnie zmienić barwę ściany, dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie uniwersalnego tła kolorystycznego, jakie stanowi beż. Nie jest on wskazany jedynie na elewacjach z fakturą, które lepiej przed malowaniem rozbielić, co zdecydowanie ułatwi równe pokrycie powierzchni.

Gruntowanie ścian wewnątrz domu

Jak sprawdzić ściany przed gruntowaniem 

Zanim zabierzemy się do pracy, wykonajmy kilka prostych czynności.

  • Na początku sprawdźmy stopień związania, przesuwając suchą dłonią po powierzchni. Jeśli zostanie na niej kredowy osad, farba nie będzie się trzymać, więc należy wyczyścić starą powłokę wilgotną ścierką lub szczotką.
  • Przyciskając do ściany nasączoną wodą gąbkę, ocenimy chłonność – jeśli pozostanie plama, podłoże należy zagruntować.
  • Przyczepność przetestujemy za pomocą taśmy malarskiej. Jej kawałek mocno przyklejmy do powierzchni, po czym oderwijmy go.
  • Ślady starej farby lub tynku na kleju to oznaka, że trzeba usunąć powłokę, a ubytki zaszpachlować – dopiero po wykonaniu tych czynności można przystąpić do pokrycia powierzchni gruntem.

Gruntowanie ścian przed tynkowaniem ścian i sufitów

Gruntowanie powinno zawsze poprzedzać wszelkie roboty tynkarskie - od poprawnego gruntowania zależy trwałość położonych tynków oraz gładzi.

Powierzchnie zwarte, gładkie i mało nasiąkliwe (a taką powierzchnię mają m.in. ściany betonowe) gruntuje się środkami, które zwiększają przyczepność zapraw. Po jakim czasie od gruntowania można nakładać tynk? Preparaty gruntujące nanosi się ręcznie pędzlem lub wałkiem malarskim, najlepiej na dzień przed malowaniem lub tynkowaniem.

Powierzchnie porowate o dużej chłonności są charakterystyczne dla ścian z betonu komórkowego, płyt cementowych i wiórowo-cementowych oraz tynków cementowo-wapiennych i gipsowych, płyt gipsowych i gipsowo-kartonowych, a także murów z cegieł lub pustaków ceramicznych. Do takich podłoży zaleca się preparaty wyrównujące chłonność. Zwiększają one przyczepność powierzchni i jej elastyczność, regulują także chłonność podłoża, ale nie pogarszają przepuszczalności ścian wobec pary wodnej. Preparaty przeznaczone do gruntowania takich powierzchni wnikają głęboko nawet w bardzo stare oraz suche podłoża, powodując tym samym ich wzmocnienie. 

Gruntowanie przed malowaniem ścian i sufitów

Podłoża gipsowe: tynki i gładzie powinny mieć wilgotność nie większą niż 5-10%. Malowanie i tynkowanie można zacząć dopiero po ich wyschnięciu - od ułożenia warstwy, która zawiera gips i ma grubość powyżej 5 mm, powinno minąć co najmniej 4-6 tygodni. Gruntowanie polega na naniesieniu odpowiednich preparatów lub pomalowaniu rozcieńczoną farbą, którą potem będzie malowane podłoże.

Tynki z płyt gipsowo-kartonowych mają miejsca o szczególnej chłonności: spoiny i powierzchnie naprawiane masą gipsową. Trzeba nałożyć na nie warstwę akrylowej farby podkładowej, aby ujednolicić chłonność podłoża i ułatwić nakładanie kolorowej warstwy nawierzchniowej.

Tynki cementowe mogą mieć wady spowodowane niedoborem wody niezbędnej do wiązania cementu. W takich warunkach tynk zamiast twardnieć, ulega "spiaszczeniu". Z kolei dodanie nadmiernej ilości wody może spowodować wystąpienie pęknięć włosowatych na powierzchni tynku, a ponadto powstanie wykwitów solnych lub przebarwień.

Pierwszą rzeczą, jaką trzeba w takim tynku sprawdzić, jest pylistość (sprawdza się ją przez przetarcie dłonią). Pylący tynk należy przed gruntowaniem odkurzyć.

Skontrolować też należy, czy tynk nie jest zarażony grzybami pleśniowymi, co jest często następstwem niedostatecznej wentylacji. Jeśli tak, należy zastosować preparat grzybobójczy i zapewnić dobrą wentylację pomieszczenia.

Uwaga! Preparat gruntujący powinien zostać całkowicie wchłonięty przez podłoże, tak aby nie tworzył na nim "filmu".

Gruntowanie ścian przed wykonaniem wylewek i posadzek

Popękane czy nierówne podłogi to efekt błędów wykonawczych, a ich poprawianie jest bardzo kosztowne. O trwałości podkładów podłogowych i posadzek decyduje właśnie przygotowanie podłoża. Prace należy rozpocząć od jego starannego oczyszczenia i odkurzenia, usunięcia pozostałości farb olejnych, wosków, olejów i zwietrzałych części. Jeśli jest ono nasiąkliwe, trzeba ograniczyć jego chłonność. Jest to szczególnie ważne w odniesieniu do cienkich wylewek samopoziomujących.

Do dobrego związania podkładów podłogowych, których spoiwem jest cement, potrzeba odpowiedniej ilości wody. Jeśli część wody potrzebnej do wiązania zostanie wchłonięta przez podłoże, podkład nie osiągnie należytej wytrzymałości - będzie pylić i się od niego odspajać.
 

Jak wybrać preparat gruntujący i zagruntować ściany? Instrukcja krok po kroku

Szukając gruntu pod zewnętrze tynki, dobrze jest wybrać produkt zawierający wysokiej jakości polimery oraz grubsze kruszywo kwarcowe. Jednym z dostępnych na rynku jest GRUNT POD TYNKI firmy Jurga. Odznacza się on białym kolorem, co pozwala barwić go w masie pod kolor tynku i jest łatwy w użyciu – wystarczy zamieszać przed użyciem, nanieść, po czym odczekać od trzech do sześciu godzin.

Do powierzchni betonowych i niechłonnych takich jak płytki ceramiczne czy kamień sprawdzi się kwarcowy grunt sczepny PRIMER CONTACT. Zapewnia on szorstkość podłoża dzięki zawartości kruszywa kwarcowego, co skutkuje lepszą przyczepnością. Sprawdzi się on też pod ogrzewanie podłogowe i płyty gipsowo-włóknowe. Jest od razu gotowy do użycia, a czas schnięcia wynosi 3-6 godzin. Można go stosować także na zewnątrz.

Jeśli zależy nam na czasie, powinniśmy zdecydować się na szybkoschnący grunt do ścian taki jak PRIMER PLUS. Należy wymieszać go z wodą w proporcjach 1:1 (konieczność rozcieńczania zależy od chłonności powierzchni, polecane jest ono do mniej wymagających powierzchni), po czym wałkiem, pędzlem lub natryskiem nanieść na ścianę. Po około dwóch godzinach powierzchnia jest gotowa do dalszych prac.

Gruntowanie zapewnia równą chłonność, chroni przed działaniem szkodliwych czynników oraz sprawia, że nakładane warstwy tynku lub farby równomiernie trzymają się powierzchni i nie kruszą się. Nie warto bagatelizować tej czynności – niewielkim nakładem czasu (w wypadku pomieszczenia o powierzchni 40 m2 zajmuje to około godziny) jesteśmy w stanie zapewnić odporność na lata.

Pierwsze malowanie ścian po tynkowaniu

Świeży tynk gipsowy musi dobrze wyschnąć (2 tygodnie) – można go pokryć farbą jak będzie całkiem suchy, a jego odcień jasno różowy lub biały.  

    Więcej o:

Skomentuj:

Gruntowanie ścian przed malowaniem i tynkowaniem - co warto wiedzieć?