Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Francuski - Francja elegancja

Tekst: Elżbieta Błasikiewicz Stylizacja: Carmen Perez Zdjęcia: Rafał Lipski

Wytworny, ale nie przesadnie bogaty. Reprezentacyjny, ale także ciepły i przytulny. Styl francuski umiejętnie łączy cechy, które na pozór się wykluczają. Dlatego też stał się synonimem szyku i niezobowiązującej elegancji.

Francuzi są dumni ze swojej historii, kultury i tradycji. Przejawia się to między innymi w sposobie, w jaki urządzają mieszkania. Pełno w nich rodzinnych pamiątek, zabytkowych mebli i drobiazgów odziedziczonych po przodkach. Nowoczesność wkracza co najwyżej do KUCHNI i ŁAZIENKI i to najczęściej jedynie pod postacią urządzeń i sprzętów ułatwiających codzienne życie. Wnętrzom w stylu francuskim daleko jednak od onieśmielających muzealnych pomieszczeń - są bardzo przytulne, bezpretensjonalne i pozbawione sztywnej oficjalności. To w dużej mierze zasługa swobody w mieszaniu stylu mebli, charakteru dodatków i stawianiu wygody mieszkańców na pierwszym miejscu. Wielką rolę w budowaniu atmosfery odgrywają też piękne tkaniny i dekoracyjne drobiazgi.

Co zwraca uwagę w stylu francuskim

Eklektyzm. Zestawia się meble z różnych epok, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Przeważnie są to sprzęty w stylu Ludwika XV (okres rokoka, czyli 1723-1750) i Ludwika XVI (francuska odmiana klasycyzmu popularnego w latach 1750-1790) albo ich późniejsze repliki. Ze względu na lekkie i eleganckie formy cieszą się one we Francji niesłabnącą popularnością - według tych wzorów ciągle produkuje się stoły, fotele, sofy, sekretarzyki.

Autentyzm. Nie ukrywa się wieku starych mebli czy przedmiotów. Jeśli przez lata użytkowania nieco się zniszczyły, nie poddaje się ich renowacji, nie przywraca pierwotnego wyglądu. Wymienia się jedynie tapicerkę w sofach czy fotelach - nowa tkanina jest zwykle w stylu tej zniszczonej.

Piękne tkaniny. W dekoracji wnętrza wykorzystuje się narzuty, poduchy, zasłony. We Francji od wieków są wytwarzane słynne kretony drukowane w scenki rodzajowe (tzw. Toile de Jouy, czyli płótno z Jouy), wspaniałe adamaszki jedwabne (np. w manufakturze w Lyonie), ręcznie tkane tapiserie, zwane też gobelinami od nazwiska francuskiej rodziny tkaczy i farbiarzy Gobelin. Wzory na tych tkaninach często projektowali wybitni artyści (sławne są np. tapiserie autorstwa rokokowego malarza François Bouchera). Te tradycje są zresztą kultywowane do dziś.

Spokojna kolorystyka. Dominują złamane biele, które zestawia się z szarością, zszarzałymi beżami, zbielałymi błękitami i innymi pastelami. Często pojawiają się też złote i srebrne akcenty.

Sposób zdobienia. Ulubione ornamenty to: liście nenufarów, lilie, muszle, itp. Na meblach widnieją dekoracje snycerskie (rzeźbienia) w formie kwiatów i liści, pęków trzcin, czasem też aplikacje ze złoconego brązu.
    Więcej o:

Skomentuj:

Francuski - Francja elegancja