Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Płytki i cegły na elewację

Opracowanie: Monika Karda, Grzegorz Sudoł

Jak wybierać cegły i płytki na elewacje

Płytek elewacyjnych nie trzeba układać na całej elewacji - można nimi wykończyć tylko pewne jej fragmenty.
Płytek elewacyjnych nie trzeba układać na całej elewacji - można nimi wykończyć tylko pewne jej fragmenty.
Z cegieł muruje się najczęściej warstwę osłonową ściany trójwarstwowej, która składa się jeszcze z warstwy nośnej oraz materiału termoizolacyjnego. Elewacje ceglane mogą też mieć domy o konstrukcji szkieletowej. Obmurówkę z cegieł można zastąpić płytkami elewacyjnymi. Taka elewacja również jest trwała i estetyczna. Czasami płytkami okłada się tylko część murów, a resztę na przykład tynkuje. Płytkami - zamiast tynku - często wykańcza się ściany dwuwarstwowe. Elewacja z płytek jest prostsza do wykonania i tańsza niż murowana z cegieł.

Cegły i płytki ceramiczne

Cegieł licowych i klinkierowych jest na rynku mnóstwo. Różnią się wymiarami, kolorami i mają bardzo różnie ukształtowane lico. Dostępne są cegły o powierzchniach gładkich, ryflowanych i o różnej fakturze. Producenci prześcigają się w opracowywaniu coraz to nowych wzorów.

Cegły mogą być pełne lub lżejsze od nich - drążone. Uzupełnieniem cegieł podstawowych są kształtki przeznaczone do wykonywania różnego rodzaju detali architektonicznych i wykończeń murów.

Zazwyczaj glinę wypala się na kolor czerwony, ale istnieją również takie jej odmiany, które wypala się na żółto, piaskowo, a nawet biało. Cegły i płytki mogą być barwione w masie (cały czerep jest w tym samym kolorze) lub wypalane z różną ilością tlenu, by miały jasny lub ciemny odcień na powierzchni (wypalone z mniejszą ilością tlenu są ciemniejsze.

Innym, obecnie często stosowanym sposobem barwienia cegieł i płytek jest angobowanie, czyli nakładanie na wysuszone elementy (przed ich wypaleniem) szlachetnej, specjalnie dobranej gliny. Angobowanie daje możliwość barwienia i uzyskiwania melanży kolorystycznych niedostępnych w innych technikach barwienia.

Cegły oraz płytki ceramiczne nie wymagają impregnowania. W miejscach szczególnie narażonych na zabrudzenia (jak cokoły czy parapety) można stosować środki hydrofobowe. Nie należy ich jednak traktować jako ochrony przed zanieczyszczeniem, lecz raczej jako ułatwienie w utrzymaniu elewacji w czystości.

Silikaty

Dzięki stosowaniu wapna do ich produkcji mają odczyn zasadowy, więc nie rozwijają się na nich grzyby ani pleśnie.

Cegły mogą być pełne lub drążone (pionowe otwory cegieł drążonych zmniejszają ich ciężar i zwiększają izolacyjność cieplną). Podobnie jak cegły ceramiczne, mogą mieć gładką bądź fakturowaną powierzchnię licową; są na przykład cegły młotkowane i łupane jedno- i dwustronnie (do wykonywania naroży).Taką samą fakturę mogą mieć płytki silikatowe.

Silikaty najczęściej są białe albo jasnopopielate, rzadziej - barwione w masie na kilka podstawowych kolorów (na żółto, beżowo, różowo, czerwono, wrzosowo, zielono, niebiesko i grafitowo). Stosowane barwniki są wypróbowane w budownictwie od kilkudziesięciu lat i gwarantują trwałość koloru gotowych wyrobów. Sam proces wytwarzania wyrobów wapienno-piaskowych (wysokie ciśnienie i temperatura) jest najlepszym testem dla barwników.

Na elewacje można stosować również bloczki służące do budowy ścian, zostawiając uzyskany w ten sposób rysunek muru.

Silikaty łatwo się brudzą, często więc zaleca się ich impregnację zapewniającą ochronę elewacji przed wchłanianiem wilgoci oraz przed trwałym zabrudzeniem. Na polskim rynku dostępne są różnego rodzaju preparaty, które sprawiają, że podczas deszczu woda spływa po elewacji, nie wnikając w jej wnętrze, na przykład: Ahydrosil K (Silikony Polskie), Atlas Silstop (Atlas), Ceresit CT 13 (Henkel Polska), Funcosil F (Remmers), Silicoat (Soudal), Sopro FAD 712 (Sopro), Tytan - preparat do impregnacji fasad (Selena). Impregnaty nie zmieniają barwy silikatów ani nie nadają im połysku; zaimpregnowane ściany mogą swobodnie "oddychać".

Bloczki betonowe

Produkowane są jako barwione w masie cegły i bloczki łupane o gruboziarnistej strukturze przypominającej naturalny kamień. Zazwyczaj wykonuje się z nich tylko fragmenty elewacji, na przykład cokoły.

Ściany elewacyjne można też wznosić z cegieł betonowo-kalcytowych. Cegły te są tak ukształtowane, że wzajemnie się zazębiają. Nie łączy się ich więc na zaprawę, ale układa na łatach w nieco podobny sposób jak dachówki ().

Okładziny kamienne

Stosuje się je nie tylko na elewacje, ale też jako okładziny ścian wewnętrznych. Najczęściej stosowanymi kamieniami są granity, marmury, wapienie i piaskowce. Wszystkie występują w Polsce, ale często sprowadza się je też z zagranicy, np. z Włoch, Hiszpanii, Portugalii, Chin, Indii czy Ameryki Południowej. Kamienie z różnych złóż różnią się właściwościami, dlatego wybierając kamień, nie należy posługiwać się tylko jego nazwą, lecz zapytać sprzedawcę o dane dotyczące konkretnego towaru i oferty.

Najodporniejsze na wszelkie szkodliwe oddziaływania są granity, najmniej - wapienie miękkie. Przed zakupem należy też dowiedzieć się, jak i czym konserwować dany kamień. W zakładzie kamieniarskim można zamówić impregnację płytek.

    Więcej o:

Skomentuj:

Płytki i cegły na elewację