Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Styl chippendale - niekoronowany król

Elżbieta Błasikiewicz

Dawne style w meblarstwie nazywano imionami królów, za których panowania powstały. Odstępstwo od tej reguły zrobiono dla mebli Thomasa Chippendale'a. To dowód, jak ceniono tego stolarza artystę.

Najsłynniejszy angielski ebenista (czyli stolarz artysta) Thomas Chippendale żył w latach 1718-1779 w Londynie. Stworzył własny styl, nawiązujący do gotyku, baroku, rokoka oraz sztuki chińskiej. Nie naśladował jednak wiernie tych nurtów, tylko swobodnie je ze sobą mieszał i po swojemu interpretował. W efekcie powstały meble zwracające uwagę nie tylko oryginalnością, ale także elegancją i lekkością. Na dodatek były bardzo wygodne, co nie o wszystkich dawnych sprzętach da się powiedzieć. Projekty Chippendale'a szybko stały się wzorem dla współczesnych mu ebenistów, nie tylko europejskich, ale też amerykańskich. Ich kopie są robione do dziś.

Co zwraca uwagę w stylu chippendale

Szlachetny materiał. Słynny ebenista najchętniej robił meble z mahoniu, który w owym czasie - ze względu na czerwonawą barwę i piękny połysk po wypolerowaniu - był materiałem bardzo cenionym, kojarzonym z luksusem i elegancją. W drugiej połowie XVIII wieku drewno to wyparło popularny wcześniej pięknie usłojony orzech, w związku z czym okres ten bywa nazywany epoką mahoniu.

Kunsztowne ozdoby. Meble z litego drewna zdobiono zwykle bogatą dekoracją snycerską (rzeźbieniami) albo intarsją z hebanu lub drewna różanego. Sprzęty w stylu chińskim, chociaż miały zachodnie kształty i proporcje, wyróżniały się wschodnią dekoracją, np. daszkami w formie pagody, kratownicami. Nierzadko pokrywano je laką, czyli wieloma warstwami żywicy drzew lakowych, na koniec malowano lub inkrustowano masą perłową, kością słoniową, płatkami złota. Meblom nawiązującym do gotyku dodawano ozdoby typowe dla średniowiecznej architektury - np. sekretarzyki i kredensy były dekorowane ażurami, wieżyczkami itp.

Wyrafinowane kształty. Charakterystyczna dla stylu chippendale była rokokowa dekoracyjność - stąd miękkie, opływowe linie mebli. Nogi krzeseł i foteli były wygięte w literę S, a blaty stołów i biurek miały faliste krawędzie. Zagłówkom łóżek i lustrom przy toaletkach często nadawano kształty muszli i wachlarza.

Skomentuj:

Styl chippendale - niekoronowany król