Manna mielec

Glyceria maxima

Manna mielec, manna wodna (Glyceria maxima) Trawa z rodziny Poaceae, bylina kłączowa, pochodzi z obszarów o klimacie umiarkowanym, w Polsce występuje pospolicie. Źdźbła proste, liście lancetowate, szarozielone, sztywne i szorstkie w dotyku. Kwiaty zebrane w kłoski, tworzące luźne, zwisające wiechy. Kłoski barwy jasnozielonej, później stają się brunatne lub lekko fioletowe.

Rozmiary Wysokość od 80 do 200 cm.

Odmiany ?Variegata? ? odmiana pstrolistna o zielonych liściach w kremowe paski, szeroko rozgałęzione wiechy, długości 20-40 cm pojawiają się w VII. Trawa osiąga wysokość 50 cm.

Kwitnienie VI- VIII

Wymagania Gleba gliniasta, próchniczna, wilgotna. Stanowisko słoneczne i półcieniste.

Uprawa i pielęgnacja Trawa łatwa w uprawie, mało wymagająca.

Rozmnażanie Podział kęp. Wysiew nasion.

Cięcie Cięcie ograniczające wzrost traw kłączowych- 2-3 razy w sezonie. Wiosną przycinamy wierzchołki liści.

Podlewanie i nawożenie Trawa wymagająca dużej wilgotności podłoża. Najlepiej sadzić ją przy zbiornikach wodnych.

Choroby i szkodniki Zazwyczaj nie występują. Jednak trawy mogą być atakowane przez rdze, mszyce lub ślimaki.

Zastosowanie Manna stosowana jest do obsadzania zbiorników wodnych, natomiast kwiatostany nadają się do suszenia.