Ścieżka wśród kwiatów
Łagodnie wijąca się dróżka zaprasza do przechadzki po najładniejszych zakątkach ogrodu. Warto pospacerować wśród łanów liliowych wrzosów albo kęp bujnych różaneczników.
W delikatnych pastelach
Brzozy rosną zwykle na słabych, piaszczystych glebach, a ponadto w ich towarzystwie niechętnie zadomawiają się inne rośliny. Ale warto się potrudzić, dobierając gatunki, które wraz z tymi smukłymi delikatnie kołyszącymi się na wietrze drzewami stworzą stonowaną, nieco melancholijną kompozycję.
Kamienna ścieżka wiedzie brzegiem brzozowego zagajnika. Pod drzewami usypano łagodne niewysokie pagórki, na których założono szerokie rabaty o łukowatych liniach. Pomiędzy grupami krzewów iglastych (kosodrzewin i srebrzystych jałowców) rosną tu zimozielone modrzewnice i całe łany wrzosów - w głębi ciemnofioletowe, na obrzeżach różowe i białe. Gdzieniegdzie wkopano w ziemię spore otoczaki. Warto pozwolić, by wtopiły się w roślinność, a z czasem zarosły mchem.
Taki ogród przypomina nieco naturalne wrzosowisko. Aby urozmaicić jesienną kompozycję, pod kępą brzóz w pobliżu tarasu przewidziano miejsce dla kwitnących wczesną wiosną wrzośców oraz janowców. Doskonale będą tu wyglądać także rośliny cebulowe - szafirki, żonkile, przebiśniegi i krokusy.
Odważne kontrasty
Zamiast łagodnych falistych rabat mamy tu silnie zdynamizowane kompozycje roślinne na planie regularnych okręgów. Ścieżka przecina rabaty, dzięki czemu można wszystkie rośliny podziwiać z bliska. Posadzono tu strzeliste iglaki i kwitnące krzewy, a wolną przestrzeń wypełniają jaskrawe plamy kwiatów jednorocznych. Wyższe rośliny tworzą parawan izolujący roślinne wyspy od reszty ogrodu.
Kontrastowe są tu i kolory, i kształty. Do świerka i stożkowatej sosny przytulają się kule żywo czerwonych i kremowych różaneczników zestawionych z jasnożółtymi azaliami. Pomiędzy zwartymi krzewami o ciemnych liściach znalazły się gatunki o liściach żółtych, cięte w formie kul (m.in. ligustr 'Aureum') lub mające stożkowaty pokrój. Jasny kolor kwiatów wyraźnie widać na tle purpury żurawek oraz klonu palmowego. Przestrzenie pod krzewami przy krawędzi ścieżki warto co roku wypełniać roślinami jednorocznymi. W miejscach lekko zacienionych i w głębokim cieniu sprawdzą się niecierpki, begonie bulwiaste i bratki.
Brzozy rosną zwykle na słabych, piaszczystych glebach, a ponadto w ich towarzystwie niechętnie zadomawiają się inne rośliny. Ale warto się potrudzić, dobierając gatunki, które wraz z tymi smukłymi delikatnie kołyszącymi się na wietrze drzewami stworzą stonowaną, nieco melancholijną kompozycję.
Kamienna ścieżka wiedzie brzegiem brzozowego zagajnika. Pod drzewami usypano łagodne niewysokie pagórki, na których założono szerokie rabaty o łukowatych liniach. Pomiędzy grupami krzewów iglastych (kosodrzewin i srebrzystych jałowców) rosną tu zimozielone modrzewnice i całe łany wrzosów - w głębi ciemnofioletowe, na obrzeżach różowe i białe. Gdzieniegdzie wkopano w ziemię spore otoczaki. Warto pozwolić, by wtopiły się w roślinność, a z czasem zarosły mchem.
Taki ogród przypomina nieco naturalne wrzosowisko. Aby urozmaicić jesienną kompozycję, pod kępą brzóz w pobliżu tarasu przewidziano miejsce dla kwitnących wczesną wiosną wrzośców oraz janowców. Doskonale będą tu wyglądać także rośliny cebulowe - szafirki, żonkile, przebiśniegi i krokusy.
Odważne kontrasty
Zamiast łagodnych falistych rabat mamy tu silnie zdynamizowane kompozycje roślinne na planie regularnych okręgów. Ścieżka przecina rabaty, dzięki czemu można wszystkie rośliny podziwiać z bliska. Posadzono tu strzeliste iglaki i kwitnące krzewy, a wolną przestrzeń wypełniają jaskrawe plamy kwiatów jednorocznych. Wyższe rośliny tworzą parawan izolujący roślinne wyspy od reszty ogrodu.
Kontrastowe są tu i kolory, i kształty. Do świerka i stożkowatej sosny przytulają się kule żywo czerwonych i kremowych różaneczników zestawionych z jasnożółtymi azaliami. Pomiędzy zwartymi krzewami o ciemnych liściach znalazły się gatunki o liściach żółtych, cięte w formie kul (m.in. ligustr 'Aureum') lub mające stożkowaty pokrój. Jasny kolor kwiatów wyraźnie widać na tle purpury żurawek oraz klonu palmowego. Przestrzenie pod krzewami przy krawędzi ścieżki warto co roku wypełniać roślinami jednorocznymi. W miejscach lekko zacienionych i w głębokim cieniu sprawdzą się niecierpki, begonie bulwiaste i bratki.
Skomentuj:
Ścieżka wśród kwiatów