Rękawice dla ogrodnika

Trudno sobie wyobrazić pielenie, sadzenie czy przycinanie gałęzi bez rękawic ochronnych. Nie tak dawno jeszcze do wyboru były jedynie bawełniane lub gumowe (do lżejszych prac) oraz wykonane z grubego, sztywnego drelichu (do prac cięższych), na dodatek w jednym rozmiarze. Zamiast chronić dłonie często narażały je na odparzenia czy obtarcia.

Na szczęście producenci oferują coraz doskonalsze modele. Liczy się nie tylko jakość, ale i estetyka. Można się zdecydować na rękawice z naturalnych skór lub materiałów syntetycznych zaprojektowane do poszczególnych prac ogrodowych.

Na co zwrócić uwagę

Materiały

Rodzaj materiału decyduje o przeznaczeniu rękawic. Niezależnie od tego, czy jest to skóra, tworzywo, czy tkanina, prezentowane tu rękawice są naprawdę trwałe. Nie szkodzi im pranie, nie wycierają się. Najczęściej szyte są z kilku różnych materiałów.

Wierzchnia część rękawic najczęściej wykonana jest z tkaniny. Są to np. wstawki z cienkiej lub grubszej bawełny z domieszką włókien sztucznych. Materiały te dobrze przepuszczają powietrze i nie chłoną wilgoci. W bardziej specjalistycznych modelach stosuje się lepsze, ale także droższe tkaniny - poliester, poliamid (nylon) i inne elastyczne syntetyki. Wbrew pozorom tkaniny ze sztucznych włókien dobrze wentylują dłoń podczas pracy. Są ponadto bardziej niż bawełna odporne na ścieranie, rozciąganie i promieniowanie UV.

Wewnętrzna część często wykonana jest z różnego rodzaju skór. Skóra koźlęca jest bardzo miękka, nie przemaka, dobrze przepuszcza powietrze i dopasowuje się do ręki. W koźlęcych rękawicach dłoń się nie zaparza, można w nich wykonywać prace wymagające precyzyjnych ruchów (np. ciąć sekatorem czy nożycami). Podobne właściwości ma skóra jagnięca, ale jest nieco mniej elastyczna. Do ciężkich prac (np. budowania altany, rąbania drewna, cięcia piłą) używa się rękawic z grubszych skór (bydlęcej lub świńskiej). Są znacznie sztywniejsze, więc trudno w nich wykonywać prace wymagające delikatnego chwytu, ale za to lepiej chronią dłoń przed skaleczeniem lub przed zimnem (są doskonałe do pracy na mrozie). Niektóre są dodatkowo (nieraz włącznie z mankietem) ocieplane rozciągliwą wełną albo prawdziwym lub syntetycznym futerkiem.

Spodnia część rękawic może być również gumowana. Te wykonane w całości z gumy najczęściej są wzmacniane lub szorstkowane na końcach palców oraz w części środkowej, żeby się nie ślizgały. Jeśli decydujemy się na gumowe rękawice, wybierajmy te z bawełnianą wyściółką. Łatwiej je zdjąć i dłonie się w nich nie odparzą. W supermarketach można kupić specjalne gumowe rękawice do pracy w ogrodzie, ale możemy również używać zwykłych rękawic do prac domowych.

Krótkie czy długie

Do lekkich prac ogrodowych można używać dobrze dopasowanych krótkich rękawic. Ważne, by miały mankiety zabezpieczające przed zsuwaniem się podczas pracy lub wsypywaniem się ziemi do środka. Najlepsze są elastyczne mankiety dodatkowo zabezpieczone rzepem. Najprostszym sposobem dopasowania rękawicy do dłoni jest wszycie gumki na przegubach. Niektóre rękawice mają długie usztywnione bawełniane mankiety (minimum 8 cm), które nie tylko zabezpieczają skórę nadgarstka, ale także chronią go, amortyzując uderzenia. Wyjątkowym rozwiązaniem stosowanym jedynie w rękawicach przeznaczonych do obsługi pił są gumowane mankiety mocno ściskające nadgarstek. Usztywniają go i zapobiegają wsypywaniu się wiórów podczas piłowania.

Inne zabezpieczenia

Większość rękawic chroni końce palców. Na czubkach są obszyte dodatkową warstwą skóry zabezpieczającą paznokcie przed obiciem. Z wierzchu często naszyty jest poprzeczny pasek skóry, którego zadaniem jest ochrona główek kości śródręcza przed uderzeniami i obtarciami. Modele z górnej półki mogą mieć jeszcze inne zabezpieczenia, np. rękawice do piłowania mają specjalne wkładki na grzbiecie, które zapobiegają przecięciom, i dodatkowy pas skóry od wewnętrznej strony dla ochrony przed odciskami.