Uprawa wrzosów w ogrodzie

Najlepiej rosną w miejscu ciepłym, zacisznym ale dobrze nasłonecznionym, w cieniu ich pędy stają się wybiegnięte, rośliny gorzej kwitną i są bardziej podatne na choroby grzybowe.

Przygotowanie odpowiedniego podłoża przed posadzeniem wrzosów w ogrodzie to połowa sukcesu w ich uprawie. Powinno być przepuszczalne, raczej suche, piaszczyste no i przede wszystkim zdecydowanie kwaśne o pH 3,5-4,5 (dla wrzośców niekoniecznie). Wrzosy nie tolerują wapnia w glebie oraz ciężkiej, gliniastej i podmokłej ziemi. Wystarczy, że ich korzenie postoją w wodzie przez kilka godzin a wiele z nich zacznie gnić i chorować. Jeśli planujemy założyć wrzosowisko a mamy w ogrodzie nieprzepuszczalnej glebę, musimy koniecznie wykonać miejscowo drenaż.

Na szybki, prawidłowy wzrost oraz rozwój wrzosów i wrzośców wpływa zjawisko mikoryzy, czyli symbioza grzybów z roślinami i ich korzystnym wzajemnym oddziaływaniu. Dlatego przygotowując podłoże dobrze jest dodać do niego kilka garści ziemi spod wrzosów naturalnie rosnących w lesie. W ten sposób zaszczepiamy grzybnię, która szybko rozwinie się w nowym miejscu. Wskazane jest również ściółkowanie roślin kilkucentymetrową warstwą kory sosnowej.

W prawidłowo przygotowanym podłożu i dobrze nasłonecznionym, zacisznym miejscu wrzosy i wrzośce będą dobrze rosły bez specjalnej troski przez większą część roku. Dopiero późną jesienią warto poświęcić im uwagę i starannie okryć na zimę warstwą igliwia lub agrowłókniną. Nie wolno natomiast zapomnieć o jednym ważnym zabiegu - przycinaniu pędów po kwitnieniu, dzięki czemu rośliny zagęszczają się i obficie kwitną w kolejnym sezonie. Ponieważ wrzosy mają kwiaty aż do późnej jesieni, skracamy je dopiero po zimie, w kwietniu, usuwając przy okazji uschnięte i przemarznięte gałązki. Kwitnące wiosną wrzośce przycinamy w maju i czerwcu. I jedne i drugie tniemy poniżej przekwitniętych pąków kwiatowych.

Najpierw zaplanujmy, gdzie najbardziej pasowałby wrzosowy kobierzec, starajmy się nadać mu jak najbardziej naturalny charakter leśnej polany, gdzie rośliny te będą tworzyć rozległe kobierce. zwyznaczeniu miejsca na wrzosowisko wybieramy zeń wierzchnią warstwę ziemi grubości 10-15 cm a w to miejsce wsypujemy kwaśny torf lub przekompostowaną korę sosnową i przekopujemy na głębokość szpadla (20-25 cm).

Wrzosy i wrzośce najlepiej czują się i wyglądają w swoim własnym towarzystwie. Aby uniknąć pstrokacizny trzeba zestawiać ze sobą większe grupy z każdej odmiany (przynajmniej po 5 sztuk każdej). Odległość między kępami powinna wynosić 20-30 cm. Aby stworzyć dla nich korzystny mikroklimat i zaciszne miejsce na obrzeżach wrzosowiska warto posadzić kompozycję z karłowych różaneczników i azalii, jałowców, żarnowców a z drzew - zwisłe lub szczepione na pniu brzozy.