Czy huba szkodzi drzewu, na którym rośnie?

Czym jest Huba?

Huba to nazwa zbiorowa dla różnych grzybów z różnych rzędów. To grzyby nadrzewne. Cechy wspólne wszystkich hub to: rozwijają się na pniach drzew; charakterystyczny kształt owocników, który przypomina paletę, kopyto lub konsolę; sposób wyrastania - każda huba jest bocznie przyrośnięta do pnia. Huby mogą wytwarzać owocniki jednoroczne, które żyją od kilku tygodni do kilku miesięcy lub wieloletnie. Owocniki powstają pojedynczo, lub tworzą skupiska na pniach. Niektóre zresztą są zarówno pasożytami, jak i saprotrofami; infekują żywe drzewa, a po ich obumarciu jeszcze przez wiele lat rozwijają się na ich drewnie (np. pniarek obrzeżony Fomitopsis pinicola ). Tylko nieliczne gatunki potrafią zaatakować zdrowe drzewo tzw. pasożyty słabości, atakujące drzewa stare.

Wygląd i budowa hub są bardzo zróżnicowane. Tylko nieliczne gatunki to grzyby kapeluszowe, zbudowane z kapelusza i trzonu. Wiele gatunków to typowe huby. Niektóre są rozpostarte, pokrywające podłoże mniejszymi lub większymi powłokami i przyrośnięte do niego całą podstawą. Inne są nerkowate, konsolowate i kopytowate, półeczkowate, muszelkowate, kapeluszowate, krzaczkowate.

Huba na drzewie

Czy można uratować drzewo, na którym pojawiły się huby? W moim ogrodzie zaatakowały orzech i starą jabłonkę. Iwona Piechocka

To zależy od wielu czynników. Najpierw trzeba określić gatunek huby. Te twory to szkodliwe grzyby infekcyjne, rozwijające się wewnątrz drzew i pojawiające się jako narośla na ich różnych częściach.

Huba grzyb na drzewie - rodzaje

Najczęściej są to huby twarde o kopytowatym kształcie, takie jak

• hubiaki  i
• czyrenie ,
• błyskoporek podkorowy ,
• czyreń dębowy 
• i skórniak pomarszczony.
• Jest jednak wiele hub miękkich, z kapeluszami blaszkowatymi (jak boczniak ostrygowaty ).

Niektóre huby nazwano grzybami śmierci. Są to nimi między innymi:

• rozszczepka pospolita,
• żółciak siarkowy
• oraz korzeniowce schowane przy szyjce korzeniowej.

Rozwój tych grzybów oznacza śmierć drzewa.

W procesie leczenia ważne jest umiejscowienie huby. Im wyżej się ona znajduje, tym łatwiej uratować drzewo.

Huba na drzewie - zwalczanie

Najpierw odcinamy hubę od konara, a następnie wydrążamy zmienione chorobowo tkanki, aż dojdziemy do warstw zdrowych. Powstałą ranę kilkakrotnie nasączamy roztworem wodnym Topsinu M 500 SC, Miedzianu 50 WP lub Miedzianu Extra 350 SC. Roztwór powinien być 2- lub 3-krotnie silniejszy niż zaleca producent. Zabieg powtarzamy trzykrotnie. Następnie ranę smarujemy mieszanką jednego z tych środków zmieszanych z syntetyczną korą.

Czy huby to grzyby jadalne, czy trujące?

Huby to najczęściej grzyby jadalne stanowią cenny składnik diety. Jednak istnieje też wiele gatunków hub, które są trujące lub nawet śmiertelnie niebezpieczne dla ludzi i innych zwierząt. Dlatego przed zbieraniem i spożywaniem hub należy zawsze upewnić się, jakie gatunki są bezpieczne do jedzenia, a jakie należy omijać.

Jeśli nie jesteś pewien, czy dany grzyb jest jadalny, najlepiej skonsultować się z doświadczonym grzybiarzem lub ekspertem ds. grzybów. Można też skorzystać z literatury lub aplikacji mobilnych, które pomogą w identyfikacji gatunków hub na podstawie ich wyglądu i cech morfologicznych. Pamiętaj, że niektóre gatunki hub są podobne do siebie i trudne do odróżnienia, dlatego lepiej zachować ostrożność i nie zbierać grzybów, które nie są nam dobrze znane.

Do jadalnych hub zaliczamy takie gatunki jak: boczniak , żółciak siarkowy , ucho bzowe , żagiew łuskowata, szmaciak gałęzisty i inne.

Jak długo żyje huba?

Żywotność hub zależy od wielu czynników, takich jak gatunek, warunki środowiskowe i obecność patogenów czy pasożytów. Większość gatunków hub żyje od kilku dni do kilku tygodni, ale niektóre mogą przetrwać nawet kilka lat.

Jednoroczne gatunki hub, takie jak borowiki czy pieczarki, rozwijają się w ciągu kilku dni lub tygodni, a następnie giną, pozostawiając po sobie jedynie resztki owocników i zarodników.

Niektóre gatunki hub są jednak bardziej trwałe i mogą przetrwać przez wiele lat w formie grzybni, czyli ukrytej części rośliny, która rozrasta się pod ziemią lub wewnątrz drewna. Przykładem takiego gatunku jest huba dębowa (Quercus robur), która może żyć przez kilkadziesiąt lat i wytwarzać nowe owocniki co roku.

Ogólnie rzecz biorąc, żywotność hub zależy od wielu czynników i nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie.

Wysuszone owocniki różnych hub w kulturze ludowej

Wysuszone owocniki hub były i są wciąż wykorzystywane w kulturze ludowej na różne sposoby. Poniżej przedstawiam kilka przykładów:

• W niektórych krajach, takich jak Japonia czy Chiny, suszone grzyby są powszechnie stosowane jako dodatek do zup, sosów i potraw mięsnych. Wysuszone grzyby dodają potrawom intensywnego smaku i aromatu, a jednocześnie są łatwe w przechowywaniu i transportowaniu.
• W Polsce wysuszone owocniki hub są często wykorzystywane do przygotowania tradycyjnego barszczu czerwonego. Drobno posiekane suszone grzyby (najczęściej borowiki) dodają potrawie charakterystycznego smaku i koloru.
• Na Podkarpaciu istniało wierzenie że takie poświęcone huby chronią dom przed uderzeniem pioruna
  W niektórych krajach, na przykład w Meksyku, suszone grzyby są stosowane w celach medycznych. Wysuszone huby zawierają wiele cennych substancji, takich jak polisacharydy, triterpeny i flawonoidy, które wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i immunomodulujące.
• W wielu krajach wysuszone owocniki hub są wykorzystywane do produkcji herbat grzybowych. Herbaty te mają wiele pozytywnych właściwości zdrowotnych i są często stosowane w medycynie naturalnej.

Oczywiście sposób wykorzystania wysuszonych hub w kulturze ludowej zależy od tradycji i zwyczajów danego regionu i może się znacznie różnić w różnych częściach świata.

Lecznicze właściwości huby

Nie można nie wspomnieć, że huba ma liczne właściwości lecznicze . Przede wszystkim można ją wykorzystać jako chłonny środek opatrunkowy. Zawarta w grzybie piptamina działa odkażająco, ma właściwości antybakteryjne (działa jak antybiotyk ), wspomaga leczenie ran . W sprzedaży dostępne są różnego rodzaju wyciągi, ekstrakty i herbatki.