Kiścień wawrzynowaty (Leucothoe fontanesiana Rainbow)
Kiścienie wawrzynowate należą do rodziny wrzosowatych. Ich ozdobą są łukowato powyginane pędy oraz podłużne, błyszczące liście.
Historia uprawy kiścienia wawrzynowatego w ogrodach sięga końca XVIII wieku. Gatunek ten występuje naturalnie na terenie Ameryki Północnej, porasta górskie zbocza południowych Appalachów. Pod względem taksonomicznym kiścienie zaliczane są do rodziny wrzosowatych. Ozdobą krzewów są łukowato powyginane pędy oraz podługowate, błyszczące liście, w mniejszym zaś stopniu kwiaty, ale nie dlatego, że są nieładne, lecz ukryte pod liśćmi. Kiścienie z pewnością zasługują na uwagę i rozpowszechnienie, a ich uprawa nie jest trudniejsza od uprawy różaneczników, pierisów czy azalii.
Wygląd.
Leucothoe fontanesiana 'Rainbow' jest niskim krzewem dorastającym do 50-70 cm wysokości. Pędy rozgałęziają się słabo, ale tworzy się ich wiele, są przy tym lekko zygzakowate, na przełomie wiosny i lata intensywnie różowo-czerwone, część z nich pokłada się na ziemi. Cechą charakterystyczną odmiany, a jednocześnie jej największą wartością dekoracyjną, są nakrapiane, marmurkowe liście. Blaszki liściowe mają kształt lancetowaty, są stosunkowo grube, zakończone długim, ostrym wierzchołkiem. Cała blaszka liściowa jest obficie pokryta kremowymi, żółtymi i różowymi plamkami, starsze liście mają trochę więcej cętek zielonych, natomiast najmłodsze są karmazynowo różowe. Z wierzchu liście są błyszczące, a od spodu jaśniejsze i brązowo kropkowane, pozostają na krzewach przez zimę. Pomimo, że kiścienie kwitną bardzo obficie, ich kwiaty nie rzucają się w oczy. Rozwijają się w maju i czerwcu na spodniej stronie pędów, ukryte pod liśćmi. Same kwiaty są walcowate, długości 0,5 cm, nieco rozdęte u podstawy, białawe. Owoce, w postaci kulistych torebek, nie przedstawiają znaczącej wartości dekoracyjnej.
Wymagania.
Kiścień wawrzynowaty wymaga gleb lekkich, próchniczych, wilgotnych, o kwaśnym odczynie. Podobnie jak pozostałe rośliny wrzosowate, kiścień wykształca płytki, delikatny i bardzo silnie rozgałęziony system korzeniowy. Dlatego sadząc rośliny dobrze jest wykopać dołek niezbyt głęboki, ale za to stosunkowo szeroki. Jeśli gleba w ogrodzie ma odczyn obojętny lub zasadowy, koniecznie należy wymieszać ją z kwaśnym torfem. Po posadzeniu zaleca się glebę wokół roślin ściółkować przekompostowaną korą sosnową, która ograniczy parowanie wody. Ponieważ krzewy nie gubią liści na zimę, należy je sadzić w miejscach ocienionych, zacisznych, zwłaszcza w okresie zimy. Odmiana 'Rainbow' jest wprawdzie jedną z najbardziej mrozoodpornych, lecz lekkie okrycie cieniówką na czas mroźnej, słonecznej pogody na pewno nie zaszkodzi.
Zastosowanie
Leucothoe fontanesiana 'Rainbow' stanowi wspaniały akcent kolorystyczny na wrzosowiskach. Najlepiej prezentuje się w towarzystwie roślin o podobnych wymaganiach uprawowych: kalmii, golterii, pierisów. Bardzo ciekawie wyglądają krzewy sadzone w grupach, po kilka, kilkanaście sztuk. Ścięte pędy stanowią ciekawy i bardzo trwały dodatek kompozycji kwiatowych, bukietów i wiązanek.
Więcej informacji w katalogach roślin:
www.katalogiroslin.pl
Wygląd.
Leucothoe fontanesiana 'Rainbow' jest niskim krzewem dorastającym do 50-70 cm wysokości. Pędy rozgałęziają się słabo, ale tworzy się ich wiele, są przy tym lekko zygzakowate, na przełomie wiosny i lata intensywnie różowo-czerwone, część z nich pokłada się na ziemi. Cechą charakterystyczną odmiany, a jednocześnie jej największą wartością dekoracyjną, są nakrapiane, marmurkowe liście. Blaszki liściowe mają kształt lancetowaty, są stosunkowo grube, zakończone długim, ostrym wierzchołkiem. Cała blaszka liściowa jest obficie pokryta kremowymi, żółtymi i różowymi plamkami, starsze liście mają trochę więcej cętek zielonych, natomiast najmłodsze są karmazynowo różowe. Z wierzchu liście są błyszczące, a od spodu jaśniejsze i brązowo kropkowane, pozostają na krzewach przez zimę. Pomimo, że kiścienie kwitną bardzo obficie, ich kwiaty nie rzucają się w oczy. Rozwijają się w maju i czerwcu na spodniej stronie pędów, ukryte pod liśćmi. Same kwiaty są walcowate, długości 0,5 cm, nieco rozdęte u podstawy, białawe. Owoce, w postaci kulistych torebek, nie przedstawiają znaczącej wartości dekoracyjnej.
Wymagania.
Kiścień wawrzynowaty wymaga gleb lekkich, próchniczych, wilgotnych, o kwaśnym odczynie. Podobnie jak pozostałe rośliny wrzosowate, kiścień wykształca płytki, delikatny i bardzo silnie rozgałęziony system korzeniowy. Dlatego sadząc rośliny dobrze jest wykopać dołek niezbyt głęboki, ale za to stosunkowo szeroki. Jeśli gleba w ogrodzie ma odczyn obojętny lub zasadowy, koniecznie należy wymieszać ją z kwaśnym torfem. Po posadzeniu zaleca się glebę wokół roślin ściółkować przekompostowaną korą sosnową, która ograniczy parowanie wody. Ponieważ krzewy nie gubią liści na zimę, należy je sadzić w miejscach ocienionych, zacisznych, zwłaszcza w okresie zimy. Odmiana 'Rainbow' jest wprawdzie jedną z najbardziej mrozoodpornych, lecz lekkie okrycie cieniówką na czas mroźnej, słonecznej pogody na pewno nie zaszkodzi.
Zastosowanie
Leucothoe fontanesiana 'Rainbow' stanowi wspaniały akcent kolorystyczny na wrzosowiskach. Najlepiej prezentuje się w towarzystwie roślin o podobnych wymaganiach uprawowych: kalmii, golterii, pierisów. Bardzo ciekawie wyglądają krzewy sadzone w grupach, po kilka, kilkanaście sztuk. Ścięte pędy stanowią ciekawy i bardzo trwały dodatek kompozycji kwiatowych, bukietów i wiązanek.
Więcej informacji w katalogach roślin:
www.katalogiroslin.pl
Skomentuj:
Kiścień wawrzynowaty (Leucothoe fontanesiana Rainbow)