Pomidory dla smakoszy

Jeśli chcemy delektować się smakiem pomidorów prosto z krzaka, przeznaczmy dla nich choć jeden zagon w nasłonecznionym, osłoniętym od wiatru miejscu. Dołóżmy starań, by podłoże miało lekko kwaśny lub obojętny odczyn. Najlepiej, by rok, a dla wysokich odmian dwa lata wcześniej, było nawiezione obornikiem. Co ważne, przez trzy lata nie powinny tam rosnąć pomidory, ziemniaki, papryka i oberżyna.

Jakie pomidory wybrać? 

Warto uprawiać kilka odmian, by móc zbierać owoce o różnych kształtach, wielkości, barwie i smaku. Już w pierwszych dniach lipca dojrzewają odmiany bardzo wczesne (ok. 95-105 dni po wysiewie) i tuż za nimi kolejno wczesne, średnio wczesne i późne. Te ostatnie rozpoczynają owocowanie pod koniec lipca (120-130 dni po wysiewie). Są to dane orientacyjne, bo dużo zależy od pogody i sposobu uprawy (owocowanie opóźnia np. zbyt wiele pędów i nadmiar azotu).

Jak przygotować ziemię pod uprawę pomidorów?

By gleba szybciej się nagrzała, nie wysychała i nie zachwaszczała się, przykryjmy ją czarną folią. Pomidory możemy sadzić także na grządce z przeznaczoną na wczesny zbór rzodkiewką, kalarepą lub sałatą. Zahartowaną rozsadę sadzimy dopiero po 20 maja.

Wykopujemy dołki przynajmniej co 40 cm (w folii robimy na nie nacięcia w kształcie krzyża).

Wbijamy paliki około 10 cm od dołka od strony północnej.

Rozsadę umieszczamy w glebie głębiej niż rosła w doniczce, ale nie zasypując dolnych liści. Nie podwijajmy korzeni, zbyt długie można przyciąć. Przerośniętą rozsadę umieszczamy w ziemi skośnie.

Glebę dociskamy do bryły korzeniowej i obficie podlewamy, a po wyschnięciu spulchniamy.

Warto pomiędzy pomidorami uprawiać bazylię, pietruszkę, czosnek, nasturcję lub nagietki, a ziemię wokół nich grubo ściółkować podsuszoną trawą.

Ważne, by ziemia była stale jednakowo wilgotna. Używajmy do podlewania podgrzanej w słońcu wody. Po około 14 dniach rośliny zasilmy kolejną porcją nawozu mineralnego (ok. 1 dag/m2).

Jaka rozsada taki plon

Najszybciej doczekamy się owoców z uprawianej w doniczkach rozsady o wysokości 15-30 cm z 5-7 liśćmi.

Kupowana w wielodoniczkach zwykle jest mniejsza, a uprawiana w podłożu, tzw. rwana, dłużej się przyjmuje. Rośliny powinny być jędrne i krępe i mieć dobrze wybarwione zielone liście. O ich złej jakości świadczą cienkie, nadmiernie wyciągnięte albo nierównomiernie zgrubiałe pędy, jasna lub bardzo ciemna zieleń i podwinięte brzegi liści oraz plamy i czerwone podbarwienia.

Pomidory - odmiany smaczne , plenne i odporne

• Pomidor odmiana 'Awizo F2' Karłowa, wczesna, owoc czerwony cylindryczny, bardzo odporna na zarazę ziemniaka, mało wrażliwa na chłód i suszę.
• Pomidor odmiana 'Batory F1' Karłowa , wczesna, owoce czerwone lekko spłaszczone, doskonałe na przetwory.
• Pomidor odmiana 'Beta' Karłowa, bardzo wczesna, owoce czerwone, kuliste, zbiera się je przed wystąpieniem zarazy ziemniaka.
• Pomidor odmiana 'Etna F1' Karłowa, wczesna, owoc czerwony, wyjątkowo plenna, niewrażliwa na chłód i deszcz.
• Pomidor odmiana 'Faworyt' Wysoka, średniowczesna, owoce malinowe, nieco żebrowane, do 0,5 kg, prowadzona na 2-3 pędy.
• Pomidor odmiana 'Maskotka' Niska, wczesna, ale długo owocująca, owoce czerwone, drobne, w długich gronach.
• Pomidor odmiana 'Piko F1' Karłowa, wczesna, owoce czerwone w długich, równo dojrzewających gronach.
• Pomidor odmiana 'Pinokio' Karłowa, wczesna, owoce pomarańczowe, słodkie, bardzo wartościowe, w długich gronach.

Pomidory - jaką odmianę wybrać ?

Odmiany karłowe i niskie (samokończące wzrost)

• Kiedy wytworzą wierzchołkowy kwiatostan przestają rosnąć. Karłowe osiągają 60 cm wysokości, niskie - blisko metr. Polecane na balkon.
• Karłowe o sztywnych łodygach, nie wymagają palikowania. Można dawać im niskie podpórki, by dolne grona nie kładły się na ziemi.
• Tworzą mało rozgałęzień, ale warto prowadzić je na 1-3 pędy, a resztę usuwać, by przyspieszyć owocowanie.
• Karłowe bardzo wcześnie i równomiernie dojrzewają, jednak szybko kończą owocowanie i ich plon jest niski. Wyższe mogą plonować do przymrozków i dają obfitsze zbiory.
• Są zdecydowanie łatwiejsze w pielęgnacji od odmian wysokich.

Odmiany wysokie (o ciągłym wzroście)

• Tworzą dużo rozgałęzień, których zawiązki trzeba regularnie usuwać i pozostawić tylko jeden lub dwa długie pędy.
• Należy je ogławiać, czyli usuwać wierzchołek (zwykle w sierpniu), by ograniczyć wzrost i przyśpieszyć dojrzewanie owoców.
• Muszą być podwiązywane do solidnych ponadmetrowych podpórek.
• Zwykle są to odmiany średniopóźne lub późne. Dają obfity plon, mogą mieć bardzo duże owoce.
• Są dość podatne na choroby, szczególnie na zarazę ziemniaka.
• Jeśli zachowają zdrowie, rosną i owocują do przymrozków.