Iglaki

Przywykliśmy mówić o nich - zimozielone. Tymczasem ich igły bywają złociste, błękitne czy szarozielone. Samych odcieni zielonego też znajdziemy wśród nich mnóstwo. Wybór drzew i krzewów o kolorowych igłach jest tak bogaty, że nawet zdeklarowani miłośnicy roślin liściastych znajdą ładny okaz iglaka do swojego ogrodu. Prócz ciekawych barw wiele odmian ma także interesujący, regularny pokrój niewymagający cięcia. Jeśli potrzebujemy jasnozielonej kulki do pojemnika na tarasie, sięgamy po żywotnik zachodni 'Danica', ciemnozielony dywan na niewielką skarpę - po jałowiec sabiński 'Tamariscifolia', a jeśli marzy się nam stalowoniebieska gwiazdka u podnóża skalniaka, wystarczy sięgnąć po jałowiec łuskowaty 'Blue Star'. Gotowe kształty w zdecydowanych barwach czekają, aż utworzymy z nich kompozycje.

Niebieskie

Skąd kolor. Szarobłękitną barwę rośliny iglaste zawdzięczają cieniutkiej warstwie wosku powlekającej skórkę, która chroni przed nadmiernym parowaniem. Dzięki niej tworzy się na powierzchni warstewka powietrza o podwyższonym stężeniu pary wodnej. Niebieskie odmiany iglaków najintensywniejszy kolor mają zimą, podczas mrozów.

Wymagania. Pokazywane na zdjęciach odmiany są dziełem hodowców i trafiają do ogrodów o różnych siedliskach. Dlatego warto stworzyć im warunki, w jakich najlepiej będą rosły i wyglądały. W naturze rośliny o srebrnym zabarwieniu rosną zwykle na stanowiskach mocno nasłonecznionych, gorących i suchych. Srebrnoigłe gatunki nie są wybredne, zadowolą się przeciętnie żyznym podłożem, koniecznie lekkim i przepuszczalnym. Na ciężkich i wilgotnych glebach gniją, a zimą przemarzają. Warto posadzić je w pełnym słońcu, gdyż w półcieniu mogą stracić swój nietypowy kolor.

Zastosowanie. Srebrzyste odmiany iglaków wprowadzają do ogrodowych kompozycji trochę chłodnej, metalicznej kolorystyki. Połyskujący w słońcu błękitny kolor igieł ładnie wygląda w zestawieniu z purpurą i bielą. Warto posadzić je więc razem z berberysem Thunberga 'Atropurpurea', pęcherznicą kalinolistną 'Diabolo', żurawką drobnokwiatową 'Palace Purple' oraz białoobrzeżonymi - dereniem białym 'Elegantissima', krzewuszką cudowną 'Variegata' i trzmieliną Fortune'a 'Emerald Gaiety'.

Zielone

Skąd kolor. Zieloną barwę igieł rośliny zawdzięczają oczywiście chlorofilowi. Odmiany o jaśniejszym zabarwieniu, np. świerk biały 'Conica', dobrze się czują w pełnym słońcu, równomierniej rosną, zachowując ładny, regularny pokrój. Te o głębokiej ciemnozielonej barwie, jak cisy, są bardziej cienioznośne.

Wymagania. Iglakom o zielonej barwie igieł trudno przypisać konkretne wymagania glebowe. To zależy w dużej mierze od gatunku i odmiany. Większość wymaga raczej żyznych i lekko wilgotnych gleb, ale zawsze przepuszczalnych. Na terenach podmokłych gniją i marzną. Niektóre gatunki - jak cyprysiki i jodły - warto osłaniać przed mrozem zwłaszcza w pierwszych latach po posadzeniu.

Zastosowanie. Zielone iglaki są bardzo dobrym tłem zarówno dla kompozycji bylinowych, jak i tych z krzewów liściastych. Można z nich tworzyć formowane żywopłoty, nieformowane szpalery, obwódki i co tylko nam przyjdzie do głowy. To rośliny tak uniwersalne, że pasują wszędzie. Jednak pod warunkiem że nie przesadzimy z ich ilością.

Złote

Skąd kolor. Odmiany o żółtej barwie igieł powstają w wyniku hodowli. Często się zdarza, że na zielonych roślinach wyrastają zmutowane pędy o żółtym lub białym kolorze, tzw. sporty. Z sadzonek takich pędów hodowcy próbują otrzymać nowe odmiany o żółtej lub złocistej barwie igieł. Okazy takie można rozmnażać tylko wegetatywnie. Złociste odmiany drzew i krzewów iglastych najintensywniejszy odcień mają wiosną, gdy rośliny wypuszczają młode przyrosty.

Wymagania. Iglaki o złotych igłach najlepiej wybarwiają się na słońcu, w cieniu przyjmują raczej zielonkawy kolor. Z drugiej jednak strony nadmierne nasłonecznienie może uszkadzać ich delikatne pędy, toteż żółte iglaki dobrze jest sadzić w kompozycjach z wyższymi roślinami, które częściowo je osłonią.

Zastosowanie. Złoty kolor od razu rzuca się w oczy, odmiany takie są bardzo mocnym akcentem każdej kompozycji, dobrze je zestawić z ciemnozielonymi i błękitnymi odmianami. Nie należy też przesadzać z liczbą żółtych odmian, szczególnie na małej przestrzeni. W dużych ogrodach natomiast możemy sobie pozwolić na założenie wysokiego szpaleru, np. z żywotnika zachodniego 'Aurescens'.