Śliwy ozdobne
Chcesz by Twój ogród wiosną był pełen kwiatów? Posadź żywopłot z śliwy wiśniowej, a zachwyci Cię zapachem. Są urodziwe i niewymagające W małych ogrodach sprawdzą się inne śliwy...
Śliwy domowe
Kojarzą się z jesienią, niedzielnym plackiem i powidłami. Myślimy wtedy o owocach śliwy tzw. domowej (Prunus domestica), uprawianego już w starożytności popularnego drzewa, które pochodzi od śliwy wiśniowej (Prunus cerasifera), i śliwy tarniny (Prunus spinosa). Krzyżowanie, i prace hodowców sprawiły, że pośród śliw oprócz drzew typowo owocowych znajdziemy również inne, uprawiane ze względu na urodę kwiatów. Słynie z nich Japonia, gdzie śliwy japońskie (Prunus salicina) od wieków są podziwiane obok kwitnących wiśni.
Na zdjęciu powyżej: To już wiosna - kwiaty śliwy wiśniowej 'Atropurpurea' cieszą oko i wabią pierwsze pszczoły
Dlaczego warto sadzić śliwy w ogrodzie?
Kochamy śliwy, ponieważ kwitną bardzo wcześnie - zaczynają już na początku kwietnia, na bezlistnych gałązkach. Ich kwiaty bywają białe, różowe lub czerwone, liście - pojedyncze z piłkowanym brzegiem, a jadalne owoce, zwane pestkowcami, są fioletowe, czerwone lub żółte. Śliwy są generalnie odporne na suszę i niewymagające, choć najlepiej rosną na umiarkowanie wilgotnym, gliniasto-piaszczystym podłożu. Zaletą śliw jest i to, że dobrze regenerują się po cięciu i można je formować.
Na zdjęciu powyżej: Śliwa wiśniowa ałycza (P. cerasifera), systematycznie formowana, pozwala tworzyć zielone ściany, szpalery, bryły i żywopłoty
Które śliwy kwitną najwcześniej?
Jeszcze pola ściskają przymrozki, a już pyszni się swoją urodą śliwa tarnina (Prunus spinosa), której śnieżnobiałe zarośla ożywiają pozimowy krajobraz. Tarnina - duży krzew lub niewielkie drzewko osiągające wysokość 3-4 m - może być też ozdobą ogrodów. Kwiaty, owoce, a nawet kora tarniny mają właściwości lecznicze. Bardzo wcześnie kwitnie też śliwa wiśniowa, zwana ałyczą (Prunus cerasifera), która pokryta masą białych kwiatów przypomina wonną chmurę. Dorasta do 8-10 m. Sadzona przed laty w tzw. zieleni osiedlowej, bywała ratunkiem w dotkliwie ciężkich warunkach miejskich podwórek. Dla nieformowanej ałyczy potrzeba sporo miejsca ze względu na opadające śliweczki (znakomite są z nich nalewki!). Tam, gdzie miejsca jest mało, a nawierzchnie są utwardzone, lepiej tę śliwę przycinać.
Na zdjęciu powyżej: Owoce tarniny
Na zdjęciu powyżej: Wiśnia karłowa
Odmiany śliw odporne na mróz
Prawdziwym przebojem wśród odmian ozdobnych jest odmiana śliwy wiśniowej 'Nigra'. Jej zalety docenili eksperci z Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego w Anglii, którzy w 1993 roku przyznali jej specjalną nagrodę Award of Garden Merit. To nieduże drzewo (osiąga ok. 10 m wysokości) o ładnej, eliptycznej, zwartej koronie cieszy oczy różowymi kwiatami, które ukazują się na nagich jeszcze pędach. Ciemnopurpurowe, błyszczące liście, które wiosną są jaskrawoczerwone, a potem ciemnieją, zdobią drzewo do jesieni.
Na zdjęciu powyżej: Śliwa wiśniowa (Prunus cerasifera) 'Nigra' dobrze znosi warunki miejskie
'Nigra' jest odporna na mróz i, co ważne, daje sobie nieźle radę nawet w suchym miejskim klimacie. Lubi słońce, choć zaakceptuje też półcień. Jej owoce - niezbyt liczne czerwone kulki o średnicy 2-3 cm - dojrzewają w sierpniu i we wrześniu. 'Nigra' może być sadzona pojedynczo, w grupach lub formowana jako żywopłot. Podobna do niej odmiana śliwy wiśniowej 'Woodii' jest nieco niższa (osiaga wysokość 5-7 m) i ma bardziej rozwichrzoną koronę. Preferuje słońce. Dosyć szybko rośnie - około 25 cm rocznie.
Śliwy do małych ogrodów
Z kolei śliwa wiśniowa 'Pissardii' (inaczej 'Atropurpurea') to dziewiętnastowieczna odmiana o purpurowych, metalicznie błyszczących liściach. Pochodzi z ogrodów szacha Persji. Zalety ma podobne do opisanych poprzednio odmian. Nieco drobniejsza niż 'Nigra' (3-5 m), jest równie ładnie ukształtowana i kwitnie na różowo około tygodnia wcześniej. Odporna na suszę, da sobie radę na każdej przeciętnej glebie. Można ją uprawiać nawet w dużej donicy. Kolekcjonerów natomiast zaciekawi z pewnością śliwa wiśniowa 'Hessei' o nieregularnej koronie i wąskich, zdeformowanych liściach, czerwonych z kremowożółtymi brzegami, która kwitnie na biało w maju. Gęste, cierniste śliwy tarniny i ałycze dają schronienie i pokarm ptakom oraz drobnym zwierzętom, a ich kwiaty - wczesny pożytek pszczołom. Polecane są na naturalne żywopłoty na granicy rekreacyjnych działek lub zadrzewienia śródpolne. Ałycza jest używana jako szkółkarska podkładka.
Na zdjęciu powyżej: Śliwa dziecięca (Prunus cistena)
Na zdjęciu powyżej: Śliwa karłowa (Prunus pumila var. depressa)
Do najmniejszych ogrodów polecana jest śliwa dziecięca (Prunus cistena) o jaskrawoczerwonych listkach i biało-różowych kwiatach, która w formie krzaczastej dorasta do 1,5 m. Dobrze sprawdza się jako nieformowany żywopłot. Z kolei Prunus pumila var. depressa - karłowa, płożąca forma (ok. 20 cm) - to świetna roślina okrywowa tolerująca wszelkie, nawet marne, gleby i niedobór światła. Kwitnie na biało na przełomie kwietnia i maja.
Dlaczego warto sadzić śliwy tarniny i ałycze?
Gęste, cierniste śliwy tarniny i ałycze dają schronienie i pokarm ptakom oraz drobnym zwierzętom, a ich kwiaty - wczesny pożytek pszczołom. Polecane są na naturalne żywopłoty na granicy rekreacyjnych działek lub zadrzewienia śródpolne. Ałycza jest używana jako szkółkarska podkładka.
Na zdjęciu powyżej: Kwiaty ałyczy
Na zdjęciu powyżej: Owoce ałyczy
Skomentuj:
Śliwy ozdobne