12 najpiękniejszych arboretów na majówkę

Bolestraszyce - królestwo derenia i wikliny

Założone zostało w 1957 roku na terenie posiadłości, w której mieszkał i tworzył wybitny malarz batalista Piotr Michałowski (1800-1855) oraz fortu dawnej Twierdzy Przemyśl. Zachował się tu starodrzew, a wśród nowych nasadzeń dominują gatunki obcego pochodzenia oraz zagrożone i chronione gatunki roślin rodzimych.

Arboretum rozciąga się na powierzchni 308 ha. 25 ha to dawny majątek bolestraszycki, do którego w 1996 roku dokupiono 283 ha od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Można tu obejrzeć 2,2 tys. gatunków i odmian drzew i krzewów, 1,2 tys. gatunków i odmian roślin zielnych, a także 180 gatunków i odmian roślin szklarniowych.

Regularnie odbywają się w Bolestraszycach międzynarodowe plenery artystyczne "Wiklina w Arboretum", a wiklinowe rzeźby pozostają na terenie obiektu, wzbogacając ogrodowe kompozycje. Wybór wikliny nie jest przypadkowy: w regionie przemyskim wciąż żywe są tradycje plecionkarskie, a zespół naukowy arboretum włączył się w odnowienie miejscowych plantacji. W Bolestraszycach założono kolekcję kilkudziesięciu odmian wierzb użytkowych, aby wyselekcjonować odmianę najbardziej wartościową w plecionkarstwie i odporną na szkodniki.

Drugą charakterystyczną kolecją w Bolestraszycach jest dereń jadalny (Cornus mas). Ta zapomniana roślina jadalna zasługuje na to, by przywrócić ją do naszego jadłospisu. Nie tylko w postaci dereniówki. Z kwaskowatych, soczystych i aromatycznych owoców robić bowiem można także dżemy i soki, a specjalnością Bolestraszyc jest dereń kiszony, który uznać by można za polskie oliwki. Krzewy owocują od sierpnia do października i wtedy także warto zajrzeć do Bolestraszyc na Festiwal Derenia. Arboretum przywraca także do uprawy stare odmiany jabłoni. Kiedy dziś idziemy do sueprmarketu, kupujemy jabłka - na sok, szarlotki, do chrupania, do sałatek. Kiedyś każda odmiana miała inne zastosowanie. Ich nazwy brzmią często wręcz baśniowo: `Ananas berżenicki`, `Kalwilla Fraasa`, `Inflancka`, `Cesarz Aleksander`, `Pepinka litewska`, `Piękna z Boskoop`

W 2007 roku w Bolestraszycach uruchomiono jedyny w Polsce ogród dydaktyczny dla osób niepełnosprawnych. Rośliny dobrano tak, by oddziaływały na wszystkie zmysły. Można ich dotykać, wąchać, smakować, słuchać jak szumią i szeleszczą. Ścieżki przystosowane są do poruszania się na wózkach inwalidzkich.

Adres:

Bolestraszyce 130

37-722 Wyszatyce (woj. podkarpackie)

tel. (16) 671 64 25

http://www.bolestraszyce.com/

Godziny otwarcia:

kwiecień - październik: pon.-pt. 9.00-18.00, weekendy 10.00-18.00

Ceny biletów:

8 zł (normalny), 5 zł (ulgowy)

Lądek Zdrój

Przekonywała o tym pani na poczcie bohatera "Misia" Stanisława Barei. Lądek Zdrój rzeczywiście jest (a i Londyn także), a w nim najwyżej położone polskie arboretum (474-500 m n.p.m.). Zostało założone na terenie lasów komunalnych na początku lat 70. XX wieku. To jedno z najmłodszych naszych arboretów. Rzeźba terenu jest urozmaicona: pagórkowata, poprzecinana licznymi strumykami.

Arboterum jest malutkie - ma zaledwie 2 ha. Z dawnego lasu pozostawiono kilkusetletnie dęby, buki, sosny i jodły. Dosadzono okazy egzotyczne, m.in. szydlicę japońską (Cryptomeria japonica), mamutowiec olbrzymi (Sequoiadendron giganteum), metasekwoję chińską (Metasequoia glyptostroboides), grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum), korkowiec amurski (Phellodendron amurense), tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera), jodłę balsamiczną (Abies balsamea), sosnę rumelijską (Pinus peuce), cedrzyniec kalifornijski (Calocedrus decurrens). Zgromadzono tu także kolekcję azalii i różaneczników. Łącznie w arboretum podziwiać można 250 gatunków i odmian drzew i krzewów.

Adres:

ul. Moniuszki

Lądek Zdrój (woj. dolnośląskie)

tel. (74) 814 66 63

http://www.ladek.pl/cms/php/strona.php3?cms=cms_ladzd&id_dzi=5&id_men=18&id_dok=56

Godziny otwarcia:

maj - październik: codziennie 10.00-18.00.

Ceny biletów:

4,5 zł (normalny), 2,5 zł (ulgowy)

Marcule - dumny reprezentant Mazowsza

W 2016 roku arboretum w Nadleśnictwie Marcule obchodzić będzie swoje dziesięciolecie. Zapewne do tego czasu powiększy się areał ogrodu (na razie zajmuje on powierzchnię 7,9 ha) i pomnoży liczba prezentowanych gatunków i odmian (na razie jest ich 600). Specjalnością arboretum są drzewa i krzewy rodzime oraz pochodzące z całej strefy klimatu umiarkowanego.

Poza kolekcjami dendrologicznymi na uwagę zasługuje alpinarium z wieloma rzadkimi gatunkami bylin i krzewinek skalnych oraz rozległe wrzosowisko z kilkudziesięcioma gatunkami i odmianami wrzosów, wrzośców, azalii i różaneczników. Najciekawsze okazy to kwaśnodrzew konwaliowy (Oxydendrum arboreum), azalia kanadyjska (Rhododendron canadense) i jedyny reprezentant różaneczników, który rośnie na naturalnych stanowiskach w Polsce - krytycznie zagrożona wyginięciem azalia pontyjska (Rhododendron luteum).

Adres:

Marcule 1

27-100 Iłża (woj. mazowieckie)

tel. (48) 616 00 29

http://www.marcule.radom.lasy.gov.pl/arboretum#.U7QcNPl_uDg

Godziny otwarcia:

kwiecień - wrzesień: pon.-pt. 9.00-19.00, weekendy 11-19.

Poza sezonem nieczynne.

Ceny biletów:

wstęp bezpłatny

Romantyczna Obora w Raciborzu. Brama Morawska

W 2000 roku na terenie komunalnego lasu Obora otwarto Arboretum Bramy Morawskiej. Lokalizacja jest idealna: przez lata nie prowadzono tam wyrębów, więc zachował się stary drzewostan. Miejsce ma korzystny dla roślin mikroklimat (średnia roczna temperatura to 8 st C, średnia roczna suma opadów oscyluje około 700 mm, okres wegetacji jest długi - aż 235 dni), a Brama Morawska to naturalny szlak migracji roślin i zwierząt. Słowo "obora" dziś kojarzy się jedynie z pomieszczeniem dla Krasuli i Mućki, ale w starosłowiańszczyźnie oznaczało zagajnik otoczony polami uprawnymi.

Arboretum ma powierzchnię 162 ha. Na 35 ha znajduje się zagospodarowany i ogrodzony "Zaczarowany ogród", gdzie umieszczono kolekcje roślin (m.in. irg, jeżyn, lilaków, paproci) i ośrodki dydaktyczne. Resztę terenu zajmuje naturalny, poprzecinany jarami las o różnym charakterze. Jest tu wiele starych drzew - dęby, których pnie osiągają średnicę 4 m, stusześćdziesięcioletnie sosny, ponadstuletnie lipy i graby. Znajdziemy tu wiele roślin objętych ochroną ścisłą: skrzypy, wawrzynki wilczełyko, storczyki...

Dla dzieciaków atrakcją jest minizoo, gdzie zgromadzono aż setkę zwierząt. Są woliery z kolorowymi ptakami, wybiegi, po których przechadzają się lamy, daniele, kuce szetlandzkie i osiołki.

W arboretum wytyczono ścieżki spacerowe: dydaktyczno-dendrologiczną i dydaktyczno-ekologiczną. Jest także ścieżka zdrowia z kąpieliskiem.

Adres:

ul. Markowicka 17,

Racibórz (woj. śląskie)

tel. (32) 415 44 05

http://arboretum-raciborz.com.pl

Godziny otwarcia:

czynne przez cały rok od świtu do zmierzchu

Minizoo:

wt.-niedz. 10.00-18.00 (w okresie letnim); 8.00-16.00 (w okresie zimowym)

Cena biletów:

wstęp do arboretum i minizoo jest bezpłatny

Wojsławice - w posiadłości grafów

W 1811 roku przy rezydencji w Wojsławicach jej ówcześni właściciele założyli jeden z pierwszych na terenie obecnej Polski park romantyczny. Wtedy także posadzono tu pierwsze drzewa obcego pochodzenia. W 1880 roku dobra wojsławickie kupił Fritz von Oheimb. To jemu zawdzięczamy obecny kształt ogrodu, m.in. słynną kolekcję różaneczników (uznaną za Kolekcję Narodową). W latach 20. ubiegłego wieku liczyła ona 4 tys. krzewów w 300 odmianach. Dziś uprawia się w Wojsławicach 470 gatunków i odmian tych pięknych roślin, a niektóre okazy liczą sobie po sto lat.

Rodzina von Oheimbów została wysiedlona ze swoich dóbr w 1946 roku, a jej majątek przejął miejscowy PGR. Jakie to miało skutki dla roślin, łatwo sobie wyobrazić. Łaskawsze dla ogrodu były lata późnego PRL-u: w 1977 roku nadano mu rangę arboretum, w 1983 roku wpisano do rejestru zabytków kultury, w 1988 roku oddano Ogrodowi Botanicznemu Uniwersytetu Wrocławskiego.

Dziś po XIX-wiecznym pałacu nie został kamień na kamieniu, ale pozostało historyczne założenie ogrodowe rozciągające się na powierzchni 5 ha. Żeby go nie naruszać, nie przyjęto systematycznego lub geograficznego układu kolekcji roślin, ale rozmieszczono je w układzie krajobrazowym, rozpraszając na całym terenie liczącym łącznie 62 ha.

W Wojsławicach obejrzeć można okazy niemal 1,5 tys. gatunków i odmian roślin drzewiastych. Specjalizacją arboretum są rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae) oraz nieodporne na mrozy drzewa i krzewy, których w innych częściach Polski uprawiać się nie da (mikroklimat arboretum jest ciepły - średnia roczna temperatura powietrza w latach 1951-1980 wynosiła +7,2 °C). Delikatnym roślinom sprzyja także położenie parku w kotlinie otoczonej niewysokimi Wzgórzami Dębowymi. Chlubą arboretum są także Narodowa Kolekcja Bukszpanów (Buxus) oraz największa w Europie kolekcja liliowców (Hemerocallis).

Łącznie w Wojsławicach uprawia się ponad 8 tys. gatunków i odmian roślin, w tym 3,5 tys. bylin, przede wszystkim kwitnących bylin okrywowych.

Osobliwościami dendrologicznymi arboretum są m.in. największy i najstarszy w Polsce okaz cedru libańskiego (Cedrus libani), długowieczny cedrzyniec kalifornijski (Calocedrus decurrens), niewysoki iglasty głowocis japoński (Cephalotaxus harringtonia) zawierający substancje wspomagające leczenie niektórych nowotworów, bardzo rzadko spotykany jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) 'Heterophylla Pendula' o płaczącym pokroju, nietypowy klon polny (Acer campestre) 'Postelense' o złocistych liściach osadzonych na czerwonych ogonkach i mamutowiec olbrzymi (Sequoia giganteum).

Godziny otwarcia:

od 20 kwietnia do 5 października codziennie 9.00-18.00

Adres:

Wojsławice 2

58-230 Niemcza (woj. dolnośląskie)

tel. (71) 322 59 57

http://arboretumwojslawice.pl/

Ceny biletów:

15 zł (normalny), 5 zł (ulgowy)

Kórnik - wielkie dzieło Działyńskich

Arboretum powstało na terenie słynnych dóbr kórnickich należących do rodziny Działyńskich. W miejsce parku w stylu francuskim Tytus Działyński stworzył w latach 1826-1860 park krajobrazowy w stylu angielskim i zaczął gromadzić kolekcję drzew i krzewów. Jego dzieło kontynuował syn Jan. W latach 80. XIX w. w parku kórnickim można było podziwiać 1,5 tys. gatunków roślin. Były to najbogatsze zbiory dendrologiczne na ziemiach polskich i jedne z największych w Europie. Władysław Zamoyski, kolejny właściciel Kórnika, rozbudował kolekcję, a swoje dobra zapisał w testamencie odrodzonemu Państwu Polskiemu. Tak powstała Fundacja "Zakłady Kórnickie" - zasoby parku służyć miały badaniom naukowym dla leśnictwa i ogrodnictwa. Przed wybuchem II wojny światowej w Kórniku rosło już 3 tys. gatunków i odmian drzew i krzewów. Szkółki rozmnażały nowe lub mało znane gatunki. Stąd powędrowały do polskich ogrodów m.in. jodła koreańska (Abies koreana), żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) 'Aurescens' czy jabłonie purpurowe (Malus purpurea).

Dobra kórnickie udało się przekształcić w placówkę naukową dopiero w latach 50. XX w. Dziś ogród należy do Instytutu Dendrologii Polskiej Akademii Nauk. Całe założenie zajmuje powierzchnię 50 ha, na której zgromadzono ponad 3,5 tys. gatunków i odmian dendrologicznych. Poza częścią udostępnioną do zwiedzania znajdują się tu tereny doświadczalne, gdzie bada się rośliny m.in. pod kątem ich przystosowania do polskich warunków klimatycznych, możliwości ich wykorzystania w nasadzeniach miejskich, przydatności w procesie zadrzewiania kraju...

Chlubą arboretum są wspaniałe stare okazy rzadkich drzew i krzewów posadzonych w czasach Tytusa i Jana Działyńskich, m.in. orzechy czarne (Juglans nigra), miłorzęby (Ginkgo biloba), kłęki kanadyjskie (Gymnocladus dioicus), cypryśniki błotne (Taxodium distichum), magnolie drzewiaste (Magnolia acuminata), jodły greckie (Abies cephalonica). Jest tu także wiele starych (ponad trzechsetletnich) drzew krajowych: buki, lipy, dęby, świerki, jodły, topole, wiązy.

W kolekcjach bogato reprezentowane są m.in. brzozy (Betula), suchodrzewy (Lonicera), topole (Populus) oraz drzewa i krzewy iglaste, a także krzewy ozdobne (forsycje, różaneczniki, żylistki, krzewuszki, jaśminowce).

W 2010 roku wytyczono tu bardzo interesującą trzyipółkilometrową ścieżkę turystyczno-edukacyjną "Drzewa świata". Można tu obejrzeć 25 wybranych gatunków drzew pochodzących z Ameryki Północnej, Azji i Europy i poznać ich rolę w miejscowych tradycjach i kulturach, a także ich walory użytkowe i lecznicze.

Adres:

ul. Parkowa 5

Kórnik (woj. wielkopolskie)

tel. (61) 817 00 33

Godziny otwarcia:

maj - czerwiec: pon.-sob. 10.00-19.00, niedz. i święta 9.00-20.00

kwiecień oraz lipiec - wrzesień: codziennie 10.00-18.00

październik: codziennie 10.00-17.00

listopad: codziennie 10.00-16.00

grudzień - marzec: codziennie 10.00-15.30

Kopna Góra - kto wytrzyma trudny klimat

Należące do Nadleśnictwa Supraśl arboretum w Kopnej Górze położone jest w trudnej dla roślin strefie oddziaływania klimatu kontynentalnego. Zimy są tu długie i mroźne, a lata gorące i suche. Sezon wegetacyjny trwa najwyżej 210 dni. Wiosną i jesienią spustoszenia wśród roślin czynią przymrozki.

Na 26 ha spotkać można większość typów siedliskowych lasu charakterystycznych dla Puszczy Knyszyńskiej. Teren jest pagórkowaty, gleby bardzo różnorodne. Poza tą "puszczą w pigułce" w Kopnej Górze zgromadzono kolekcje drzew i krzewów pochodzących z różnych stron świata oraz ich ogrodowych odmian. Mają tu istny poligon doświadczalny: jeśli przetrwają, można je polecać do uprawy w ogrodach w całej Polsce. Arboretum istnieje od 1988 roku, więc doświadczenie ma już wystarczająco bogate. W trudnych warunkach klimatycznych nie poradziły sobie np. cyprysiki, ale azalie i różaneczniki dobrze dają sobie radę.

Łącznie podziwiać tu można 500 gatunków i odmian drzew i krzewów, m.in. kolekcję tawuł (Spiraea), powojników (Clematis), żywotników (Thuja), jałowców (Juniperus).

W Puszczy Knyszyńskiej toczyły się zacięte boje podczas powstania styczniowego. Poległych powstańców upamiętnia głaz przy wejściu do arboretum oraz wystawiony przez leśników pomnik, a ich odnalezione w 2009 roku szczątki przeniesiono na utworzony na terenie parku cmentarz wojskowy.

Adres:

Kopna Góra 1

16-030 Supraśl (woj. podlaskie)

tel. (85) 713 15 70

http://www.suprasl.bialystok.lasy.gov.pl/arboretum-w-kopnej-gorze

Godziny otwarcia:

1 kwietnia - 3 września: codziennie 9.00-19.00

Poza sezonem nieczynne.

Ceny biletów:

Wstęp do arboretum jest bezpłatny

Kudypy - dobrze wykorzystany wiatrołom

W 1983 roku huraganowe wiatry poczyniły znaczne szkody w drzewostanie Nadleśnictwa Kudypy. Do dalszego niszczenia zasobów przyczyniły się spadek poziomu wód gruntowych i ataki szkodników. Przetrzebiony las czekał sześć lat na dobrą decyzję: w 1989 roku zdecydowano się zorganizować na terenie wiatrołomu niewielkie arboretum. Pierwsze sadzonki przywędrowały z Rogowa. Początki były skromne: reprezentanci zaledwie 65 gatunków i odmian, ale z czasem roślin przybywało. Dziś w Kudypach zgromadzono ponad tysiąc taksonów, podzielonych na działy: flory polskiej, kolekcyjną i las naturalny. Najliczniej reprezentowane są klony (ponad 30 gatunków), irgi (29 gatunków) oraz suchodrzewy i róże dziko rosnące. W lesie zachowały się drzewa pomnikowe.

Dodatkową atrakcją jest lapidarium geologiczne, w którym zgromadzono kamienie i głazy narzutowe z terenu Warmii i Mazur.

Adres:

Kudypy 4

11-036 Gietrzwałd (woj. warmińsko-mazurskie)

tel. (89) 527 90 90

http://www.kudypy.olsztyn.lasy.gov.pl/arboretum1#.U7QaKfl_uDg

Godziny otwarcia:

15 kwietnia - 31 października: codziennie 9.00-18.00

Poza sezonem nieczynne.

Cena biletów:

5 zł (normalny), 3 zł (ulgowy)

Lipno - tutaj się wszystko zaczęło

W 2005 roku w Lipnie (gmina Niemodlin) mieszkało 208 osób. I do dziś pewnie niewiele się zmieniło. Ta maleńka wieś na Opolszczyźnie ma się jednak czym pochwalić: to właśnie tutaj znajduje się najstarsze polskie arboretum.

Pod koniec XVIII w. właściciel dóbr niemodlińskich hrabia Johann Nepomuk Karl Praschma, modernizując swój majątek, postanowił stworzyć supermodne założenie parkowe. Większą część terenu przeznaczył na park krajobrazowy w stylu angielskim, w mniejszej powstał ogród dendrologiczny. W 1783 r. posadzono tu pierwszy okaz.

Arboretum zajmuje obszar 4 ha dawnego parku. Nie zachowały się klasycystyczne obiekty małej architektury ogrodowej (a było ich wiele: Pawilon Chiński, Domek Sieciarza, amfiteatr, herbaciarnia, Domek na Łodzie). Dziś założyciela pamiętają jedynie Źródło Fryderyka i chatka Pustelnika przerobiona na kaplicę.

Praschma zgromadził w swoim arboretum interesujące drzewa i krzewy pochodzące z Azji, Ameryki Północnej i basenu Morza Śródziemnego. Jako pierwsze posadzono dwa jałowce wirginijskie (Juniperus virginiana) i żywotnik olbrzymi (Thuja plicata). Jeden z jałowców oraz żywotnik rosną do dzisiaj. Inne rarytasy arboretum to tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera), wspaniały grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum), aralia japońska (Aralia elata), azalia gandawska (Azalea gandavensis) i berberys koreański (Berberis koreana).

W Lipnie obejrzeć można łącznie 95 gatunków egzotycznych drzew i krzewów, najczęściej są to wiekowe okazy. W 1998 roku arboretum włączone zostało do Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego Lipno, który obejmuje także naturalny pobliski las. Powierzchnia zespołu wynosi 189 ha.

Ceny biletów:

wstęp jest bezpłatny

Czarnca - z hetmańskiego klucza

Licząca niespełna 700 mieszkańców wieś Czarnca ma bogate tradycje. Najstarsze zapisy potwierdzające jej istnienie pochodzą z początku XII wieku. W 1599 roku przyszedł tu na świat Stefan Czarniecki, pogromca Karola X Gustawa podczas potopu szwedzkiego. Czcimy go w naszym hymnie narodowym, a rodzinna wieś upamiętniła go nadaniem jego imienia świeżo wybudowanej tysiąclatce i założeniem w 1963 roku arboretum na terenie dawnego parku dworskiego. Ułomki dworskich murów zasypano ziemią, tworząc sztuczne wzniesienie, urozmaicające rzeźbę terenu. Park zajmuje obszar około 1,5 ha. W okresie świetności, w końcu lat 70. XX w. rosło tu 300 gatunków i odmian drzew i krzewów, pochodzących z Europy, Azji, Afryki i obu Ameryk. Obecnie ich liczba spadła do 70, ale całe założenie zmodernizowano i jest nadzieja, że roślin będzie przybywać.

Na uwagę zasługuje aleja starych kasztanowców, starannie zaaranżowane kwatery bylinowe i parkowy starodrzew (niektóre okazy mają po 300 lat). A wielbiciele niezwykłości mogą poszukać wejścia do zamkowych lochów.

Zwiedzanie arboretum warto połączyć z wizytą w barokowym kościele wybudowanym przez Czarnieckiego, gdzie spoczywają jego prochy.

Wirty - najpierw był las

A w połowie XIX w. znalazł się niezwykły nadleśniczy Adam Puttrich, który na przydzielonym mu pod opiekę terenie zaczął sadzić gatunki pochodzące spoza Europy (głównie amerykańskie) i stworzył zręby aktualnej kolekcji. Wedle jego projektu powstała zachowana do dziś aleja obsadzona jodłami i cisami, przy której rośnie także "kot o siedmiu ogonach" - stary żywotnik o wielu pniach i poskręcanych gałęziach. Dzieło podjął w latach 50. XX w. nadleśniczy Kazimierz Szulisławski, któremu zawdzięczamy obsadzenie głównej alei w szkółce szpalerem różnych gatunków drzew, pochodzących głównie z Ameryki Północnej i Azji. Za jego czasów na terenach doświadczalnych posadzono daglezje zielone (Pseudotsuga menziesii). Kolejne lata PRL-u nie były dla Wirt łaskawe. Infrastruktura szkółki niszczała, nie sadzono już ciekawych okazów. Renesans zaczął się od 1985 roku, kiedy nawiązano współpracę naukową z Instytutem Dendrologii Polskiej Akademii Nauk w Kórniku. Z tego okresu pochodzą nasadzenia m.in. modrzewia dahurskiego (Larix gmelinii), sosny żółtej (Pinus ponderosa), Jeffreya (Pinus Jeffrei) i smołowej (Pinus rigida), a także jodły olbrzymiej (Abies grandis), świerka czerwonego (Picea rubens) czy choiny kanadyjskiej (Tsuga canadensis). W latach 90. arboretum zmodernizowano. Status ogrodu botanicznego uzyskało w 2005 roku.

Poza okazami egzotycznymi w arboretum podziwiać można kolekcje m.in. azalii, berberysów, cisów, dębów, klonów, krzewuszek i drzew z rodziny Orzechowatych (Juglandaceae).

Adres:

Wirty

83-224 Borzechowo (woj. pomorskie)

tel. (58) 588 35 79

www.wirty.pl

Godziny otwarcia:

pon.-pt. 8.00-19.00, weekendy 9.00-19.00

Ceny biletów

5 zł (normalny), 2,50 zł (ulgowy)

Rogów - kolebka ulubionych odmian

Wśród odmian wyselekcjonowanych w arboretum są m.in. magnolia japońska (Magnolia kobus) 'Rogów' o nietypowo zabarwionych kwiatach (płatki są niemal czerwone u nasady, zdobne w czerwony pasek), parasolowata jabłoń purpurowa (Malus × purpurea) 'Rogów', wolno rosnący grab pospolity (Carpinus betulus) 'Rogów' o lekko zwieszających się ku dołowi gałęziach, doskonała do małych ogrodów lipa (Tilia) 'Henryk Eder', której głęboko powcinane liście przyjmują nader urozmaicone kształty - odmiana nosi imię wieloletniego dyrektora arboretum, a nawet stewarcja kameliowata (Stewartia pseudocamellia) 'Rogów', która pozostaje obsypana kwiatami od końca czerwca do połowy sierpnia.

Arboretum w Rogowie - jeden z największych tego typu ogrodów w Polsce - jest placówką warszawskiej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Rozciąga się na powierzchni 53,76 ha, założone zostało na terenie leśnym (pozostałością po dawnym lesie są stupięćdziesięcioletnie sosny, świerki, dęby i graby. Gleby są dość żyzne i kwaśne, poziom wody gruntowej jest bardzo niski, poza zasięgiem korzeni drzew.

Arboretum powstało w 1923 roku na terenie Nadleśnictwa Skierniewice. Na pierwszych powierzchniach doświadczalnych posadzono daglezje zielone (Pseudotsuga menziesii), które mają dziś wysokość ponad 38 m i są najwyższymi drzewami w okolicy Rogowa. Do wybuchu II wojny światowej posadzono na terenie arboretum niemal sto gatunków drzew obcego pochodzenia, do czasów powojennych dotrwała jedynie połowa z nich. W latach 50., gdy kierownikiem został inż. Henryk Eder, arboretum zostało zmodernizowane: powstała sieć ścieżek i dróg, szkółki, zaplecze gospodarcze i alpinarium, zajmujące powierzchnię aż 1,5 ha

Obecnie w Rogowie do uprawy wprowadza się większość rodzajów i gatunków roślin, które mogą rosnąć w tej strefie klimatycznej. Nowe rośliny pozyskuje się przede wszystkim ze stanowisk naturalnych. Kładzie się nacisk na uprawę form botanicznych, a nie odmian. Można tu obejrzeć niemal 36 tys. drzew, krzewów i krzewinek. W kolekcji przeważają gatunki leśne, dobrze rosnące w cieniu i na glebach kwaśnych. Poza zbiorem botanicznych taksonów drzew i krzewów iglastych na uwagę zasługują: Kolekcja Narodowa klonów, stewarcji i kolcosiłów, a także zbiór okazów z rodzaju Sorbus (jarząb) i przedstawiciele dendroflory Chin.

Na leśnych powierzchniach doświadczalnych (poletkach o powierzchni 0,05 - 0,5 ha usytuowanych pod koronami drzew lub w otwartej przestrzeni) eksperymentuje się - tak jak przed wojną - z uprawą obcych gatunków drzew, przede wszystkim iglastych. Posadzono tu 75 różnych gatunków, nietypowych dla polskiej flory.

Maleńkie (w porównaniu z areałem arboretum) alpinarium jest terenem niezwykle urozmaiconym: wyniesione na 2 m ponad poziom gruntu skalniaki, ciąg strumyków, kilka oczek wodnych i spory staw z wyspą. Zgromadzono tu ponad 700 gatunków i odmian roślin, pochodzących z gór całego świata. Najnowszą kolekcją na terenie alpinarium jest torfowisko wysokie z kolekcjami krzewów, krzewinek i bylin występujących na tego typu siedliskach w Polsce i poza jej granicami.

Adres:

ul. Leśna 5/B

Rogów (woj. łódzkie)

tel. (46) 874 81 36

http://arboretum.sggw.pl/

Godziny otwarcia:

maj - październik: pon.-pt. 7:00 ? 18:00, weekendy i dni świąteczne: 10:00 - 20:00 (ostatni weekend kwietnia - czerwiec), 10:00 - 18:00 (lipiec - październik)

listopad - kwiecień: 7:00 ? 15:00, weekendy i dni świąteczne: nieczynne

Ceny biletów:

7 zł (normalny), 5 zł (ulgowy)