Coraz więcej drzew i krzewów ma purpurowe liście. Zwykle najjaśniejsze są wiosną, latem ciemnieją i jesienią znów nabierają żywych barw. Niektóre np. u pierisów, czerwone są tuż po rozwinięciu się, a potem całkowicie zielenieją. Warto takie krzewy przycinać, bo na tle starszych ich młode przyrosty wyglądają zupełnie jak kwiaty. Ponieważ czerwone barwniki uodporniają na ostre słońce i zniechęcają do odwiedzin roślinożerne owady, więc odmiany, które je tworzą, zdrowo się chowają. Nic zatem dziwnego, że liczba purpurowych drzew i krzewów rośnie lawinowo. Wiele z nich ma także inne atrakcyjne cechy: ciekawie ukształtowane liście i płaczący lub kulisty pokrój koron. Pęcherznica, tawuła japońska, bez czarny, berberysy, wiśnie i jabłonie także pięknie kwitną i owocują. Do ogrodów przede wszystkim warto wybierać te, które wolno rosną. Najmniejsze, np. karłowa tawuła japońska i berberys Thunberga 'Bagatelle', często występują na rabatach zamiast średniowysokich bylin. Najlepiej wyglądają w pełnym słońcu - można więc używać ich jako ochronnego parasola dla bardziej wrażliwych gatunków. W cieniu nie prezentują się dobrze, bo zwiększają wrażenie niedoboru światła. Starajmy się jednak czerwień liści stosować z umiarem. Najbardziej efektowne są kompozycje zielono-purpurowe lub wielobarwne, z udziałem odmian złocistych lub jasnozielonych.
Klon palmowy (Acer palmatum) 'Atropurpureum'. Rośnie jako krzew lub niewysokie drzewo (do 5-10 m). Tworzy szeroką koronę o delikatnym pokroju. Jesienią liście przebarwiają się na jasnoczerwony kolor. Najlepiej zimuje, rosnąc na średnio żyznym podłożu i po jesiennym ściółkowaniu korą.
Buk pospolity (Fagus sylvatica) 'Atropunicea'. To ogromne drzewo o koronie z dużymi prześwitami, osiągające około 20 m wysokości. Ma piękną popielatą korę. Jego liście jesienią przebarwiają się na pomarańczowo. Wymaga żyznego próchnicznego podłoża, wilgotnego, z dużą zawartością wapnia.
Leszczyna południowa (Corylus maxima) 'Purpurea'. Tworzy proste, szeroko rozgałęziające się pędy dorastające do 5 m wysokości. Ma walory krzewu ozdobnego i owocowego. Kwitnie długimi kotkami w lutym, latem zdobią ją orzechy z kolorową okrywą. Lubi słoneczne stanowiska i żyzne gleby.
Pieris japoński (Pieris japonica) 'Red Mill'. Ten zimozielony krzew z grupy roślin wrzosowatych dorasta do 1,5 m wysokości. W kwietniu tworzy kiście białych kwiatków, a nieco później czerwone przyrosty. Należy go sadzić w cienistych, zacisznych miejscach na lekko kwaśniej glebie. Dość dobrze zimuje.
Klon zwyczajny (Acer platanoides) 'Crimson Sentry'. Wyróżnia się gęstą, tworzącą się tuż nad ziemią koroną. Początkowo jest ona kolumnowa, później owalna. Rośnie powoli, osiągając około 10 m wysokości i 3-4 m szerokości. Klon ten ma umiarkowane wymagania pod względem jakości i wilgotności gleby.
Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) 'Purpureus'. Zdobią go purpurowe liście oraz pojawiające się w czerwcu i lipcu wiechy drobnych kwiatków, a później puszyste owocostany. Z czasem osiąga nawet 4 metry wysokości. Można go jednak przycinać i to nawet silnie. Najlepiej służą mu słoneczne i półcieniste miejsca oraz niezbyt wilgotne wapienne gleby.
Pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius) 'Diabolo'. To krzew o prostych, słabo rozgałęziających się pędach rosnących do 3 m wysokości. Tworzy uroczo roz-kwitające kwiatostany, które pojawiają się w maju i w czerwcu. Uroku dodają jej również kontrastowo zabarwione młode owocostany i nowe przyrosty. Dobrze rośnie w słońcu lub półcieniu, zarówno na suchych, jak i wilgotnych glebach.
Tawuła japońska (Spiraea japonica) 'Gold Flame'. To mały (do 0,8 m wysokości) gęsty krzew o półkolistym kształcie. Najbardziej czerwone są jego młode przyrosty. Starsze liście mają złocistą barwę. Od lipca do września na wierzchołkach pędów tworzy baldachowate jasnoliliowe kwiatostany. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu na każdej glebie.
Jabłoń (Malus) 'Royalty'. Jest to odmiana ozdobna o powolnym wzroście. Nisko się rozgałęzia i tworzy zwartą stożkową koronę. Stare okazy osiągają blisko 5 m wysokości. Młode liście są rubinowoczerwone, starsze ciemniejsze, owoce drobne ciemnoczerwone. Lubi słońce i żyzne, umiarkowanie wilgotne gleby.
Czeremcha pospolita (Prunus padus) 'Colorata'. To wysoki krzew lub spore drzewo dorastające do 8 m wysokości. Na przełomie kwietnia i maja rozwija różowe pachnące kwiatostany. Owocuje w sierpniu. Wymaga żyznych, raczej wilgotnych gleb. Można ją przycinać, najlepiej zaraz po kwitnieniu.
Berberys Thunberga (Berberis thunbergii) 'Red Chief'. Szybko rośnie do 2 m wysokości. Tworzy łukowato przewieszające się gałęzie i zachowuje luźny pokrój. Kwitnie w maju, a czerwonawe owoce zachowuje przez całą zimę. Ma małe wymagania, dobrze znosi przycinanie. Nadaje się na obronne żywopłoty.
Skomentuj:
Drzewa i krzewy o czerwonych liściach