Śnieguliczka
Śnieguliczki to jedne z najlepiej rozpoznawalnych krzewów o ozdobnych owocach. Są mało wymagające i dość szybko rosną.
1 z 2
2 z 2
W czasach PRL-u były masowo sadzone na osiedlach mieszkaniowych, w terenach zieleni publicznej oraz na cmentarzach. Wraz z dojrzewaniem kulistych, białych jak śnieg owoców dzieci rozpoczynały sezon śnieguliczkowych potyczek i bitew, które dzisiaj nazwalibyśmy zapewne zabawą w mini paintball. Jeszcze większą atrakcję sprawiało rozdeptywanie owoców pękających z łoskotem imitującym strzały z rewolweru. Obecnie śnieguliczki nie są już tak bardzo popularne, chociaż na rynku pojawiły się gatunki i odmiany o kolorowych owocach. Poza tym krzewy te są wyjątkowo łatwe w uprawie i z pewnością warte szerokiego rozpowszechnienia.
Śnieguliczki o barwnych owocach zostały wyhodowane w latach czterdziestych XX wieku przez G.A. Doorenbos'a - znanego holenderskiego ogrodnika z Hagi. Odmiany te powstały z krzyżowania Symporicarpos albus var. leavigatus, S. ×chenaultii oraz S. orbiculatus. Śnieguliczka Doorenbosa 'Amethyst' została wprowadzona do handlu w Berlinie w 1993 roku przez H.J. Albrechta'a i jest objęta ochroną prawną.
Wygląd
Śnieguliczka Doorenbosa 'Amethyst' tworzy krzewy wysokości do 1,5 m, o początkowo wyprostowanych, później malowniczo przewieszających się pod ciężarem owoców pędach. Liście o dosyć zmiennym kształcie, najczęściej są eliptyczne lub jajowate, długości 2 - 4 cm, ciemnozielone, utrzymujące się na krzewach do listopada. Kwiaty niewielkie, dzwonkowate, biało-różowe, zebrane w szczytowe kłosy pojawiają się na krzewach od czerwca aż do początku sierpnia. Owoce duże, owalne lub okrągłe, o średnicy do 1,5 cm, różowo-liliowe do purpurowo-fioletowych, wewnątrz mięsiste, gąbczaste, dojrzewają w sierpniu i długo pozostają na krzewach, czasami nawet przez całą zimę. Krzew rozrasta się za pomocą odrostów korzeniowych, ale nie jest rośliną ekspansywną.
Wymagania
Krzew jest mało wymagający, zwłaszcza odnośnie podłoża, dobrze rośnie na glebach suchych, piaszczystych lub kamienistych, toleruje zasolenie oraz wykazuje pełną odporność na mróz. Krzewy są ponadto wytrzymałe na zanieczyszczenie powietrza. Śnieguliczki można sadzić zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i cienistych, rośliny te bowiem łatwo dostosowują się do panujących warunków uprawy. Śnieguliczki doskonale znoszą cięcie i dobrze regenerują utracone pędy, jednak należy pamiętać, że formowanie krzewów latem ogranicza owocowanie. Problemem w uprawie śnieguliczek może być podatność na choroby grzybowe porażające liście w okresie późnego lata i jesieni.
Zastosowanie
Śnieguliczka Doorenbos'a 'Amethyst' doskonale nadaje się do sadzenia w niewielkich ogrodach przydomowych oraz zieleni miejskiej, pojedynczo lub w formie żywopłotów albo szpalerów. Obsypane liliowymi jagodami krzewy budzą zainteresowanie i przyciągają uwagę. Gałązki z owocami można wykorzystywać jako oryginalny dodatek do bukietów.
Więcej informacji w katalogach roślin:
www.katalogiroslin.pl
Śnieguliczki o barwnych owocach zostały wyhodowane w latach czterdziestych XX wieku przez G.A. Doorenbos'a - znanego holenderskiego ogrodnika z Hagi. Odmiany te powstały z krzyżowania Symporicarpos albus var. leavigatus, S. ×chenaultii oraz S. orbiculatus. Śnieguliczka Doorenbosa 'Amethyst' została wprowadzona do handlu w Berlinie w 1993 roku przez H.J. Albrechta'a i jest objęta ochroną prawną.
Wygląd
Śnieguliczka Doorenbosa 'Amethyst' tworzy krzewy wysokości do 1,5 m, o początkowo wyprostowanych, później malowniczo przewieszających się pod ciężarem owoców pędach. Liście o dosyć zmiennym kształcie, najczęściej są eliptyczne lub jajowate, długości 2 - 4 cm, ciemnozielone, utrzymujące się na krzewach do listopada. Kwiaty niewielkie, dzwonkowate, biało-różowe, zebrane w szczytowe kłosy pojawiają się na krzewach od czerwca aż do początku sierpnia. Owoce duże, owalne lub okrągłe, o średnicy do 1,5 cm, różowo-liliowe do purpurowo-fioletowych, wewnątrz mięsiste, gąbczaste, dojrzewają w sierpniu i długo pozostają na krzewach, czasami nawet przez całą zimę. Krzew rozrasta się za pomocą odrostów korzeniowych, ale nie jest rośliną ekspansywną.
Wymagania
Krzew jest mało wymagający, zwłaszcza odnośnie podłoża, dobrze rośnie na glebach suchych, piaszczystych lub kamienistych, toleruje zasolenie oraz wykazuje pełną odporność na mróz. Krzewy są ponadto wytrzymałe na zanieczyszczenie powietrza. Śnieguliczki można sadzić zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i cienistych, rośliny te bowiem łatwo dostosowują się do panujących warunków uprawy. Śnieguliczki doskonale znoszą cięcie i dobrze regenerują utracone pędy, jednak należy pamiętać, że formowanie krzewów latem ogranicza owocowanie. Problemem w uprawie śnieguliczek może być podatność na choroby grzybowe porażające liście w okresie późnego lata i jesieni.
Zastosowanie
Śnieguliczka Doorenbos'a 'Amethyst' doskonale nadaje się do sadzenia w niewielkich ogrodach przydomowych oraz zieleni miejskiej, pojedynczo lub w formie żywopłotów albo szpalerów. Obsypane liliowymi jagodami krzewy budzą zainteresowanie i przyciągają uwagę. Gałązki z owocami można wykorzystywać jako oryginalny dodatek do bukietów.
Więcej informacji w katalogach roślin:
www.katalogiroslin.pl
Skomentuj:
Śnieguliczka