Ogród piękny jesienią

Moim zdaniem do ogrodowej pasji trzeba dorosnąć, ale kiedy to już się stanie, ogarnia nas prawdziwe szaleństwo. Spędzamy wtedy długie godziny na lekturze pism ogrodniczych, książek, przeglądzie nowinek. I oczywiście każdą wolną chwilę poświęcamy na pracę w ogrodzie.

Tę dojrzałość osiągnęłam 14 lat temu; mojemu mężowi zajęło to nieco więcej czasu, ale przecież mężczyźni w ogóle dojrzewają później... Obecnie zgodnie dzielimy ogrodowe obowiązki. A potem razem cieszymy się efektami wspólnej pracy.

Iglaki, krzewy, róże...

W naszym ogrodzie o powierzchni około 2000 m2 posadziliśmy wiele gatunków roślin, które dziś, po latach, nie tylko ładnie wyglądają, upojnie pachną i dają kojący cień, ale także nas... karmią. Tak, nasz ogród to niezwykła feeria barw, orgia zapachów i uczta smaków. A przede wszystkim całe mnóstwo emocji.

Porusza mnie smutek płaczących cyprysików nutkajskich i świerków Brewera, dostojność sosen i jodeł, radość krzewu obieli wielkokwiatowej, kiedy późną wiosną - obsypany uroczymi białymi kwiatami - stoi wśród zieleni niczym panna młoda. Ulotność chwili podkreślają

delikatne kwiaty róż i gatunków jednorocznych tworzące wielobarwne plamy. Wiosną królowymi ogrodu są kwitnące różaneczniki i azalie.

Ale nie sposób też przejść obojętnie obok kielichowca wonnego o owocowym aromacie czy pachnących upojnie piwonii, lilaków, floksów i tamaryszku. Specyficzny kamforowy zapach roztaczają pysznogłówki, a ziołowy - tymianek, bazylia i krwawnik.

Warzywa i owoce z własnej działki

Bogactwo darów natury w naszym ogrodzie skusi niejednego łasucha. Mamy tu poziomki, truskawki, borówki i jeżyny, a w warzywniku ekologiczne pomidory, ogórki, cukinie i dynie.

Syci wrażeń i smaków możemy odpocząć "w cieniu dobrego drzewa", pod olbrzymim orzechem, lub w altankach - świątyniach dumania, popijając kawę i słuchając śpiewu ptaków w koronach drzew.