Rośliny ozdobne jesienią z owoców

Gatunki ozdobne jesienią

Odpowiednio dobrane gatunki i odmiany roślin ozdobnych nawet późną jesienią potrafią zachwycić szeroka gamą barw liści, pędów i owoców.Warto posadzić je tak, by znalazły które kwitły wiosna oraz latem.We wrześniu i w październiku kwiaty staja się coraz mniej widoczne.Przekwitają astry, hortensje i rudbekie - rezultacie sceneria ogrodu zmienia się całkowicie.Wśród żółto-czerwonych liści i drzew i krzewów wyraźnie wyróżniają się błyszczące ,barwne "perełki jesieni

Berberys ottawski (Berberys x Ottawensis)

Krzew ten powstał ze skrzyżowania berberysu Thunberga i pospolitego.Jego odmiany zachwycają ozdobnymi purpurowymi liśćmi i jasnoczerwonymi owocami, które pojawiają się na roślinie we wrześniu i utrzymują się na niej,dopóki nie zostaną zjedzone zimą przez ptak.Doskonale nadają się na konfitury i nalewki oraz są cennym źródłem witaminy C.Należy jednak pamiętać,aby zebrać owoce przed nadejściem mrozów.Gdy przemarzną,tracą swoje właściwości odżywcze

Na zdjęciu powyżej: Berberys ottawski (Berberys x ottawensis)

Pięknotka Bodiniera (Callicarpa Bodinera)

Pięknotka Bodiniera (Callicarpa Bodinera)

Sama nazwa rośliny wskazuje na jej dekoracyjność. Ozdobą pięknotki są jasnofioletowe owoce (3-4 mm), które sprawiają wręcz wrażenie  sztucznych. Zebrane w grona po 30-40 sztuk utrzymują się na krzewach od września do mrozów. Ponieważ jednak roślina nie jest odporna na mróz w Polsce uprawiamy głównie jedną jej odmianę - 'Profusion' (dorasta do 1,5 m wysokości). Pięknotka  wymaga ciepłych i osłoniętych miejsc, gleby żyznej  i przepuszczalnej o lekko kwaśnym odczynie. Ze względu na allogamię (krzyżowe zapylanie) obficiej owocuje w większych grupach. Przed zimą pięknotkę trzeba zabezpieczyć. W tym celu z kory lub z trocin  usypujemy kopczyk, a pędy owijamy włókniną. Gdy naziemna część rośliny przemarznie , krzew  po przycięciu szybko się zregeneruje, ale nie zakwitnie (wytwarza kwiaty na pędach dwuletnich)

Na zdjęciu powyżej: Pieknotka bodiniera (Callicarpa bodinieri)

Kalina koralowa (Viburnum opulus)

To bardzo dekoracyjny krzew o ząbkowanych liściach. Osiąga 4 m wysokości. Jesienią pędy obsypane są błyszczącymi czerwonymi owocami (o średnicy 6-8 mm), które nieraz utrzymują się aż do wiosny. Owoce zawierają dużo witaminy C, są źródłem pektyn, karotenu i cukrów. Nadają się na konfitury, soki i syropy. Najlepiej zbierać je po pierwszych przymrozkach, gdy stracą  goryczkę. Kalina jest odporna na mróz i nie ma dużych wymagań co do podłoża, jednak jej młode pędy bywają atakowane przez mszyce i choroby grzybowe. W okresie kwitnienia (maj) wymaga obfitego podlewania. Na rynku dostępna jest kalina koralowa (Viburnum opulus) 'Xanthocarpus' o żółto-pomarańczowych owocach, a także -  najbardziej znana ? odmiana kaliny koralowej 'Rosea' ( nie tworzy owoców)

Na zdjęciu powyżej: Kalina koralowa (Viburnym opulus)

Palecznik chiński (Decaisnea fargesi)

Palecznik chiński

(Decaisnea fargesi)

Jest krzewem o wysokości około 3m. Ze względu na metaliczno-niebieskie, podobne do strąków owoce roślina ta nazywana bywa niebieska fasolą. Torebka nasienna jest  delikatnie omszona, w dotyku przypomina zamsz. Oprócz ciekawej barwy owoców, które utrzymują się do zimy, palecznik ma także duże pierzaste liście, jesienią przebarwiające się na żółto. Roślina nie ma dużych wymagań, dobrze rośnie na glebach ubogich i suchych, lubi stanowiska słoneczne. Młode okazy są wrażliwe  na przymrozki, dlatego warto pamiętać  o okrywaniu ich na zimę. W Stanach Zjednoczonych owoce palecznika chińskiego są wykorzystywane do dekoracji na Halloween

Na zdjęciu powyżej: Palecznik chiński (Decaisnea fargesi)

Zapraszamy  do czytania październikowego numeru Magnolii

Ten oraz inne artykuły znajdą Państwo w najnowszym wydaniu magazynu.