Bambusy w ogrodzie. Bambusy do polskiego klimatu

Orientalna trawa

Ro­śli­ny te łą­czą w so­bie lek­kość traw i atmo­s­fe­rę Da­le­kie­go Wscho­du. Zdo­bią ogród przez ca­ły rok, bo wie­le ga­tun­ków ma zi­mo­trwa­łe li­ście i de­ko­ra­cyj­ne, róż­no­bar­wne - zie­lo­ne, żół­te, czer­wo­ne lub czar­ne - pę­dy.

Fot . FLORA PRES

Arundinaria - Roz­ra­sta się krze­wia­sto, osią­gając wysokość ok. 3 m. Na uwa­gę za­słu­gu­ją jej de­ko­ra­cyj­ne żółte pędy.

Czym bambusy różnią się od trawy?

Bam­bu­sy są za­li­cza­ne do traw, bo tak jak one ma­ją pę­dy pu­ste w środ­ku oraz cha­rak­te­ry­stycz­ne ko­lan­ka - zgru­bie­nia, w któ­rych znaj­du­ją się stoż­ki wzro­stu. Róż­ni­ca po­mię­dzy zwy­kły­mi tra­wa­mi a bam­bu­sa­mi jest jed­nak ta­ka, że tym osta­t­nim drew­nie­ją pę­dy. Dzię­ki tej spe­cy­ficz­nej bu­do­wie są moc­ne i ela­stycz­ne za­ra­zem. Z te­go po­wo­du od wie­ków uzna­je się je za do­sko­na­ły ma­te­riał na węd­ki.

Nie­wąt­pli­wym atutem bam­bu­sów są ich cha­rak­te­ry­stycz­ne wą­skie li­ście w róż­nych od­cie­niach zie­le­ni. U nie­któ­rych od­mian przy­o­zdo­bio­ne są pa­ska­mi. Że­by zi­mą li­ście nie pod­sy­cha­ły pod wpły­wem pro­mie­ni sło­necz­nych, ro­śli­ny te naj­le­piej sa­dzić w pół­cie­niu.

Fot. SHUTTERSTOCK

Przed po­sa­dze­niem bam­bu­sów war­to spraw­dzić si­łę wzro­stu i do­sto­so­wać do niej roz­sta­wę roślin.

Fot. WIKIMEDIA COMMONS

Dzię­ki ta­kim odro­stom po­ja­wia­ją­cym się licz­nie wo­kół ro­śli­ny ma­cie­rzy­stej bam­bu­sy moc­no roz­ra­sta­ją się wszerz. Mło­de pę­dy szyb­ko 'strze­la­ją' w gó­rę.

Bambusy do polskich ogrodów

Naj­o­ka­zal­sze z upra­wia­nych w Pol­sce bam­bu­sów, na­zy­wa­ne drze­wia­sty­mi, osią­ga­ją wy­so­kość nawet 6 m. Cza­sem z ta­kich potężnych ga­tun­ków (jak fy­lo­sta­chys) two­rzy się ży­wop­ło­ty. Po­tra­fią one roz­ra­stać się bar­dzo sil­nie wszerz, dla­te­go za­raz po po­sa­dze­niu war­to wko­pać w zie­mię ba­rie­rę (np. bla­chę), by ograni­czyć roz­rost ko­rze­ni.

W mia­rę wzro­stu pę­dy bam­bu­sów oga­ła­ca­ją się z li­ści i drew­nie­ją. Wie­le z nich ma ład­ne za­bar­wie­nie.

Niż­sze bam­bu­sy (jak np. far­ge­zje), okre­śla­ne ja­ko kę­po­we bądź okry­wo­we, do­ra­sta­ją do 2-3 m. Nie są spe­cjal­nie eks­pan­syw­ne, a mo­gą być cie­ka­wą ozdo­bą ra­bat.

Bam­bu­sy ko­rzyst­nie pre­zen­tu­ją się w gru­pach na traw­ni­kach i nad wo­dą, a te cie­nio­lub­ne - pod du­ży­mi drze­wa­mi. Nie moż­na się też bez nich obejść, je­śli chce­my na­szej ra­ba­cie nad­ać styl ja­poń­ski. Gatunki takie jak np. fy­lo­sta­chys Bis­se­ta czy far­ge­zje, nie­zbyt sil­nie ros­ną­ce moż­na upra­wiać w du­żych po­jem­ni­kach na ta­ra­sie.

Fot. WOJCIECH PODSTOLSKI

Sa­sa ve­it­cha (Sa­sa ve­it­chii) do­ra­sta do 1-1,5 m. Wy­ma­ga sło­necz­ne­go miej­sca, a w pierw­szych la­tach okry­cia na zi­mę.

Bambusy odporne na mróz

Wię­kszość bam­bu­sów roś­nie dzi­ko w tro­pi­kach i tych w na­szym kli­ma­cie nie da się upra­wiać w ogro­dzie. Jed­nak spo­ro ga­tun­ków po­cho­dzą­cych z pół­noc­nych re­jo­nów Chin, Ja­po­nii, Ko­rei oraz z Hi­ma­la­jów jest na ty­le od­por­nych na mróz, że z po­wo­dze­niem mogą się za­a­dap­to­wać do na­szych wa­run­ków.

Po­go­na­te­rum to bam­bus do­ra­sta­ją­cy do 30- 40 cm. Upra­wia­ny w po­jem­ni­ku mo­że la­tem zdo­bić lek­ko za­cie­nio­ny bal­kon, ale na zi­mę trze­ba go za­brać do do­mu i usta­wić w chłod­nym po­miesz­cze­niu.

Oprócz wy­mie­nio­nych fy­lo­sta­chy­sa i far­ge­zji na uwa­gę za­słu­gu­ją ple­job­la­stus, sa­sa, pseudo­sasa i właś­nie te są do­stęp­ne w sprze­da­ży.

Fyllostachys złocisty (Phyllostachys aurea) - jego pędy osiągają 2,5-3,5 m. Lubi stanowiska słoneczne i półcieniste.

Ciekawe odmiany do polskich ogrodów

Pleioblastus chino 'Tsuboi' ma paskowane liście, może dorastać do 2 m. Jest odporny na mróz.

Fot. FLORA PRESS

Pleioblastus viridistriatus ?auricoma? osiąga wys. 0,5-1 m. Lubi cieniste miejsca. Młode okazy osłaniamy na zimę.