Iglaki polecane na balkon

Grupa iglaków na balkonie stanowi namiastkę ogrodu i może być doskonałym tłem dla kwiatów. Zaletą roślin iglastych jest długowieczność, dekoracyjność przez cały sezon i małe wymagania. Do uprawy w pojemnikach nadają się różne karłowe iglaki; niestety w sklepie trudno ocenić, co wyrośnie z małej rośliny, więc trzeba wcześniej zdobyć informacje o danym gatunku lub odmianie.

Jeśli balkonowy ogród ma przetrwać kilka lat, pojemniki muszą być trwałe i odporne na działanie czynników atmosferycznych oraz przystosowane do zimowania na zewnątrz. Do sadzenia pojedynczych egzemplarzy możemy wybrać donice ceramiczne z terakoty lub kamionki, a także z siatkobetonu lub plastiku dobrej jakości. Powinny być obszerne (głębsze niż 40 cm) - wtedy nie będziemy musieli roślin zbyt szybko przesadzać. Ten, kto dysponuje sporym balkonem lub tarasem, może urządzić iglakowy ogródek w drewnianej skrzyni zaimpregnowanej odpowiednim preparatem lub w murowanym pojemniku (najlepiej w trakcie budowy ocieplić go od środka styropianem). Pojemniki muszą mieć otwory w dnie, żeby z ziemi mógł odpływać nadmiar wody. Niestety, podłoga pod pojemnikiem jest często wilgotna i może dojść do jej zniszczenia. Dlatego każdą skrzynię czy donicę trzeba ustawić na nogach, aby podłoga łatwo przesychała. Poza tym posadzkę z betonu warto zabezpieczyć specjalnym preparatem lub wyłożyć mrozoodpornymi kafelkami.

 

Iglaki sprzedawane są w niezbyt obszernych doniczkach i zwykle wymagają przesadzenia do większego pojemnika. Przed kupieniem roślin warto obejrzeć ich bryłę korzeniową. Jeżeli podłoże . łatwo się osypuje i widać świeżo przycięte grube korzenie, brak zaś młodych, można podejrzewać, że roślina została niedawno wykopana z gruntu. Nie należy jej kupować, gdyż ma silnie uszkodzony system korzeniowy i może niebawem zamrzeć.

Dzień przed sadzeniem rośliny obficie podlewamy. Następnego dnia na dno pojemnika wsypujemy warstwę żwiru lub keramzytu (o grubości ok. 5 cm), a następnie podłoże . Powinno mieć odczyn lekko kwaśny (może składać się z 2 części ziemi uniwersalnej lub kompostowej zmieszanej z 2 częściami torfu lub kory i dodatkiem 1 części ziemi gliniastej). Aby gleba za szybko nie przesychała, warto ją zmieszać z żelem utrzymującym wilgoć. Rośliny wybijamy ostrożnie z doniczek (jeśli jest to trudne, doniczkę rozcinamy), a następnie umieszczamy w pojemniku, tak by powierzchnia bryły korzeniowej znalazła się 2-3 cm poniżej jego krawędzi. Dosypujemy podłoża i obficie podlewamy rośliny. Gdy wsiąknie woda i ziemia osiądzie, dodajemy kolejną jej warstwę, lekko ugniatamy i znów podlewamy. Dzięki temu w głębi doniczki nie będzie pustych miejsc wypełnionych powietrzem (część korzeni mogłaby zaschnąć).

Iglaków nie należy stłaczać, aby mogły swobodnie się rozrastać (na początku w pustych miejscach sadzimy np. kwiaty cebulowe lub sezonowe). Powierzchnię ziemi warto wyściółkować 3-5-centymetrową warstwą kory, dzięki czemu w pojemniku będzie dłużej utrzymywała się wilgoć.

Z iglaków można tworzyć ciekawe kompozycje, mają bowiem różne formy, np. kolumn, kul, stożków, a ich pędy są wyprostowane, zwisające lub płożące i różnobarwne.

Wiele odmian karłowych ogrodnicy szczepią na pniu - uzyskują w ten sposób rośliny w formie niewielkich drzewek.

Podlewanie Polecane przez nas odmiany iglaków nie potrzebują zbyt wiele wody i jeżeli rosną w dużych pojemnikach, nie wymagają częstego podlewania (oczywiście z wyjątkiem okresu upałów).

Podłoże . musi być lekko wilgotne przez cały rok. W wyniku parowania igły tracą wodę nawet zimą i wtedy często zasychają. Od obowiązku nawadniania jesteśmy zwolnieni tylko wtedy, gdy temperatura spadnie poniżej 0°C.

Nawożenie . Do zasilania iglaków najlepiej użyć nawozów wolnodziałających (np. Osmocote, Planton C, Osmovit). Stosuje się je raz do roku - wiosną. Są też tradycyjne mieszanki nawozowe przeznaczone specjalnie dla iglaków, które stosuje się 2-3-krotnie wiosną i latem (np. w marcu, maju i lipcu).

Choroby i szkodniki . Największy kłopot mogą sprawiać przędziorki i różne mszyce. Zwalczajmy je zaraz po zauważeniu, opryskując rośliny np. Confidorem, Polysectem Hobby lub Decisem. W razie pojawienia się rdzy, pleśni lub mączniaków stosujemy Baymat, Mildex lub Falcon.

Przesadzanie Po 5-7 latach krzewy trzeba przenieść do dużo większego pojemnika lub wysadzić do ogrodu. Jeśli je rozsadzamy, to bardzo ostrożnie dzielimy bryłę ziemi, by jak najmniej uszkodzić korzenie. Najlepszym terminem na takie zabiegi jest sierpień, bo przed zimą rośliny zdążą się przyjąć w nowym podłożu i potem dobrze przetrwają zimę.

Zimowanie. Iglaki w pojemnikach są znacznie wrażliwsze na mróz niż te rosnące w gruncie. Jeżeli ziemia całkowicie przemarznie, najczęściej giną. Donice i skrzynie trzeba więc obłożyć jesienią materiałem izolacyjnym (np. styropianem albo folią pęcherzykową) lub umieścić w większym pojemniku, a wolne przestrzenie wypełnić np. suchymi liśćmi czy korą. Warto również zestawić je ze sobą blisko ściany. W razie silnych mrozów (poniżej -15°C) i wiatru także gałęzie iglaków trzeba osłonić słomianą matą, agrowłókniną albo grubym papierem.