Żywotnik wschodni (Thuja orientalis)

Thuja orientalis

Żywotnik wschodni (Thuja orientalis, Platycladus orientalis, Biota orientalis) to gatunek zimozielonego drzewa o krzaczastym i zaokrąglonym pokroju. Na ogół wytwarza kilka pni. Kora czerwonobrązowa, łuszcząca się płatami. Gałązki pionowo i wachlarzowato ustawione. Igliwie łuskowate, przylegające do pędów, zielone, zimą brunatne. Drzewo jednopienne, rozdzielnopłciowe. Tworzy charakterystyczne szyszki- małe, jajowate, których łuski mają ozdobne, hakowato wygięte wyrostki.

Rozmiary Osiąga 5-10 m wysokości.

Odmiany

• 'Aurea Nana'- odmiana wolno rosnąca, pokrój jajowaty, wysokość do 1 m, pędy delikatne, gęste, złocisto-żółto-zielone, polecana do ogrodów skalnych.
• 'Elegantissima' - wolno rosnący krzew o pokroju szeroko-kolumnowym, wysokość 3-4 m, igliwie złocisto-jasnozielone.
• 'Meldensis' - odmiana wolno rosnąca, pokrój kulisty, zwarty, wysokość 1-2 m, igliwie niebieskawo-zielone, zimą ciemnoczerwone.

Wymagania

Przeciętna gleba ogrodowa, dobrze rośnie na przepuszczalnym, wapiennym podłożu. Tolerancyjna względem odczynu pH gleby. Stanowisko słoneczne, osłonięte.

Żywotnik wschdni uprawa i pielęgnacja

Roślina łatwa w uprawie, odporna na susze. Ze względu na niepełną mrozoodporność polecana do uprawy w zachodniej Polsce. Dobrze znosi przesadzanie nawet w starszym wieku (płytki system korzeniowy). Korzystne jest ściółkowanie, które wpływa na utrzymanie wilgoci wokół roślin.

Żywotnik wschodni - jak sadzić?

Rośliny te idealnie nadają się na żywopłot. Sadzimy je wiosną (jak rozmarznie ziemia) lub jesienią w szpalerze w rozstawie co 60-100 cm, w oddaleniu o 50 cm od ogrodzenia.

Rozmnażanie Sadzonki półzdrewniałe.

Żywotnik wschodni cięcie Dobrze znosi cięcie. W razie potrzeby można przycinać dolne gałęzie, by podnieść koronę.

Podlewanie i nawożenie Podłoże umiarkowanie wilgotne.

Choroby i szkodniki

Opieńka miodowa, zamieranie pędów przy niedoborze światła,a w następstwie szara pleśń i grzyby z rodzaju Pestalotia, Phytophthora. Gąsienice licinka tujowiaczka, przędziorek sosnowiec, misecznik tujowiec, miodownica żywotnikowa. Mocz psów powoduje brązowienie liści.

Zastosowanie Żywotnik wschodni polecany jest do nasadzeń pojedynczych i grupowych, ogrodów przydomowych i parków, na szpalery, żywopłoty, cmentarze i do uprawy pojemnikowej.

Żywotnik wschodni, a zachodni różnice

Tuje są bardzo popularne w naszych ogrodach ze względu na ich wiecznie zielony wygląd, trwałość i łatwość pielęgnacji. Aby jednak dokonać właściwego wyboru, konieczna jest znajomość nie tylko cech wizualnych roślin, ale także ich cech biologicznych. Kiedy mówimy o tui, zwykle mamy na myśli tuję zachodnią, pochodzącą z Ameryki Północnej, ale w rzeczywistości roślina ta ma kilka gatunków rosnących w różnych regionach globu. Wyraźnymi oznakami różnicy między tują zachodnią i wschodnią są ich szyszki i nasiona.