Odmiana 'St. Swithun Climbing' to róża pnąca. Osiąga około 2,5 m długości. Nadaje się do sadzenia przy bramkach i trejażach - Fot. David Austin Roses
1 z 3Odmiana 'St. Swithun Climbing' to róża pnąca. Osiąga około 2,5 m długości. Nadaje się do sadzenia przy bramkach i trejażach - Fot. David Austin Roses
2 z 3'Lady of Shallot' osiąga 1,2 m wysokości. To jedna z najtrwalszych odmian wśród róż angielskich - Fot. David Austin Roses
3 z 3Róże. Odmiana 'Charles Austin' ma kwiaty pomarańczowo-żółte lub różowe. Osiąga około 1,5 m wysokości. Róża 'Lady of Shallot' osiąga 1,2 m wysokości. To jedna z najtrwalszych odmian wśród róż angielskich - Fot. Paweł Słomczyński / AG
Są one łatwiejsze w uprawie od odmian tradycyjnych.
Większość odmian dobrze znosi mrozy. W zachodniej Polsce nie wymagają okrywania. We wschodnich regionach można sadzić je nieco głębiej - wówczas również tam nie trzeba ich okrywać.
Kolejna ich zaleta to spora odporność na choroby grzybowe (zwłaszcza na czarną plamistość). Nieco bardziej podatne są odmiany o kwiatach żółtych lub żółtawych.
Rośliny wymagają 3-4 lat, by się zadomowić. Po tym okresie krzewy zyskują ładny pokrój, a ich kwiaty - typowy wygląd dla róż angielskich.
Skomentuj:
ABC uprawy róż angielskich