Ariokarpusy - kaktusy jak skały [Przegląd odmian]
Ariokarpusy są jednymi z najbardziej niezwykłych kaktusów. Przestrzegając zasad ich pielęgnacji, można się cieszyć widokiem jesiennych kwiatów.
Skąd pochodzi
Ojczyzną ariokarpusów (Ariocarpus) jest północny Meksyk i południowy Teksas. Dawniej występowały też pod nazwami Neogomesia i Roseocactusa. Są to rośliny wyjątkowo wolno rosnące. Nie mają cierni, a ich brodawki, w kolorach szarozielonym lub zielonym, nachodzą na siebie i u niektórych gatunków wyglądem przypominają liście agawy, a u innych - kamienie. Ariokarpusy kwitną od września do grudnia, najobficiej w październiku.
Na zdjęciu powyżej: Ariokarpus Retusus w naturze
Ariokarpus fissuratus
W naturze tworzy płaską rozetę złożoną z kilkudziesięciu brodawek, która wieńczy bardzo gruby rzepowaty korzeń. W uprawie przybiera postać bardziej kulistą o średnicy do 25 cm po 40 latach.
Na zdjeciu powyżej: Ariokarpus fissuratus w naturze rośnie niemal płasko i przypomina kamień
Ariokarpus retusus
Najbardziej rozpowszechniony, o brodawkach różnej długości, tworzy kopulaste formy, często odrostkując. W kolekcjach osiąga do 30 cm po wielu latach. Kwiaty od białych do różowych.
Na zdjęciu powyżej: Ariokarpus jest najłatwiejszym gatunkiem w uprawie i najbardziej rozpowszechnionym w naturze
Ariokarpus trigonus
W kolekcjach wygląd bardziej zbliżony do A. retusus, przy nieco mniejszych rozmiarach. Najbardziej efektowna jest odmiana elongatus o najdłuższych brodawkach. Jako jedyny z ariokarpusów ma kwiatyod cytrynowych do żółtych.
Na zdjęciu powyżej:Ariokarpus ma żółte kwiaty, które czasem nie mogą wydostać się spomiędzy długich brodawek
Ariokarpus
Ponadto uprawiane bywają: A. agavoides (przypomina miniaturową agawę o średnicy zaledwie kilku centymetrów), A. kotschoubeyanus (na powierzchni widać tylko miniaturową płaską rozetę brodawek, często ukrytą pod cienką warstwą ziemi; rośnie na okresowo zalewanych równinach), A. bravoanus (występuje tylko w stanie San Luis Potosi w Meksyku i jest najbardziej zagrożony wymarciem) oraz A. scapharostrus (małe rośliny o śr. do 6 cm w naturze występują w ekstremalnie suchych miejscach w charakterystycznych łupkach). Wszystkie z nich spotyka się w kolekcjach rosnące na własnych korzeniach lub szczepione na bardziej odpornej podkładce przyspieszającej wzrost. Rośliny szczepione tracą jednak prawidłowy pokrój, rosnąc kuliście i intensywnie odrostkując, a szczepione A. agavoides i A. kotschoubeyanus wytwarzają masywną karpę, na której wyrastają kolejne rozety brodawek. Jednak uprawa szczepionych ariokarpusów jest bezpiecz-niejsza dla niedoświadczonych miłośników tych roślin, a dodatkowo kaktusy te chętniej kwitną.
Na zdjęciu powyżej: Jak klejnot w suchym błocie wygląda miniaturowy Ariocarpus kotschobeyanus
Pielęgnacja
Rośliny na własnych korzeniach
Podłoże: substrat musi być bardzo przepuszczalny, warto też dodać do niego odrobinę gipsu, ewentualnie drobno kruszonego wapienia lub dolomitu.
Doniczka: powinna być niewiele większa niż korzeń (który jest najszybciej rosnącą częścią rośliny) i musi mieć odpływ w dnie, żeby substrat szybko obsychał.
Światło: w pierwszych latach nie jest konieczna pełna ekspozycja słoneczna, ale później zdecydowanie tak;
Podlewanie: od marca do września 3-4 razy w roku.
Nawożenie: tylko wiosną, najlepiej przy drugim podlewaniu w roku, rozcieńczonym nawozem do kaktusów.
Zimowanie: w jasnym i suchym pomieszczeniu w temp. 5-10°C (w wyższej zaczną rosnąć przy zimowym niedoborze światła), ale mogą też zimować na chłodnym parapecie w mieszkaniu.
Przesadzanie: najlepiej po przekwitnięciu, ponieważ po przesadzeniu nie wolno ich podlewać przez kilka miesięcy.
Na zdjęciu powyżej: Ariokarpusy w doniczkach
Rośliny szczepione
Ziemia do kaktusów z dodatkiem żwiru lub kruszonego styropianu;
Pełne słońce, ponieważ i tak mają tendencję do wyciągania się;
Pozostałe uwagi jak przy roślinach rosnących na własnych korzeniach.
Na zdjęciu powyżej: Ariokarpusy jako okazy szczepione lepiej znoszą błędy w uprawie, ponieważ podkładka zastępuje im wrażliwy rzepowaty korzeń
Uwaga!
Po przekwitnięciu, czyli późną jesienią, resztki kwiatów muszą dokładnie wyschnąć, ponieważ od gnijących pozostałości może zgnić i zamrzeć cała roślina!
Na zdjęciu powyżej: Ariokarpus retusus
Gdzie kupić
Ariokarpusy są niedostępne w kwiaciarniach. Można je kupić np. przez Allegro, na wystawach i giełdach kaktusowych. Nasiona bywają dostępne w tych samych źródłach lub w banku nasion Polskiego Towarzystwa Miłośników Kaktusów (www.ptmk.pl). W naturze są objęte ścisłą ochroną.
Na zdjęciu powyżej: Ciemno-różowy kwiat A. scapharotrus
Skomentuj:
Ariokarpusy - kaktusy jak skały [Przegląd odmian]