Kaktusy i sukulenty: pustynne kompozycje w doniczce.

Gatunki pochodzące z terenów pustynnych i półpustynnych rosną powoli. Afrykańskie aloesy, grubosze i starce mają zgrubiałe liście, które wyrastają w zwartych rozetach. Z kolei amerykańskie kaktusy tworzą masywne pędy i zamiast liści - ciernie. Posadzone obok siebie nie przeszkadzają sobie w rozwoju. A tworzone z nich kompozycje zachwycają urodą.

Czy wiesz, że...

Sukulenty to rośliny, które znoszą silne nasłonecznienie i potrafią żyć na bardzo suchych terenach. Magazynują wodę w pędach lub liściach, a jej straty ogranicza gruba skórka. W okresach suszy nie rosną, zapadając w stan spoczynku.

DOBRZE SIĘ CZUJĄ RAZEM

Sukulenty dobrze znoszą suszę, dzięki czemu można je zostawić nawet na dłuższy czas bez podlewania. To bardzo ułatwia ich pielęgnację. Jeśli więc mamy kilka okazów w osobnych doniczkach, możemy je umieścić w jednym szerokim pojemniku - płaskiej donicy, misie lub koszu. Wybierajmy małe sadzonki (w centrach ogrodniczych można kupić zestawy młodych sukulentów w niskich cenach), bo łatwiej się przyjmują, a kompozycja będzie miała po kilku miesiącach bardziej naturalny wygląd niż utworzona z dużych egzemplarzy.

Rośliny, które rozrastają się szeroko lub mają zwisające pędy (np. rozchodniki), lepiej posadzić przy brzegu naczynia, natomiast formy kolumnowe (np. wilczo- mlecz trójżebrowy) - pośrodku lub po przeciwnej stronie (to w przypadku, gdy ogródek chcemy ustawić przy ścianie). Gatunkom tworzącym kolonie rozet (jak np. haworsje) pozostawmy trochę przestrzeni na swobodne rozrośnięcie się. Puste miejsca można tymczasem wypełnić ozdobnymi kamykami lub kolorowym żwirkiem. Po 2-3 latach rośliny zajmą całe naczynie, a gdy będzie im za ciasno, przyjdzie pora na rozsadzanie.

JAK JE ŁĄCZYĆ

Wiele osób sadzi we wspólnym pojemniku kaktusy wraz z innymi sukulentami. Wprawdzie rośliny te większość wymagań mają bardzo podobnych, jednak zimą z takimi kompozycjami może być kłopot. W tym okresie kaktusy i agawy wymagają bowiem temperatur poniżej 10 C - pozostawiamy je bez podlewania, a nawet w ciemności, co zapewni roślinom dobry spoczynek, a później kwitnienie. Natomiast inne sukulenty (gasterie, grubosze, haworsje, aloesy, starce, rozchodniki, stapelie, kalanchoe i wiele innych) zimują w temperaturze kilkunastu stopni i mimo spoczynku potrzebują dużo światła i od czasu do czasu trochę wody.

Lepiej więc tworzyć ogródki albo z samych kaktusów (i na zimę wynosić je do zimnego pomieszczenia), albo z innych gatunków sukulentowych.Kompozycje mieszane od listopada do marca powinny przebywać w jasnym pomieszczeniu, w temperaturze 16-18 C, na niepodgrzewanym parapecie. Podlewamy je bardzo oszczędnie.

SADZIMY I PIELĘGNUJEMY

Sadząc sukulenty w miniogródku, starajmy się uniknąć zbytniego zagęszczania roślin - i tak się z czasem rozrosną.Wybieramy płaskie naczynie z otworem w dnie i sypiemy drenaż. Jeżeli otworu nie ma, warstwa drenażu musi być grubsza. Przykrywamy go agrowłókniną i na nią sypiemy kilkucentymetrową warstwę podłoża dla sukulentów (na bazie torfu z dodatkiem piasku i drobnego żwiru). Jeśli planujemy posadzenie samych kaktusów, żwiru powinno być sporo.Wyjmujemy rośliny z doniczek i ustawiamy na warstwie ziemi. Puste przestrzenie wypełniamy podłożem, które następnie lekko uciskamy. Sukulenty ustawiamy na dobrze oświetlonym parapecie - tu będą się czuły najlepiej. Latem podlewamy rośliny niewielkimi porcjami wody i niezbyt często - gdy ziemia przeschnie.

Zimą kaktusów nie podlewamy i ustawiamy je w zimnym pomieszczeniu, a kompozycje z innych sukulentów i mieszane nawadniamy bardzo skąpo i zapewniamy im temperaturę 16-18°C. Ogródki sukulentowe można na lato wystawić na dwór. Przedtem jednak trzeba stopniowo przyzwyczaić je do silniejszego słońca. Do zasilania najlepiej używać odżywek dla kaktusów i sukulentów albo bardzo rozcieńczonych roztworów nawozów uniwersalnych. Gatunki tworzące długie pędy przy niedostatku światła ogałacają się z liści i nadmiernie wyciągają.