Zimowit - jesienny krokus
Zimowit jesienny przypomina popularnego krokusa, ale kwitnie u progu jesieni. Liście zaś wypuszcza wiosną.
Zimowit jesienny
Polską nazwę zawdzięcza porze kwitnienia - kwiaty zimowitu ukazują się pod koniec sierpnia, witając zbliżającą się powoli zimę. Wtedy z brunatnej podziemnej bulwy wyrasta od 1 do 3 kielichów osadzonych na białych bezlistnych rurkach. Typowym gatunkiem jest zimowit jesienny (Colchicum autumnale). Ma kwiaty różowofioletowe, ale w sprzedaży są także jego odmiany kwitnące na biało, purpurowo, jasnofioletowo czy pełnokwiatowe.
Zimowit jesienny - gatunki
Poza tym niekiedy można kupić także inne gatunki, jak zimowit okazały (C. speciosum), pstry (C. variegatum) i Colchicum laetum. Zimowity, posadzone raz w ogrodzie, rozrastają się w większe malownicze kępy. Są dosyć odporne i nie wymagają okrywania na zimę. W naturze rośliny te można spotkać na podgórskich łąkach oraz na nizinach. Pamiętajmy, że są zaliczane do gatunków chronionych i nie wolno ich zrywać!
Na zdjęciu powyżej: Zimowit jesienny, podobnie jak krokus, najpiękniej prezentuje się na trawniku
Na zdjęciu powyżej: Zimowit jesienny, podobnie jak krokus, najpiękniej prezentuje się na trawniku
Zimowit jesienny - cebula
Ta niezwykła bylina ma inny niż większość uprawianych przez nas roślin cykl rozwojowy. Wiosną z bulwy wyrastają jedynie długie (do 30 cm), szerokolancetowate liście z oryginalnym równoległym unerwieniem. Po pewnym czasie zasychają i wówczas można je usunąć (dopóki są zielone, biorą udział w gromadzeniu substancji pokarmowych w bulwie). Przed ukazaniem się kwiatów roślina przechodzi stan spoczynku.
Zimowit jesienny - kwitnienie, nasiona
Po kwitnieniu pod ziemią (nad bulwą) rozwija się owoc - mała (3-4 cm) zielona torebka pełna brunatnych nasion. Wiosną owoc wraz z liśćmi wyrasta nad ziemię.
Na zdjęciu powyżej: Pas kwitnących zimowitów może być wspaniałą żywą obwódką dla typowej jesiennej rabaty (tu z łososiową hortensją bukietową)
Zimowit - krokus jesienny
Na zdjęciu powyżej: Kwiat zimowitu wyrasta na bezlistnej łodydze - stąd angielska nazwa rośliny "naga dama" (naked lady)
Zimowit jesienny - właściwości lecznicze
W średniowieczu zimowit uważany był za roślinę magiczną - jego bulwy noszono przy sobie jako amulety chroniące przed chorobami i bólami zębów. Dziś zawartą w zimowitach kolchicynę wykorzystuje się do wyrobu leków przeciw reumatyzmowi, dnie moczanowej i nowotworom. Zimowity są silnie trujące zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Ich spożycie często prowadzi do śmiertelnego zatrucia (pierwszymi objawami są wymioty i biegunka). Jeśli więc w ogrodzie przebywają małe dzieci lub zwierzęta, lepiej z zimowitów zrezygnować lub posadzić je tak, aby były niedostępne.
Na zdjęciu powyżej: Colchinum laetum
Na zdjęciu powyżej: Odmiana 'Album Plenum' ma białe kwiaty
Zimowit jesienny - uprawa
Zimowity najlepiej prezentują się w ogrodach naturalistycznych, na skalniakach lub posadzone w kępach na trawniku. Stanowisko. Słoneczne, ewentualnie lekko zacienione. Gleba. Bogata w próchnicę, gliniasto-ilasta lub gliniasto-piaszczysta, przepuszczalna i wilgotna wiosną (latem rośliny znoszą suszę). Rozmnażanie. Z bulw lub nasion. Bulwy przybyszowe, pozyskane w czerwcu-lipcu podczas letniego spoczynku roślin, sadzi się w podłożu co 10-20 cm. Bulwy kupione w sierpniu sadzi się bezpośrednio do gruntu na głębokości ok. 15 cm. Natomiast nasiona zebrane wiosną wysiewa się od razu wprost do gruntu. Uwaga! Samemu nie wolno przyrządzać żadnych preparatów z tej rośliny, gdyż jest trująca (patrz ramka)
Na zdjęciu powyżej: 'Bornmulleri'
Skomentuj:
Zimowit - jesienny krokus