Rośliny które kwitną jesienią. Ogród atrakcyjny jesienią

Jesienne krótkie dni i zimne noce zmieniają wygląd ogrodów. Na drzewach i krzewach zanika zieleń, pojawia się więcej purpury, fioletu i brązu. Barwy kwiatów chryzantem, marcinków i wrzosów są piękne, ale mają nieco przygaszone odcienie. Sceneria ta budzi w nas nutkę melancholii i tęsknotę za wakacjami. Na szczęście nie wszystkie rośliny dopasowują się do jesiennego wystroju.

Byliny kwitnące jesienią

Co kwitnie jesienią?

Świeżymi soczystymi kolorami lata emanują pochodzące z ciepłego klimatu rośliny cebulowe: pacioreczniki, dalie i begonie. Cieszą oczy do pierwszego lekkiego przymrozku, który warzy ich pędy. Ale nowe odmiany np. begonii mieszańcowej imponują wytrzymałością na temperaturę około zera i potrafią przetrwać jej pierwszy krótki okres.

Kolorowe są też kępy rozchodników okazałych, nadal pojawiają się kwiaty jeżówek, słoneczniczków, zawilców japońskich oraz rudbekii owłosionej. Barwy lata prezentują również rośliny jednoroczne, np. lobelie przylądkowe, wilce purpurowe i nagietek, który nocą oszraniany rano znów rozwija swoje koszyczki.

Z kolei wiosenny klimat wprowadzają bratki, zarówno te, które przetrwały od wiosny, jak i ich rozsada przygotowywana na jesień. Miłą niespodziankę mogą sprawić pierwiosnki, bo niektóre chętnie powtarzają kwitnienie.

Kwitnie jesienią

U schyłku sezonu możemy podziwiać trójsklepkę o kwiatach przypominających storczyki. Nadejście chłodów budzi z letniego uśpienia również ogrodowe cyklameny, jesienne krokusy, ceratostigmę i goryczki chińskie. Czasem długie okresy ciepła pozwalają rozwinąć się kwiatom słonecznika wierzbolistnego, dorodnej roślinie o egzotycznych pokroju. Wspaniałe wrażenie robią też późno kwitnące powojniki bylinowe, np. 'Arabella' z grupy Integrifolia lub 'Princess Diana' z grupy Texensis, które kwitną do października, a czasem i dłużej.

Rośliny doniczkowe kwitnące jesienią

Jak przedłużyć okres kwitnienia

O efektowną końcówkę sezonu należy zabiegać od wiosny.

Kilka ogrodniczych sztuczek sprawi, że rośliny będą dłużej cieszyć oczy.

• Dobre miejsce. Jesienną rabatę załóżmy w zakątku odgrodzonym od wiatru ścianą domu lub krzewami i o ekspozycji wschodniej lub zachodniej. Na otwartym terenie od strony, z której zwykle wieje chłodem, warto osłonić rośliny niskim płotkiem. To ważne, bo do takich zacisznych miejsc zwykle nie docierają ostre przymrozki.
• Podlewanie i nawożenie. Rośliny nie mogą podsychać ani być głodzone, bo wówczas szybko przestają kwitnąć. Natomiast nadmiernie zasilane azotem tworzą głównie liście, mają soczyste miękkie pędy, często wykładają się i chorują.
• Opóźnianie kwitnienia. Jeśli w maju lub w czerwcu skrócimy o 15-20 cm część pędów, m.in. ostróżki, nachyłka, słoneczniczka, kocimiętki, firletki i tojeści kropkowanej, to przesuniemy termin ich kwitnienia o 3-4 tygodnie. Dzięki temu rośliny będą kolorowe przez dłuższy czas. Późno zakwitają także okazy przesadzane ostatniej wiosny.
• Zapobieganie owocowaniu. Podstawowym zabiegiem stymulującym rośliny do wytwarzania nowych pąków jest regularne wycinanie starzejących się kwiatów. Chodzi o to, by nie dopuścić do rozwoju nasion, bo przyspiesza to procesy starzenia.
• Przerwa na odpoczynek. Niektóre gatunki, np. ostróżkę ogrodową, bodziszek łąkowy, łubin trwały i szałwię łąkową warto przyciąć przy ziemi, zanim całkowicie przekwitną. Jeśli przez następne 2-3 tygodnie będą skąpo podlewane, a później znów obficiej, to ponownie utworzą pąki, choć mniej liczne niż w pierwszym okresie.

Uwaga! Długie kwitnienie może osłabić mało wytrzymałe odmiany. Pogarsza się ich zimotrwałość i w następnym sezonie słabo kwitną.