Ceglane nawierzchnie

Cegła to jedyny materiał, który przetrwał nowe technologie, style i mody w budownictwie. Jest uniwersalna, a dzięki naturalnej barwie idealnie komponuje się z ogrodowym wnętrzem.

Pomimo panującej od kilku lat mody na betonowe kostki dobrze ułożona cegła wciąż pozostaje synonimem dobrego smaku. Bruk z cegły może być stosowany jako nawierzchnia tarasów, podjazdów do garaży i ogrodowych ścieżek. Materiał ten nadaje się też do budowy murków i obrzeży rabat. Dobrze wygląda w połączeniu z drewnem, kamieniem i roślinami. Nawierzchnie ułożone z cegieł prawie nie wymagają pielęgnacji - są odporne na wpływ czynników atmosferycznych, a w czystości utrzymuje je deszcz.

Zdrowa cegła

Tradycyjna cegła ceramiczna jest materiałem chemicznie neutralnym i nieszkodliwym dla ludzi - nie wywołuje alergii i nie pyli. Robi się ją z naturalnych surowców - gliny i piasku - wypalanych w wysokiej temperaturze. Jej produkcja nie ma negatywnego wpływu na środowisko naturalne - odpady są "czyste". Cegły można też składować przez wiele lat albo wielokrotnie wykorzystywać. Nawierzchnie wykonywane z tego materiału są "suche" - zasypane piaskiem odstępy pomiędzy cegłami (tzw. fugi) umożliwiają szybkie wsiąkanie wody.

Cegła cegle nierówna

Na rynku jest wiele gatunków cegieł różniących się twardością, strukturą i kolorem, o których decyduje stopień wypalenia czy rodzaj gliny. Materiał przeznaczony do wykładania nawierzchni znajdziemy w składach budowlanych pod nazwą cegły drogowej lub klinkieru drogowego. Zwykła, pełna cegła budowlana, choć nadaje się do brukowania, może nasiąkać wodą i pękać. Cegły do nawierzchni są mniejsze od budowlanych - mają na ogół 200 x 100 x 45 mm i wagę 2-3 kg. Wypala się je w wysokiej temperaturze, do 1100°C - ich powierzchnia staje się wtedy mocno spieczona, odporna na ścieranie i słabo nasiąkliwa. Specjalny rodzaj cegły wypalanej w najwyższej temperaturze (powyżej 1200°C) - klinkier - jest dodatkowo odporny na działanie agresywnych chemikaliów i kwaśnych deszczów. Może być szkliwiony - ma wtedy błyszczącą, lekko chropowatą powierzchnię. Materiał taki świetnie nadaje się np. na posadzki w garażach. W przestrzeni ogrodu lepiej wygląda jednak cegła matowa (nieszkliwiona), a nawet pochodząca z rozbiórki.

Ścieżki, dróżki, podjazdy

Najprostszy sposób wykonania ścieżki z cegły to ułożenie jej bezpośrednio na powierzchni ziemi. Ale takie rozwiązanie można polecić tylko na ścieżkach do miejsc rzadko uczęszczanych, prowizorycznie zaaranżowanych, np. do warzywnika. Ułożenie trwałej, wygodnej i ozdobnej nawierzchni wymaga nie tylko dobrej cegły, ale i odpowiedniego podłoża. Na ogół ścieżki i alejki w ogrodzie nie są narażone na duże obciążenia, dlatego można poprzestać na zwykłej podbudowie piaskowo- żwirowej. Czasami wzmacnia się ją warstwą geowłókniny. Budowa podjazdu do garażu czy miejsca parkingowego wymaga solidniejszej podbudowy. Robi się ją z układanych kolejno warstw grubego żwiru i drobnego tłucznia kamiennego. Grys kamienny (tzw. kliniec) w czasie ubijania ręcznego lub za pomocą zagęszczarki klinuje się - na dobrze przygotowanym podłożu trudno pozostawić ślad stopy.