Patisony. Ciekawe odmiany patisonów. Jak uprawiać patisony w ogrodzie?

Owoce patisonów, soczyste i chrupkie, lekkostrawne są ładnym, kolorowym akcentem w daniach. Ponieważ do jedzenia nadają się zarówno małe patisony - młode, jak i dojrzałe owoce, rozmiary sprzedawanych patisonów bywają różne - od miniaturowych, które zjada się w całości, do bardzo pokaźnych. Największe mogą mieć średnicę dużego talerza. Szczególnie delikatne i smaczne są bardzo młode, niewyrośnięte patisony, o średnicy 2-6 cm. Jak wykorzystać patisony w kuchni? Doskonale nadają się do przygotowania sałatek, duszenia, kiszenia i marynowania. Tak konserwowane mogą konkurować z ogórkami. Przygotowując potrawy z młodych owoców, nie musimy usuwać miękkiej skórki, która z czasem matowieje, staje się twardsza i guzowata.

Dojrzałe patisony zapieka się z rozmaitymi nadzieniami, dusi lub smaży. Duże pokrojone owoce mogą zastąpić tradycyjne frytki z ziemniaków. Miąższ patisonów ma muszkatołowy, nieco orzechowy aromat i wyrazisty smak, przypominający trochę smak karczocha - dotyczy to szczególnie odmian o kolorowych owocach.

Patisony zasługują na uwagę nie tylko ze względu na swój delikatny smak i rozliczne możliwości wykorzystania podczas "kulinarnych przygód". Z powodzeniem można je nazwać warzywami dietetycznymi - 100 g miąższu tej dyni dostarcza tylko 12-19 kcal!

Patison jest bardzo bogaty w składniki odżywcze i wiele właściwości w szczególności medycznych. Owoce, szczególnie młode patisony, zawierają Zawierają witaminę C w duże ilości (porcja 100 g zaspokaja prawie jedną trzecią dziennych potrzeb), witaminę K, witaminy z grupy B i beta-karoten - prowitaminę witaminy A, oraz składniki mineralne: magnez, potas, cynk, mangan i żelazo. Zawierają mało sodu, za to mają błonnik ułatwiający przemianę materii, co sprawia, że nawet osoby z nadciśnieniem i nadwagą mogą włączyć warzywo do swojego menu. Owoce patisona nie kumulują metali ciężkich, co stanowi ich dodatkową zaletę. Podobnie jak inne warzywa z rodziny dyniowatych, również patisony zawierają specyficzne alkaloidy - kukurbitacyny (najwięcej znajduje się ich w świeżych nasionach), które - jak od dawna wiadomo - działają toksycznie na pasożyty jelitowe, nie stanowiąc jednocześnie zagrożenia dla człowieka. Na koniec dodajmy jeszcze, że w przeciwieństwie do pozostałych odmian dyni zwyczajnej (np. cukinii) patisony zachowają doskonały smak nawet po 2-3 miesiącach przechowywania.

Tak jak inne pochodzące z tropików dyniowate patisony lubią wysoką temperaturę, dużo słońca i wody. Jego uprawa nie jest trudna. Dobrze czują się na żyznej, próchnicznej glebie, w miejscu osłoniętym od wiatru. Grządkę warto wzbogacić kompostem. Nasiona wysiewa się w końcu kwietnia do małych doniczek w szklarni lub inspekcie. Do ogrodu wysadza się roślinki dopiero po 15 maja, gdy minie niebezpieczeństwo wystąpienia przymrozków.

Patisony silnie się rozrastają, toteż zaleca się sadzić je w rozstawie 100-120 cm na 20-30 cm. Mają duże, dekoracyjne żółte kwiaty zwabiające pszczoły. Pierwsze owoce pojawiają się już 40-50 dni po siewie, a zbiory można prowadzić aż do października. Częsty zbiór pobudza rośliny do wytwarzania nowych owoców. Owocuje aż do pierwszych przymrozków.

Kiedy nastają pierwsze jesienne przymrozki, rośliny giną. Patisony nie wymagają ochrony, nie należy ich jednak uprawiać, podobnie jak innych dyniowatych, w tym samym miejscu rok po roku. Jest łatwy w uprawie i odporny na choroby i szkodniki.