Duże rośliny doniczkowe domowe? Dorodne okazy zwykle mają oddanych opiekunów. Polecamy je też tym, którzy dla roślin nie mają wiele czasu. Bo duże wcale nie znaczy kłopotliwe.
1 z 8FIGOWIEC LIROLISTNY (Ficus lyrata). Wyróżnia się dekoracyjnymi liśćmi o długości do 50 cm. Jego pęd nie rozgałęzia się i silnie rośnie w górę. W pojemniku ładniej wygląda w grupie. Toleruje słabe oświetlenie. - Fot. Shutterstock.com
2 z 8FIKUS BENJAMINA ?GOLDEN KING' (F. benjamina), gdy ma mało światła, może gubić liście. - Fot. Shutterstock.com
3 z 8SZEFLERA (Schefflera arboricola) trudno się rozgałęzia. W widnych miejscach jest zwarta i krępa. Zwykle wymaga podpierania. - Fot. Shutterstock.com
4 z 8DRACENA WONNA ?WHITE STRIPE? (Dracaena fragrans) ze względu na biało paskowane liście lepiej rośnie, gdy stoi zimą w miejscu nasłonecznionym, a latem w lekko ocienionym. - Fot. Lechuza
5 z 8DIFENBACHIA ?CAMILLA? (Dieffenbachia) z czasem może stać się podobna do palmy. - Fot. tina.rencelj@email.si
6 z 8JUKA (Yucca) tworzy pióropusze, które stopniowo się wydłużają, a zdrewniałe ścięte pnie już nie rosną. Zakwita, gdy ma dużo słońca. - Fot. Shutterstock.com
7 z 8NOLINA (Nolina recurvata, inaczej Beaucarnea recurvata) potrafi długo przetrwać bez wody, w palącym słońcu lub w cieniu. Bardzo wolno rośnie. - Fot. Shutterstock.com
8 z 8DRACENA WONNA ?COMPACTA? (Dracaena fragrans) w domowych warunkach ma krótkie liście, ale bardzo gęste. Jest bardzo odporna na brak światła. - Fot. Shutterstock.com
Duże rośliny doniczkowe domowe
Chociaż doniczka miniaturowych fiołków może wprawić w zachwyt, to jednak duże okazy korzystniej oddziałują na naszą psychikę. Stwarzają poczucie stabilizacji, spokoju i bezpieczeństwa, pozwalając się wyciszyć i zrelaksować. Kupując rośliny do domu, zwykle się nad tym nie zastanawiamy i wybieramy małe egzemplarze. Niestety, wiele takich okazów to tzw. bukieciki w doniczce, które szybko kończą żywot. Tylko niektóre gatunki trzymają się dzielnie i coraz bardziej się rozrastają. Dostosowują się do domowych warunków, a ich pielęgnacja wchodzi nam w krew i nie sprawia problemów. Do towarzyszących nam latami roślin z czasem się przywiązujemy i często zaczynamy je traktować niemal jak psa lub kota. Jeśli brakuje nam w domu takiego zielonego rezydenta, podpowiadamy, które rośliny najlepiej sprawdzają się w tej roli. Przedstawione tu gatunki dobrze rosną w mieszkaniu i nie mają dużych wymagań. Możemy wybrać drogę na skróty i zakupić sporą roślinę. Jednak taki okaz jest drogi, w dodatku, ponieważ w szklarni miał idealne warunki, na ogół bardzo odchorowuje przeprowadzkę, traci na urodzie, a nawet, pomimo naszych starań, ginie. Lepiej więc zdecydować się na średni egzemplarz, któremu będzie łatwiej przyzwyczaić się do warunków panujących w mieszkaniu. Co prawda, zanim przemieni się w duże drzewko, upłynie sporo czasu, ale za to satysfakcja z jego uprawy będzie większa.
Wbrew pozorom opieka nad dorodnymi roślinami jest łatwiejsza niż nad mikrusami w małych doniczkach. W dużych pojemnikach ziemia tak łatwo nie przesycha, więc nie trzeba jej często podlewać, zwłaszcza jeśli w domu panuje chłód. Nie trzeba też roślin zbyt intensywnie nawozić, bo lepiej, by zbyt mocno się nie rozrastały. Tu uwaga: żółknące liście i nadmierne opadanie najstarszych mogą być oznaką, że dieta jest zbyt restrykcyjna i zasilanie powinno być bardziej obfite.
Duże rośliny doniczkowe do salonu
Najbardziej "ustawne" są rośliny, które mają kształt wąskich stożków i kolumn (cyprysik wielkoszyszkowy, szeflera) lub pozwalają tak formować swoją koronę, by mogły stać np. blisko ściany lub w rogu pokoju (fikusy).
Łatwo też można znaleźć miejsce dla gatunków, których pęd stopniowo ogałaca się od dołu i tylko na wierzchołku tworzy niewielki pióropusz (difenbachia, dracena, juka, nolina).
Natomiast jedynie do dużych pokoi nadają się rośliny o szeroko rozkładających się liściach, których przycinanie oszpeca je, a nawet niszczy (araukaria, sagowiec, monstera olbrzymia, większość palm, w tym popularny daktylowiec).
Duże liście można przecierać szmatką zwilżoną przegotowaną wodą lub specjalną ściereczką przeznaczoną do tego celu. Natomiast omszonych liści (np. fikusa 'Velvet') nie poddaje się żadnym zabiegom.
Osiadaniu kurzu przeciwdziała spryskiwanie preparatem nabłyszczającym w aerozolu. Jednak nie lubią tego palmy i rośliny o mieczowatych liściach (juki, draceny, noliny).
Drobnolistne gatunki łatwiej umyć pod prysznicem. Jeśli jednak woda jest twarda, na liściach pozostaną białe zacieki. Lepiej więc rośliny podczas ciepłej pogody wystawić na niezbyt mocny deszcz.
Domowe okazy z reguły mocno wychylają się ku oknu. Aby rosły prosto, trzeba je co miesiąc przekręcać, tak by światło kolejno padało na ich różne strony, albo dać im mocną, np. bambusową podpórkę. Pomoże im też oświetlenie od góry energooszczędną lampą sufitową.
Dużym okazom nie trzeba zmieniać doniczki na większą. Wystarczy je regularnie zasilać nawozami i wiosną dorzucać porcję świeżego podłoża. Co 3-4 lata przed dosypaniem ziemi wykrawamy nożem i usuwamy niewielkie stożkowate fragmenty bryły korzeniowej tuż przy brzegu pojemnika, by nowego podłoża zmieściło się więcej i żeby miały gdzie się rozrastać młode korzenie.
Piękny okaz zasługuje na elegancki pojemnik. Dobrym rozwiązaniem jest posadzenie rośliny w zwykłej doniczce i wstawienie jej do wodoszczelnej osłonki pasującej do stylu pokoju. Efektownie prezentują się pojemniki duże i głębokie. Na ich dno wsypujemy warstwę kamyków. Zabezpieczy ona roślinę przed zalaniem korzeni przy nadmiernym podlewaniu, zwiększy też stabilność wysokiego pojemnika.
Czy wiesz, że...Pojemnik z rośliną warto umieścić na podstawce na kółkach, żeby można go było łatwo przesuwać, np. w czasie sprzątania.
Duże rośliny doniczkowe - co zrobić żeby nie były zbyt duże
Wczesna wiosna to dobra pora, by zapobiec nadmiernemu wzrostowi dostatecznie już dużych roślin.
Uszczykujemy przyrosty. Roślinom mocno rozgałęziającym się, np. drobnolistnym fikusom, wiosną uszczykujemy zaczynające rosnąć najdłuższe pędy. Wówczas korony ładnie się zagęszczą.
Skracamy pędy. Ten zabieg zalecany jest m.in. dla juk, dracen i fikusów o dużych liściach. Pod miejscem cięcia wyrastają 2-3 nowe gałązki, które z czasem też trzeba będzie przyciąć. Żeby drzewka wyglądały zgrabnie, odległości pomiędzy kolejnymi rozgałęzieniami powinny być coraz krótsze.
Ukorzeniamy wierzchołek. Pęd, który ogołocił się od dołu, możemy obciąć i, pozostawiając mu część młodych liści, ukorzenić. Difenbachie, draceny i juki wypuszczają korzenie nawet w wodzie. Ukorzenione wsadzamy do ziemi. Pielęgnowany pieniek też może wytworzyć nową koronę.
Skracamy rośliny od dołu przez tzw. odkład powietrzny. Gruby pęd z dwóch stron lekko nacinamy i obkładamy wilgotnym torfem i folią. Gdy w miejscu tym wyrosną korzenie, pęd pod nimi odcinamy i sadzimy w ziemi. To sposób na gatunki mniej skłonne do regeneracji.
Skomentuj:
Duże rośliny doniczkowe