Serduszka - piękna i cieniolubna

W niektórych krajach serduszka (Dicentra ) nazywana jest krwawiącym sercem (bleeding heart). To ze względu na kształt kwiatów jednego z gatunków - serduszki okazałej, do złudzenia przypominających serce z zawieszoną na końcu kroplą. Wydaje się jednak, że to zbyt pompatyczny przydomek, gdyż delikatne kwiaty, rozmieszczone wzdłuż pędu, przypominają raczej elegancki naszyjnik.

Równie subtelną budowę oraz pokrój mają także inne gatunki uprawiane w ogrodach. Wszystkie kwitną w różnych odcieniach różu i bieli.



Od wspaniałej do okazałej

Nasze ogrody może zdobić kilka gatunków serduszek. Wszystkie mają dekoracyjne pierzaste liście (często w szarym kolorycie), podobne do paproci.

Największą popularnością cieszy się serduszka okazała (D. spectabilis ). Ten chiński gatunek dorasta do wysokości 60- 80 cm. Jego kwiatami w formie wyrazistych serc (długości 1,5-2 cm) możemy się cieszyć w maju i w czerwcu. U zwykłego gatunku są różowo-białe, a u odmiany 'Alba' - czysto białe. Rozwijają się wzdłuż lekko zagiętej (pustej w środku) łodygi. Wadą tej byliny jest to, że po kwitnieniu jej nadziemne części żółkną, a następnie więdną i trzeba je usunąć z rabaty.

W podłożu pozostają wówczas mięsiste, pionowo wyrastające korzenie. Na pociechę roślina ta jest długowieczna i w pełni odporna na mróz.

Nieco mniejsze i bardziej wydłużone serca "biją" u amerykańskiej serduszki wspaniałej (D. exima ). Mają też ciemniejszą, prawie purpurową barwę. Ta bylina, dorastająca do wysokości 30 cm, tworzy ich bardzo wiele przez cały maj i czerwiec. Zachowuje zielone liście przez całe lato. Rozrasta się wszerz, dzięki podziemnym kłączom i po kilku latach tworzy szerokie kępy.

Bardzo podobną budowę i nieco większe rozmiary (około 50 cm) ma serduszka piękna (D. formosa ) - również amerykanka z pochodzenia. Ona także rozrasta się łanowo. Jej zaletą jest długi okres kwitnienia, trwający od maja do sierpnia.

Najmniejsze rozmiary osiąga serduszka kapturkowata (D. cucullaria ), dorastająca do wysokości około 20 cm. Wśród jej sinozielonych liści pojawiają się wiosną białe, niewielkie kwiaty o oryginalnym kształcie. Ten amerykański gatunek należy do najwcześniejszych, gdyż kwitnie w kwietniu i w maju. Latem jego liścieoraz pędy żółkną i zanikają.



Miejsce w ogrodzie

Serduszki stanowią dobry sposób na ubarwienie rabat w półcieniu. Dobrze radzą sobie pod drzewami i krzewami, które, jak wiadomo, "kradną" wodę wszystkim roślinom, rosnącym u ich stóp. Pięknie komponują się z bodziszkami, konwaliami, epimedium, a także orlikami. Szczególnie starannie trzeba dobrać sąsiedztwo dla serduszki okazałej. Płożące bodziszki, niskie paprocie i funkie bądź gajowiec żółty powinny zasłonić puste miejsce pozostałe po zanikających latem pędach serduszki.

Niższe gatunki, jak serduszka kapturowata oraz karłowy mieszaniec o nazwie 'Rokuyo Hybrids' świetnie nadają się na skalniaki. Wszystkim gatunkom zapewniamy próchniczną, lekko kwaśna glebę.

Kiedy rośliny zaczynają słabiej kwitnąć, warto je zasilić kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem. Można też je wzmocnić przez podział i przeniesienie na nowe miejsce (serduszkę okazałą i kapturowatą w sierpniu, a inne wczesną wiosną, przed rozwojem liści).

Serduszki odznaczają się odpornością na mróz, jednak małe gatunki i mieszańce warto okryć na zimę warstwą kompostu lub dobrze rozłożonej kory.