Storczyk kapturzyk grzebieniasty (Coelogyne cristata). Storczyk polski łatwy w uprawie

Storczyk kapturzyk (Coelogyne cristata)

Wśród ponad setki rosnących w naturze gatunków kapturzyka (Coelogyne) największą sławą cieszy się kapturzyk grzebieniasty (Coelogyne cristata), pochodzący z Himalajów, gdzie rośnie jako epifit - roślina nadrzewna. W warunkach mieszkaniowych rozwija po kilka lub kilkanaście kwiatów o średnicy 8-10 cm, skupionych w gronach na długich pędach.

Kwiaty są śnieżnobiałe, co podkreśla angielska popularna nazwa rośliny: Snow Queen (Królowa Śniegu) i tylko na warżce widoczne są żółte plamki. Płatki mają wdzięcznie pofałdowane brzegi, a górny przewisa ponad pozostałymi niczym naciągnięty na głowę kaptur  -  stąd też polska nazwa. Kwiaty wydzielają cytrusowy zapach, a przy tym są wyjątkowo trwałe - utrzymują się przez kilka tygodni.

Storczyk kapturzyk (Coelogyne cristata). Lato w ogrodzie, zima w domu

Kapturzyk grzebieniasty sadzimy w koszu lub innym ażurowym pojemniku, który na lato zawieszamy np. na gałęzi drzewa lub na balkonie, w lekko ocienionym miejscu. Podlewanie możemy pozostawić deszczowi, jedynie w razie suszy i upałów raz w tygodniu polewamy rośliny z góry, wodą o temperaturze otoczenia. Jesienią kapturzyk wnosimy do mieszkania i ustawiamy w pomieszczeniu o temperaturze 15-18°C.

Uprawa storczyka kapturzyka (Coelogyne cristata)

Światło: Roślina powinna mieć dużo światła, lecz rozproszonego. Zbyt ostre słońce
spowoduje plamy na kwiatach.

Podlewanie: Do tego zabiegu oraz do spryskiwania liści używamy tylko wody tzw. miękkiej - bez soli mineralnych. Po kwitnieniu ograniczamy podlewanie, a przez kilka zimowych miesięcy sporadycznie dostarczamy roślinie niewielkich ilości wody.

Podłoże: Idealna byłaby mieszanka torfu wysokiego (z mchu torfowca) i pociętych  korzeni paproci i mchu z dodatkiem liści bukowych. Zamiast niej można użyć podłoża do storczyków. Kapturzyk przesadzamy co 2 lata.

Coelogyne pandurata/fot. chipmunk

Rozmnażanie: Od wiosny do jesieni można oddzielać pseudobulwy z korzeniami i przesadzać je do świeżego podłoża.

Problemy: Mogą się pojawić, gdy storczyk ma zbyt mokre podłoże. Korzenie gniją, a rozwój rośliny zostaje zahamowany. Wtedy wyjmujemy ją z pojemnika i odcinamy chore korzenie. Usuwamy stare podłoże, dezynfekujemy pojemnik wrzątkiem, a następnie umieszczamy storczyk w świeżym podłożu.

Zasychanie końców liści wywołuje zbyt niska wilgotność powietrza. By temu zapobiec, roślinę należy zraszać letnią przegotowaną wodą.

Inne gatunki storczyków łatwych w uprawie

Jeżeli ktoś zagustuje w uprawie kapturzyka grzebieniastego, może podjąć próbę z kilkoma innymi gatunkami wywodzącymi się z Chin, Indii, Cejlonu bądź archipelagu Fidżi. Ich kwiaty są zwykle pastelowe i trochę mniejsze, za to bardziej liczne. Mocniejszymi kolorami wyróżnia się u nich warżka, którą pokrywają czerwone, pomarańczowe lub brązowe wzorki.

Niektóre z tych kapturzyków są epifitami, inne rosną w gruncie. Aby je zdobyć, warto skontaktować się z jednym z towarzystw przyjaciół storczyków, których członkowie wymieniają się także doświadczeniami w uprawie takich gatunków. Roślin do kupienia warto też szukać na wystawach orchidei.

Storczyk kapturzyka (Coelogyne cristata). Zapasy w bulwach

Najważniejszymi organami kapturzyka są jajowate lub stożkowate pseudobulwy, które u starszych egzemplarzy tworzą rozrośnięte kępy. Z tych tworów magazynujących wodę i substancje zapasowe wyrasta para podłużnych liści.

Od stycznia do maja można się spodziewać, że u ich podstawy pojawi się zwisający pęd kwiatostanowy o długości około 1 m.