Podbiał (Tussilago farfara). Pierwsze kwiaty zimą
Pierwsze kwiaty podbiału (Tussilago farfara) pojawiają się, gdy tylko lutowe lub marcowe słońce nieco ogrzeje ziemię. Powracających opadów śniegu rośliny się nie boją, a swoim ciepłem potrafią nawet stopić jego "pierzynkę". Natomiast w czasie deszczu ich koszyczki stulają się i trudno je zauważyć, zamykają się też na noc. Rośliny te od dawna towarzyszą ludziom. O tym, że zawsze dobrze je znano, ceniono za ich właściwości i darzono sympatią, świadczą potoczne nazwy podbiału.
Podbiał. Boże liczka
Budowa kwiatostanów, czyli koszyczków, jest typowa dla rodziny astrowatych, do której podbiał należy. Tworzą je zewnętrze kwiaty języczkowate, otaczające lekko wypukły środek złożony z kwiatów rurkowatych. Być może owa złocista aureola sprawiła, że na wsiach rośliny te nazywano "bożymi liczkami". Zwykle kwitną gromadnie, połączone szeroko rozrastającym się podziemnym kłączem. Po przekwitnięciu koszyczki stulają swoje okrywy i zwieszają się, co sprawia, że mają nieco smutny wygląd.
W kwietniu ich łodyżki znów prostują się, wznosząc puchate "główki" z owocami wyposażonymi w puszyste włoski, które szybko rozwiewa wiatr. Podbiał, choć na przedwiośniu ślicznie się prezentuje, nie zrobił kariery jako roślina ozdobna. W ogrodach zwykle traktowany jest jak chwast, uporczywy i wszędobylski.
Skomentuj:
Podbiał (Tussilago farfara). Pierwsze kwiaty zimą