Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Jagoda kamczacka. Wytrzymały krzew. Uprawa jagody kamczackiej w ogrodzie i na działce

Tekst: Katarzyna Król, Sadowniczy Zakład Doświadczalny, Brzezna

Jagoda kamczacka dojrzewa wcześniej niż truskawki, wspaniale smakuje, a do tego obniża ciśnienie i oczyszcza organizm z toksyn - warto ją posadzić w ogrodzie

Jagoda Kamczacka. Krzewy owocują już po dwóch, trzech latach od posadzenia
Jagoda Kamczacka. Krzewy owocują już po dwóch, trzech latach od posadzenia
Fot. Agnieszka Waszak

Jagoda kamczacka to inaczej suchodrzew

Ozdobne suchodrzewy i pnące wiciokrzewy sadzone w ogrodach należą do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Rośliny te prezentują piękne, często pachnące kwiaty, a potem czerwone, pomarańczowe lub czarne niejadalne (niektóre nawet trujące) owoce. Pośród rozlicznych suchodrzewów są jednak gatunki, których jagody nadają się do spożycia - botanicy skupili je w sekcji Caerulea. Krzewy te pochodzą z chłodniejszych obszarów półkuli północnej.
 

Jagoda kamczacka gatunki jadalne

  • Najważniejsze to suchodrzew błękitny, inaczej siny (Lonicera caerulea)
  • i jego krewniacy - suchodrzew jadalny (L. caerulea var. edulis)
  • i suchodrzew kamczacki (L. caerulea var. kamtschatica).

Uprawne odmiany o smakowitych owocach wywodzą się od wyżej wymienionych gatunków lub są ich mieszańcami i znane są pod popularną nazwą jagody kamczackiej.

Odmiany jagody kamczackiej

Jagoda z Kamczatki na zachód

Pierwsze wzmianki o jagodzie znajdujemy w literaturze rosyjskiej z końca XVII wieku. Kolejne to blisko sto lat późniejsze zapiski etnografa i badacza przyrody Kraszennikowa, który w swojej pracy o półwyspie Kamczatka wspomina o spożywaniu jagód lonicery przez lokalnych osadników. W pierwszej połowie XIX wieku rozważano możliwości uprawy rośliny w północnej Rosji, lecz dopiero wiek XX przyniósł jej popularność. Plantacje zaczęły powstawać w europejskiej części Rosji i na Białorusi. W Polsce jagodę kamczacką znają głównie działkowicze, lecz zwiększające się zapotrzebowanie na uprawy ekologiczne sprawia, że i u nas zaczynają powstawać, niewielkie na razie, plantacje produkcyjne suchodrzewu błękitnego. Jagodę kamczacką uprawia się tradycyjnie w Rosji, Chinach, Japonii. Sprzyja jej także klimat północnej Europy. Ostatnio podejmowane są próby introdukowania gatunku w USA.

Jagoda kamczacka encyklopedia roślin

Jagoda gatunki

Gatunki suchodrzewów błękitnych różnią się od siebie pokrojem krzewów, wyglądem liści i owoców oraz terminem kwitnienia i dojrzewania jagód. Najwcześniej - już w kwietniu - zakwita suchodrzew jadalny. W dobrych warunkach rozrasta się szybko, dając co roku ponadpółmetrowe przyrosty. Dorosłe okazy miewają 1,5-2 m wysokości. Krzewy składają się zwykle z kilkunastu gałęzi, z których w starszym wieku łuszczy się długimi płatami brązowoszara kora. System korzeniowy jest rozgałęziony i płytki (50-80 cm), dlatego roślina wymaga podlewania w czasie długotrwałej suszy.

Kuzynka opisanych wyżej gatunków, jagoda kamczacka, to roślina długowieczna - dożywa nawet 35 lat, corocznie owocując. Oprócz tego, że pożyteczna, jest również piękna. Ozdobny charakter nadaje jej piękne zielone ulistnienie, kremowe kwiaty, wydłużone, zwisające granatowe owoce i bordowe jednoroczne pędy z charakterystycznymi przylistkami.

Jagoda kamczacka - sadzenie

Żeby mieć dorodne owoce, należy wysadzić obok siebie przynajmniej dwie odmiany jagody kamczackiej kwitnące w tym samym czasie. Przy takim krzyżowym zapyleniu pojedyncze owoce są większe i dłużej utrzymują się na krzewie.

Kiedy owocuje jagoda kamczacka

Jagoda kamczacka owocuje już późną wiosną, na krótko przed pierwszymi zbiorami truskawek (suchodrzew jadalny - pod koniec maja, a kamczacki - na początku czerwca). Ciemnoniebieskie jagody o wadze 0,8-2 g, z mocnym woskowym nalotem, mają smak słodko-kwaśny z domieszką goryczki. Zależnie od gatunku i odmiany mają różne kształty - bywają beczułkowate, wydłużone lub zaostrzone. Kwiaty i jagody formują się na pędach jednorocznych (wytworzonych w roku poprzedzającym owocowanie). Rośliny owocują po raz pierwszy już po dwóch, trzech latach. Z dorosłego krzewu zbiera się od 2 do 6 kg owoców - zbiory przeprowadza się kilka razy w sezonie, w zależności od pogody.

Jagoda kamczacka uprawa

Jagoda kamczacka może rosnąć nawet w rejonach o surowym klimacie. Jej pędy wytrzymują srogie mrozy (nawet do -45 st. C), a kwiaty i zawiązki znoszą przymrozki wiosenne do -8 st. C.

Rośliny najlepiej rosną i owocują na stanowiskach słonecznych. Lubią gleby średnio zwięzłe, żyzne, piaszczysto-gliniaste, o odczynie od lekko kwaśnego do zasadowego (pH 5,5-7).

W przeciwieństwie do borówki amerykańskiej pod uprawę jagody kamczackiej nie trzeba zakwaszać podłoża. Gleby mniej żyzne warto natomiast wzbogacić dobrze rozłożonym obornikiem lub kompostem w ilości 10-15 kg na roślinę.

Jagoda kamczacka sadzonki

Zazwyczaj krzewy sadzi się w odstępach 1,2-1,5 m, a rozmieszczając je gęściej, można tworzyć z nich naturalne żywopłoty. Roślina dzięki swoim rozmiarom nadaje się nawet do małych ogródków.

Jagoda kamczacka cięcie

Pielęgnacja jagody kamczackiej nie jest trudna, gdyż w pierwszych 5-6 latach uprawy naturalnie zagęszczające się krzewy nie wymagają co roku cięcia formującego. Wystarcza wtedy coroczne cięcie sanitarne - usuwanie pędów uszkodzonych. Nadmiar pędów wycinamy dopiero w latach następnych. Cięcie odmładzające potrzebne jest zwykle po 10 latach. Rośliny na ogół nie chorują, więc nie trzeba ich opryskiwać.

Jagoda kamczacka choroby

Bardzo rzadko, np. w okresie długotrwałych deszczów, zdarzają się choroby grzybowe liści, które zwalcza się preparatami siarkowymi stosowanymi w uprawach ekologicznych. Warto jednak osłonić siatką dojrzewające krzewy przed ptakami.

Jagoda kamczacka owoce właściwości

Owoce jagody kamczackiej były znane od dawna w medycynie ludowej - ich spożywanie wzmacnia naczynia krwionośne, hamuje krwotoki i obniża ciśnienie. Używano ich również w dolegliwościach żołądkowych i niestrawności. Wywar z liści i kwiatów stosowano jako dezynfekującą i antyseptyczną płukankę, m.in. w chorobach gardła. W pełni wybarwione, dojrzałe owoce są cennym źródłem substancji biologicznie czynnych. Świeże zawierają antocyjany (nawet do 1400 mg/100 g), flawonoidy (140 mg/100 g) i polifenole, przy czym przetwory zachowują nawet do 80 proc. tych związków. Te właśnie substancje chemiczne są aktywnymi przeciwutleniaczami pomocnymi w walce z chorobami nowotworowymi i opóźniającymi procesy starzenia - jagoda kamczacka ma ich dużo więcej niż borówka amerykańska i jagoda leśna. Odkryto również, że jej błękitne jagody odtruwają organizm ludzki z metali ciężkich i leków.

Każdy, kto chciałby długo zachować dobrą kondycję i młodość, powinien jeść jak najwięcej tych jagód. Dobre są na surowo, w sałatkach owocowych, lodach, ciastach, pierogach. Można też sporządzić z nich konfitury, dżemy, soki, suszyć je jak rodzynki i mrozić. Kwaskowaty smak jagód powoduje, że dobrze komponują się z innymi owocami, np. słodkimi malinami czy łagodną w smaku świdośliwą. Przebojem jest oczywiście nalewka z owoców jagody kamczackiej. Tradycyjnie zalewa się je alkoholem dla wydobycia pełni aromatu, po 6 tygodniach zlewa wyciąg, a owoce zasypuje cukrem, który wydobywa z nich resztę cennych substancji. Po następnych 6 tygodniach zlewa się płyn znad owoców i łączy się oba roztwory w celu uzyskania właściwej nalewki.

    Więcej o:

Skomentuj:

Jagoda kamczacka. Wytrzymały krzew. Uprawa jagody kamczackiej w ogrodzie i na działce