Najlepsze miskanty do ogrodu. Najpiękniejsze trawy ozdobne

W drugiej połowie sezonu malownicze ogromne kępy miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) nadają charakter wielu ogrodom. Ich główną ozdobą są wówczas jedwabiste kwiatostany w kształcie stożka lub wachlarza, srebrzące się wysoko ponad liśćmi, które zaczynają nabierać miedzianozłotych odcieni. Zimą zasychają, ale zwłaszcza w zakątkach osłoniętych przed wiatrem zachowują doskonałą prezencję. Wiosną stare pędy wycina się przy ziemi i w rezultacie przez pewien czas miskantów niemal się nie zauważa. Jak wskazuje nazwa, miskant chiński pochodzi z Chin, ale doskonale rośnie także u nas. To jemu zawdzięczamy modę na dekoracyjne trawy.

W różnych rolach

Miskanty chińskie zwykle sadzi się na rabatach w towarzystwie dzielżanów, marcinków i okazałych rozchodników. Czasem ich wspaniała kępa samotnie zdobi trawnik, brzeg oczka wodnego albo wejście do domu. Natomiast w nowoczesnych aranżacjach trawy te tworzą nierzadko długie szpalerowe wstęgi, które poruszane wiatrem ożywiają ogród.
Wiosną pomiędzy kępami miskantów odrastających zielonym "jeżykiem" mogą kwitnąć np. tulipany.

Bogactwo odmian

Charakterystyczną cechą miskanta chińskiego jest wyraźny biały pasek na liściach. Jego odmiany dorastają do 12 m. Wszystkie tworzą kępy, ale ich liście mogą się łukowato rozkładać niczym zielony wodotrysk lub rosnąć pionowo do góry.
Miskanty chińskie zaczynają kwitnąć zwykle w sierpniu. Kwiatostany od razu są srebrzyste (jak u 'Yakushima Dwarf' i 'Kleine Fontaine') lub początkowo niemal karminowe i dopiero dojrzewając, mocno jaśnieją (jak u odmian 'Rotfuchs' oraz 'Rotfeder').

Urodą wyróżniają się także liście: w podłużne pasy u odmiany 'Variegatus', w poprzeczne prążki - u 'Zebrinus', 'Little Zebra', 'Strictus' oraz 'PĂźnktchen' (odmiany te różnią się typem wzrostu).

Wytrzymały iekspansywny

Inny podobny gatunek - miskant cukrowy (M. sacchariflorus) - jest mniej wymagający, bo radzi sobie też na słabszych suchych glebach. Jego liście mają czerwonawy pasek wzdłuż nerwu. Roślina nie tworzy kęp, lecz dzięki rozłogom rozrasta się szeroko (na żyznej ziemi jest ekspansywna), nadaje się więc raczej do dużych, naturalistycznych ogrodów.

Miskant rekordzista

Prawdziwym gigantem jest miskant olbrzymi (Miscathus ×giganteus), gatunek mieszańcowy pochodzący od miskanta chińskiego i cukrowego. Rozpoczynając co roku wzrost od samej ziemi, w naszym klimacie osiąga 3 m wysokości. Jego pędy od dołu drewnieją, więc nie wykładają się łatwo. Kwitnie w październiku, jeśli nie ma mrozu. Uprawiany jest dla ozdoby (odmiana 'Jubilar' ma paski na liściach) i jako roślina opałowa.

Tajniki uprawy

Stanowisko: Słoneczne i o umiarkowanie żyznej glebie.

Rozstawa : Min. 40×40 cm, maks. 3 rośliny na 1 m2.

Woda: Nie powinno jej brakować, chociaż nadmiar wilgoci nie jest wskazany.

Nawożenie: Wiosną i na początku lipca stosujemy nawóz wieloskładnikowy. Unikajmy nadmiaru azotu, bo trawy będą się wykładały.

Cięcie: Wczesną wiosną, przed pojawieniem się nowych liści, tuż przy ziemi.

Przed zimą: Liście warto związać, tworząc rodzaj namiotu ochraniającego nasady łodyg, a także obsypać kopczykiem kory (ok. 10 cm).

Rozmnażanie: Wiosną, po przycięciu liści, dzieląc kępy.