Eukaliptus jako roślina doniczkowa

Eukaliptus w domu i na tarasie

Gdyby eukaliptus mógł w domu zaprezentować wszystkie swoje walory, mielibyśmy piękne drzewo o pachnących liściach, ciekawych kwiatach i gładkiej wielobarwnej lub stalowoszarej korze, które wkrótce... przebiłoby sufit. Do uprawy doniczkowej wybrano więc gatunki, które nie rosną zbyt silnie, takie jak eukaliptus Gunna (Eucalyptus gunni) czy Eucalyptus cinerea. Inne gatunki (jak Eucalyptus cinerea, E. parviflora) widujemy w kwiaciarniach, gdzie wykorzystuje się ich ulistnione pędy do bukietów, gdyż długo zachowują trwałość.

W domu i na tarasie

Eukaliptusy w doniczkach możemy przez cały rok trzymać w mieszkaniu, pamiętając o zapewnieniu im chłodniejszego miejsca na zimę i dostępu do naturalnego światła przez cały rok.

W maju rośliny warto wynieść na taras lub balkon. Wcześniej hartujemy je, czyli przyzwyczajamy do warunków panujących na zewnątrz. W tym celu od początku maja na kilka godzin dziennie wystawiamy doniczkę z eukaliptusem pod chmurkę, początkowo w miejscu lekko zacienionym, a po 10 dniach na pełne słońce. Jesienią zabieramy roślinę do domu.

Uprawa eukaliptusa w domu

Stanowisko. W domu najlepiej ustawić krzew tuż przy oknie balkonowym, gdzie jest bardzo jasno. Lato roślina może spędzać na balkonie lub tarasie.

Temperatura. Latem eukaliptus dobrze znosi upały. Zimą ustawiamy go w pomieszczeniu w temperaturze 8-12°C.

Podlewanie. W okresie wzrostu, wiosną i latem, eukaliptus potrzebuje dużo wody (która jednak nie powinna pozostawać na podstawce). Zimą znacznie ograniczamy podlewanie.
Uwaga: woda powinna być miękka - bez wapnia (przegotowana).

Wilgotność powietrza. Choć roślina znosi suche powietrze, służy jej spryskiwanie liści.

Nawożenie. W czasie intensywnego wzrostu stosujemy odżywkę do roślin doniczkowych niezawierającą wapnia.

Przesadzanie. Młode, szybko rosnące eukaliptusy przesadzamy co roku wczesną wiosną. Gdy się rozrosną, przenosimy je do dużej doniczki, w której pozostaną na stałe. Co roku dosypujemy do niej trochę ziemi (np. uniwersalnej o lekko kwaśnym odczynie).

Cięcie pędów. Wczesnowiosenne skracanie pędów o 1/3 lub 1/2 sprzyja rozkrzewieniu.

Kwiaty i liście eukaliptusa

Liście eukaliptusa mają zróżnicowany wygląd w zależności od wieku rośliny. U młodych egzemplarzy są owalne, natomiast u starszych - podłużne. Jedne i drugie są sztywne i skórzaste, a ich skórkę pokrywa zielony lub srebrzysty woskowy nalot. Wyraźną cechą rośliny jest niepowtarzalny zapach liści pochodzący z olejku eukaliptusowego.

Kwiaty też są zaskakujące. Mają oryginalną budowę - płatki i działki kielicha są zrośnięte, a ozdobę kwiatów stanowią niezliczone pręciki: białe, żółte, różowe lub czerwone.

Zawarty w liściach eukaliptusa cyneol (eukaliptol) ma właściwości antybakteryjne. Zalewamy łyżkę świeżych liści szklanką wrzątku. Po 10-15 min. naparem płuczemy bolące gardło lub pod nakryciem z ręcznika wdychamy opary. Wcieranie olejku eukaliptusa zmniejsza bóle reumatyczne.

fot. Pat_Hastings/Shutterstock

Eukaliptus w naturze rośnie w Australii

W naturze eukaliptusy (Eucalyptus) występują w Australii, a także na sąsiedniej wyspie Tasmanii, w Nowej Gwinei i Indonezji. Spośród 500 poznanych dotychczas gatunków niektóre są drzewami, inne krzewami. W krajach śród-ziemnomorskich oraz na Wyspach Brytyjskich sadzi się je w parkach i ogrodach jako rośliny ozdobne. Nasz klimat nie pozwala na ich uprawę w gruncie, chociaż eukaliptus Gunna może przetrzymać łagodne zimy w zachodnich rejonach kraju.

Stare drzewa eukaliptusowe osiągają wys. 100-150 m. Ich pnie są mocne i rozszerzone u podstawy. Kora niektórych gatunków mieni się różnymi kolorami.

Tzw. MISIE KOALA, torbacze żyjące w Australii, większość życia spędzają na drzewach eukapliptusów, których liśćmi się żywią. Dziennie zjadają ich nawet kilogram!