Sierpień w ogrodzie - Kalendarz ogrodnika.

Koniec lata jest u nas zazwyczaj słoneczny i ciepły. Wiele roślin jeszcze kwitnie, ale zaczynają się też pierwsze zbiory. Kolorowe rabaty i przysmaki z własnej grządki to nagroda za wysiłek w poprzednich miesiącach. Prac pielęgnacyjnych nadal jest wiele, ale nie zajmują już tyle czasu co wcześniej. Uwaga, dłuższe noce sprzyjają rozwojowi chorób grzybowych wielu roślin. Trzeba więc dokładnie się im przyglądać, by móc w porę zainterweniować.

Drzewa i krzewy ozdobne liściaste

Kwitną hortensje, róże i powojniki. Czerwienią się owoce jarzębiny, na innych roślinach są jeszcze zielone, ale już w pełni wykształcone.

Przestajemy nawozić wszystkie drzewa i krzewy, aby nie pobudzać tegorocznych pędów do wzrostu i pozwolić im zdrewnieć przed zimą. Tylko jeśli zdrewnieją, będą miały szansę przetrwać zimowe chłody.

W razie upałów mocno podlewamy krzewy o płytkim systemie korzeniowym: , zwłaszcza te potrzebujące sporo wilgoci (różaneczniki, azalie, hortensje), a także wrzosy.

Ostatni raz przycinamy żywopłoty, aby rany po cięciu zdążyły się dobrze zabliźnić do zimy.

Opryskujemy róże przeciwko czarnej plamistości i mączniakowi oraz wierzby przeciwko rdzy (wrażliwe są na nią zwłaszcza odmiany miniaturowe szczepione na pniu), np. preparatem Baymat lub ekologicznym Bioseptem.

Jeżeli na roślinach zauważymy mszyce lub gąsienice, stosujemy jeden z preparatów owadobójczych. Zabieg powtarzamy trzy razy w odstępach tygodniowych.

Iglaki

Tegoroczne przyrosty są już ciemnozielone, nie można ich odróżnić od zeszłorocznych. Na gałązkach starszych okazów zielenią się szyszki.

Druga połowa lata to najlepszy czas na sadzenie i przesadzanie iglaków, a także krzewów zimozielonych. Przed nadejściem zimy zdążą się dobrze ukorzenić i zimą nie będą narażone na przesuszenie. Młode krzewy kupowane w pojemnikach w ciągu kilku pierwszych dni po posadzeniu wymagają jedynie intensywnego podlewania. Rośliny z tzw. gołym korzeniem (wykopane z gruntu przed sprzedażą) trzeba nie tylko obficie nawadniać, ale też osłonić na dwa, trzy pierwsze tygodnie parawanem z agrowłókniny lub juty.

Starsze iglaki przestajemy nawozić mieszankami zawierającymi azot (bo pobudza on wzrost nowych pędów). Możemy natomiast stosować tzw. nawozy jesienne, które przyspieszają drewnienie pędów i uodparniają rośliny przed nadejściem mrozów.

Jeśli zauważymy pierwsze symptomy chorób lub żerowania szkodników, stosujemy odpowiednie preparaty. Sosny dotknięte osutką (objawy tej choroby grzybowej to: plamy na igłach, a później brązowienie opadanie igieł z całych gałęzi) opryskujemy Antracolem. Na tujach i świerkach karłowych mogą pojawić się przędziorki. Zwalczamy je preparatem Provado Plus. Jeżeli na gałązkach świerków pokazały się wiosną podobne do małych szyszeczek galasy, to znaczy, że drzewa atakowane są przez ochojniki. Właśnie teraz trzeba zniszczyć larwy, które wylęgły się z galasów. Stosujemy Decis lub Sumi-alpha.

Byliny

Kwitną nachyłki, floksy, ostróżki i byliny cebulowe - lilie, mieczyki, kanny. Na skalniaku wciąż jest kolorowo.

Jeśli chcemy, by nasze okazy były silniejsze i wytwarzały stale nowe kwiaty, regularnie usuwamy te przekwitłe, by nie dopuścić do zawiązywania się nasion, co osłabia roślinę.

Przygotowujemy podłoże pod wiosenne rośliny cebulowe, które będziemy sadzić za dwa, trzy tygodnie. Ziemię przekopujemy, odchwaszczamy i wapnujemy, aby uzyskała odczyn obojętny (pH 6,5-7,5). Następnie rozsypujemy nawóz fosforowy, np. Superfosfat (50-80 g/m2) i płytko mieszamy go z podłożem.

Niektóre cebulki (m.in. zimowity, lilie białe, pustynniki i szachownice) trzeba sadzić już w drugiej połowie sierpnia, gdyż potrzebują trochę więcej czasu, aby się ukorzenić. Uwaga, pustynniki i szachownice nie lubią nadmiaru wody w glebie, więc warto pod nie podsypać warstwę drenażu, np. grubego piasku lub żwiru.

Wysokie byliny (m.in. kosaćce, liliowce, złocienie wielkie, piwonie) rozmnażamy przez podział kęp. Najlepiej robić to w dzień pochmurny, a potem przez kilka następnych dni intensywnie rośliny podlewać.

Przy dzieleniu liliowców dobrze jest skrócić im korzenie i liście o około 20 cm. Piwonie dzielimy, jeśli kępy rosną w tym samym miejscu od co najmniej pięciu, sześciu lat. Trzeba uważać, by nie połamać ich grubych, ale kruchych korzeni. Karpy najlepiej rozciąć ostrym nożem i posadzić od razu, nie czekając, aż korzenie przeschną. Piwonie są bardzo żarłoczne, więc do dołka warto od razu wrzucić trochę nawozu i przysypać ziemią. Rośliny sadzimy tak, by górne pąki znalazły się na głębokości około 4 cm pod ziemią. Jeśli posadzimy je za głęboko, to prawdopodobnie nie zakwitną przez kilka pierwszych lat po posadzeniu.