Wiosenne porządki na tarasie, trawniku i w oczku wodnym

Na tarasie

Zdejmujemy okrycie z pojemników i roślin w donicach. Nawozimy rośliny i zaczynamy regularnie podlewać. Przetrzymywane w chłodnym miejscu pelargonie, fuksje, lantany przenosimy do cieplejszego i słonecznego pomieszczenia, intensywniej podlewamy. Zaciszne tarasy można udekorować donicami z bratkami, stokrotkami i pierwiosnkami. Zadbać też trzeba o nawierzchnię tarasu, niektóre jej rodzaje wystarczy oczyścić, inne wymagają pielęgnacji.

DESKI KOMPOZYTOWE. Wystarczy je dokładnie zamieść, tak by w rowkach między deskami nie zatrzymywały się zabrudzenia, gdyż w połączeniu z wilgocią będą pożywką dla pleśni. Jeśli deski są mocno zabrudzone, do ich wyczyszczenia potrzebna będzie myjka o ciśnieniu nie wyższym niż 100 barów. Nawierzchnię należy myć z odległości minimum 30 cm wzdłuż linii ryflowania. Trudno zmywalne plamy można wyczyścić na przykład środkiem na bazie chloru.

DESKI DREWNIANE. Poza odkurzaniem i myciem zaleca się olejowanie tarasów z niektórych gatunków drewna. Stosowanie specjalnych środków konserwujących zmniejsza zużycie mechaniczne drewna oraz wchłanianie przez nie wilgoci. Zazwyczaj taką konserwację przeprowadza się od razu po zakończeniu budowy tarasu, a następnie raz do roku lub co dwa lata, zależnie od stanu desek. Zabieg można przeprowadzić samodzielnie lub zlecić firmie, która podda deski mechanicznemu czyszczeniu i olejowaniu. Koszt renowacji bez olejowania wynosi 37-44 zł/m2, z olejowaniem - 56-62 zł/m2.

Na trawniku

Pielęgnację trawnika zaczynamy najczęściej w marcu. Powierzchnię starannie grabimy, by usunąć resztki zaschniętej i zbitej trawy (tzw. filcu). Wczesna wiosna to pora kiełkowania traw, dlatego róbmy to delikatnie, żeby nie uszkodzić wschodzących roślin. Najlepiej do tego celu użyć grabi wachlarzowych.

WAŁOWANIE. Jeśli jest dostatecznie ciepło i gleba zdążyła już przeschnąć - wałujemy powierzchnie trawników. Dzięki temu trawnik się wyrówna, łatwiej go będzie kosić i przeprowadzać inne zabiegi pielęgnacyjne.

Do wiosennego wałowania używamy lekkiego wału (o wadze do 90 kg). Możemy też wykorzystać kosiarkę z doczepionym do niej walcem. Unosimy w górę część tnącą, a walec dociskamy do podłoża. Wybieramy dzień, gdy gleba jest lekko wilgotna, a trawa sucha.

Trzeba przy tym pamiętać, że wałowaniem nie zlikwidujemy ani kretowisk, ani innych dużych nierówności. Trzeba je przedtem rozgrabić.

NAPOWIETRZANIE. Glebę pod trawą napowietrzamy, nakłuwając ją widłami, a na dużych trawnikach - urządzeniem zwanym aeratorem  (specjalnym "kółkiem" z kolcami). Zabieg wykonujemy zwykle pod koniec kwietnia (trawy są już wówczas zdolne do regeneracji), tuż przed okresem, w którym zaczynamy intensywnie podlewać i nawozić rośliny.

Napowietrzanie polega na równomiernym nakłuciu całej powierzchni trawnika. Na glebach gliniastych kolejne rzędy otworów wykonujemy co 10 cm (180-200 na 1 m2), natomiast na zbitych glebach piaszczystych - co 15 cm (120-130 otworów na 1 m2).

Aerację przeprowadzamy powierzchniowo (na głębokość do 3 cm) lub wgłębnie (na co najmniej 8 cm). Ten pierwszy sposób stosuje się zwykle na trawnikach ozdobnych, a ten drugi na trawnikach rekreacyjnych, po których często się chodzi.

NAWOŻENIE. Rozsypujemy na trawniku mieszankę nawozową, ściśle przestrzegając dawek zalecanych przez producenta na opakowaniu.

Jeśli użyjemy standardowego produktu - zabieg będziemy powtarzać co miesiąc. Gdy zaś zastosujemy odżywkę o przedłużonym działaniu, wówczas wystarczy jedno zastosowanie na cały sezon. Jeśli zaraz po nawożeniu nie spadnie deszcz, trawnik koniecznie trzeba podlać. Robimy to także, gdy panuje coraz częściej spotykana, długotrwała wiosenna susza.

Jeśli jest ciepło i ziemia się trochę ogrzała, możemy wykonać dosiewki nasion w miejscach, gdzie trawnik "wyłysiał". Można skorzystać z gotowych mieszanek nasienno-torfowo-nawozowych lub zmieszać nasiona z piaskiem i torfem, a po wysypaniu na glebę - lekko przyklepać.

KOSZENIE. W końcu kwietnia, o ile zaistnieje taka konieczność, możemy wykonać pierwsze koszenie tej wiosny. Trawę kosimy nieco wyżej, nie kosimy miejsc, w których rosną posadzone w trawniku rośliny cebulowe. Kiedy wegetacja traw rozpocznie się na dobre, dobrze widoczny będzie kontur trawnika. Jeśli krawędzie są nierówne, trzeba będzie dokonać korekty. Brzegi docinamy łopatą o ostrzu w kształcie półksiężyca albo specjalnymi nożycami (mechanicznymi lub akumulatorowymi).

Aneks do porządków na trawniku: jak pozbyć się kretów

Krety najchętniej drążą tunele w podłożu piaszczystym, pozbawionym kamieni oraz pod rzadko pielęgnowanymi i mało uczęszczanymi trawnikami. Można odstraszyć je np. metodą akustyczną. W sklepach znajdziemy wiele urządzeń emitujących niemiłe dla nich dźwięki (krety mają bardzo wrażliwy słuch). Inna metoda to zastosowanie żywołownej pułapki i wywieźć kreta poza teren działki. Pułapki ustawia się w użytkowanych przez krety korytarzach (a nie w starym kopczyku). Pamiętajmy o wyłożeniu w pułapce pożywienia - tłustego pędraka albo dżdżownicy - żeby kret nie zginął z głodu, zanim go nie uwolnimy (musi jeść co najmniej osiem razy na dobę).

Z kretami można także walczyć, stosując repelenty - preparaty o niemiłym dla nich zapachu, np. Eksmiter kretów, Bros lub Kret Stop. Innym sposobem jest posadzenie łobody (Atriplex hortensis) "Rubra" lub wilczomleczu groszkowego (Euphorbia lathyris) - podobno zwierzaki unikają miejsc, gdzie one rosną.

W oczku wodnym

Porządki można przeprowadzić, gdy średnia temperatura powietrza podczas dnia osiągnie 8-10°C. Zaczynamy od wyłowienia pływających w wodzie liści i gałęzi. Potem oglądamy rośliny posadzone w strefie brzegowej jeziorka - okazy zeschnięte lub zgniłe usuwamy razem z korzeniami. Skracamy też nadmiernie rozrośnięte rośliny błotne i szuwarowe, np. trzcinę i pałkę wodną. Warto pozostawić kilka kęp tych traw, bo niektóre gatunki pożytecznych owadów, np. ważki, składają na nich jaja.

Roślinom w oczku warto się przyjrzeć, czy nie atakują ich szkodniki, np. ślimak/Fot.: Agnieszka Syga

NAPRAWA ZBIORNIKA. W zimie mógł go uszkodzić lód, gryzonie (dziury trzeba wtedy szukać do 50 cm poniżej krawędzi brzegu), psy, ale też ostre kamienie lub korzenie drzew. Najlepiej napełnić jeziorko i odczekać dzień lub dwa. W tym czasie obserwujemy poziom wody i cały brzeg, aby mieć pewność, czy przyczyną ubytku nie jest zadeptany (obniżony) brzeg oczka lub dotykająca brzegu geowłóknina wyścielająca dno. Jeżeli zbiornik traci ponad 20 cm wody dziennie, to najpewniej powłoka uszczelniająca jest dziurawa. Uszkodzenia szukajmy na poziomie, na którym ustali się linia wodna. Metoda naprawy zależy od materiału, z jakiego została wykonana powłoka uszczelniająca. Pamiętajmy, by w sklepie kupić odpowiednie łatki i środek klejący - PVC można naprawić tylko taśmami PVC, a maty EPDM łata się z kolei tylko sztucznym kauczukiem.

Nieco trudniej jest z oczkami z tworzyw sztucznych, wzmocnionych włóknami szklanymi. W miejscu uszkodzenia układa się kawałek maty szklanej i powleka się ją chemoutwardzalną żywicą. Lepiej jednak zastanowić się, czy taka naprawa jest opłacalna - pęknięcia mają przeważnie formę długich rys, dlatego jeżeli niecka jest niewielka, lepiej ją wymienić.

SADZENIE ROŚLIN. Marzec to czas na sadzenie i przesadzanie roślin strefy przybrzeżnej. Gdy średnia temperatura wody osiągnie 10-13°C, przenosimy do niej okazy, które zimę spędziły w pomieszczeniach.

PRZEGLĄD POMP I FILTRÓW. Zaczynamy od układu filtrującego. Jeżeli poruszającą go pompę pozostawiliśmy na zimę w wodzie lub nie dokonaliśmy jej przeglądu jesienią, trzeba zrobić to teraz. Oczyszczamy wirnik i sprawdzamy, czy obraca się swobodnie. Potem płuczemy lub wymieniamy gąbkowy filtr wstępny i kontrolujemy stan kabla zasilającego.
Filtry kubełkowe i skrzynkowe umieszczane pod wodą lub na brzegu trzeba otworzyć i przepłukać silnym strumieniem czystej wody. Nie szorujmy znajdujących się w nich plastikowych kształtek lub gąbek, by nie zniszczyć kolonii pożytecznych bakterii, które je zasiedlają.

KARMIENIE RYBEK. Aktywność ryb rośnie w miarę wzrostu temperatury wody. Te, które zimowały przy dnie oczka, powinny zacząć gromadzić się w pobliżu fontann i kaskad, gdzie jest wyższa zawartość tlenu w wodzie.

Wielobarwne karasie potrafią "poznawać" właścicieli i przychodzić na posiłki/Fot.: Agnieszka Syga

Nowe ryby wpuszczamy najwcześniej w kwietniu, kiedy na dobre się ociepli. Trzeba je dokarmiać z umiarem, zwiększając stopniowo dawkę karmy przy temperaturze powyżej 15°C. I co ważne - nie należy przesadzać z karmieniem - niezjedzony pokarm psuje wodę i powoduje rozrost glonów. W późniejszym okresie, kiedy zaczną się rozwijać larwy i zwiększy się ilość organizmów, którymi również żywią się ryby, karmienie ograniczamy do minimum.