Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Obróbka komina - rodzaje, kolejność prac

Tekst Dariusz Nowicki

Ten, komu w czasie deszczu cieknie woda po kominie, doskonale wie, że to wina złej obróbki. Kto więc nie chce mieć takich doświadczeń, powinien zadbać o dokładne uszczelnienie miejsca przejścia komina przez dach.

Miejsce przejścia komina przez dach powinno być dokładnie uszczelnione
Miejsce przejścia komina przez dach powinno być dokładnie uszczelnione
Fot. Roben
W niemal każdym domu jest przynajmniej jeden komin. Kominy potrzebne są do odprowadzania spalin z kotła czy kominka oraz wentylacji grawitacyjnej.
 
Komin przechodzi przez połać dachu, przerywając ciągłość wszystkich jej warstw. Zwykle miejsce wokół niego jest pierwszym i najbardziej podejrzanym, gdy dach zaczyna przeciekać. Aby temu zapobiec, musi być szczelnie zabezpieczone obróbką. W przeciwnym razie woda opadowa zacznie wpływać pomiędzy połać dachu a ściany komina i ściekając po nim, przedostawać się do wnętrza domu.

Częstym powodem pojawiania się nieszczelności wokół przejścia komina przez dach jest połączenie obróbki komina z połacią dachu na sztywno. Tymczasem konstrukcja dachu odkształca się pod wpływem wiatru, ugina pod ciężarem śniegu, a blacha i mur inaczej rozszerzają się i kurczą wskutek działania temperatury.

Bywa też, że przyczyną powstawania szczelin wokół komina jest zwykła niestaranność lub pośpiech wykonawcy. Nie każdy pamięta o tym, że podstawowym zadaniem obróbki jest zabezpieczenie przed wodą opadową. W żadnym razie nie służy ona jedynie do zamaskowania styku pokrycia ze ścianami komina.

Obróbka komina czyli szczelnie przy kominie

Najpopularniejszym, bo najtrwalszym zabezpieczeniem miejsca wokół komina jest wykonanie obróbki (zwanej przez dekarzy twardą) z blachy stalowej ocynkowanej, cynkowej, cynkowo-tytanowej, miedzianej lub aluminiowej. Ten ostatni materiał, jeśli jest powlekany, dostępny jest w wielu kolorach, dzięki czemu łatwo go dopasować do pokrycia dachowego.

- Dobre połączenie. Każda obróbka składa się z czterech elementów - przedniego, dwóch bocznych i tylnego. Pasy blachy łączy się ze sobą na rąbek stojący, a gdy elementy są duże, połączenie wzmacnia się jeszcze nitami.
 
Zależnie od wysokości komina, każdy z elementów obróbki twardej wykonuje się z jednego lub dwóch kawałków blachy. Obróbkę z jednego kawałka blachy najlepiej zamocować do ścian komina tradycyjną metodą, zwaną na wydrę. Polega ona na nacięciu ścian komina pod odpowiednim kątem, na głębokość około 2 cm, i umieszczeniu w powstałej szczelinie zagiętej krawędzi blachy. Dodatkowo styk uszczelnia się materiałem elastycznym, zwykle silikonem dekarskim. Szczeliny nie wolno wypełniać zaprawą cementową. Po stwardnieniu będzie ona pękać i wykruszać się podczas odkształcania się obróbki i ścian komina. Przez powstałe nieszczelności będzie wnikać woda opadowa.

Jeśli obróbka wykonana jest z dwóch elementów, górny mocuje się do komina kołkami, natomiast dolny umieszcza pod nim i przytwierdza do konstrukcji dachu. Może być on wypuszczony na pokrycie dachowe lub pod nie schowany.

Dużego doświadczenia wymaga ułożenie dachówek z tyłu komina. W tym miejscu część obróbki z blachy znajduje się pod pokryciem, a dachówki zwykle nie chcą na niej dobrze "leżeć". Ich zamocowanie wymaga wprawy - muszą być odpowiednio przycięte i podpiłowane; inaczej w tym fragmencie pokrycia powstaną duże nieszczelności.

- Wymiary obróbki. Poziome (leżące na pokryciu) części obróbki powinny mieć co najmniej 10 cm szerokości od strony okapu i 20 cm od kalenicy (ta krawędź komina jest najbardziej narażona na przecieki). Pionowe części obróbki komina powinny wystawać co najmniej 15 cm ponad krawędź pokrycia dachowego.

Przy tylnej ścianie komina - zwłaszcza gdy jest on bardzo szeroki - warto zastosować ostrosłupowy odbój nazywany kozubkiem lub siodłem. Wtedy woda opadowa będzie opływać komin, zamiast tworzyć za nim kałuże.

- Kształt. Wykonaną z blachy obróbkę formuje się na kilka sposobów. Najczęściej pasy blachy mają jednakową wysokość - z boków komina ich górna krawędź jest prosta i równoległa do połaci dachu. Można jednak ukształtować je tak, by górna krawędź na bocznych ścianach komina była prosta (z przodu obróbka jest wysoka) lub wycięta schodkowo.


Obróbka blacharska komina schemat

Obróbka komina ma dwa zadania: chronić jego dolną część przed wodą spływającą z dachu, oraz osłaniać przed przeciekami miejsce, w którym komin przechodzi przez dach.

Każde połączenie połaci dachowej ze ścianą (obojętnie, czy jest to ściana, komin, czy jakikolwiek inny element pionowy) powinna składać się z co najmniej dwóch elementów: obróbki dolnej zamocowanej do konstrukcji dachu oraz obróbki górnej zamocowanej do ściany (muru, komina itd.) Tylko takie wykonanie obróbki umożliwi zniwelowanie ruchów (pracy) więźby dachowej względem elementów stałych (np. komina).

Pionowe części obróbki komina powinny mieć wysokość 30 cm i być szczelnie połączone z jego ścianą. Najlepiej, jeśli komin wymuruje się z niewielkim podcięciem, w którym potem ułoży się obróbkę (zwaną wydrą). Poziome (leżące na pokryciu) części obróbki powinny mieć co najmniej 10 cm szerokości od strony okapu i 20 cm od kalenicy (ta krawędź komina jest najbardziej narażona na przecieki).

Uwaga! Jeśli szerokość komina jest większa niż 100 cm, przy jego tylnej ścianie powinno stosować się ostrokątne odboje (nazywane kozubkami), które ochronią go przed strugami wody deszczowej oraz gromadzeniem się śniegu.

9046847 https bi
Obróbka komina - schemat
Rys. Krzysztof Mizgalski

Ile kosztuje obróbka komina blachą a ile struktonitem

Ostatnio wszystkie ceny idą mocno w górę i mocno różnią się od regionu. Obróbka komina blachą to koszt ok. 35 zł/m2. Cena płytek cementowych struktonit o wymiarach  20x20 cm wynosi ok. 3 zł za sztukę. Czym większe formaty tym większa cena. 

Co zamiast obróbki komina z blachy

Obecnie, tradycyjną obróbkę z blachy można zastąpić specjalną taśmą kominową (nazywaną obróbką miękką). Jest ona wykonana z gładkiej, plisowanej lub profilowanej w trójwymiarowy wzór blachy aluminiowej albo ołowianej, bądź z poliizobutylenu z wkładką z rozciągliwej siatki aluminiowej. Taśmy kominowe można plastycznie formować, dopasowując je dokładnie do kształtu pokrycia dachowego. Na ich zewnętrznych krawędziach naniesione są pasma kleju butylowego, dzięki któremu połączenie jest szczelne. Po ułożeniu taśmy wokół komina, dodatkowo osłania się ją listwami z blachy, które - w razie jej odklejenia - chronią dach przed przeciekaniem. Taśmę można montować jedynie wtedy, gdy temperatura w ciągu doby nie spada poniżej 5°C; inaczej klej niewystarczająco zwiąże.

Jak zrobić opierzenie komina ? Obróbka komina pod struktonit 

Poniżej znajdziecie film instruktarzowy jak prawidłowo opierzyć komin krok po kroku

 

    Więcej o:

Skomentuj:

Obróbka komina - rodzaje, kolejność prac