Basen przy domu: jak dobrze wykonać izolacje
Basen musi być szczelny. Wyciekająca z niego woda może zagrażać fundamentom domu i powodować ich niszczenie. Dlatego nieckę trzeba szczególnie dobrze zaizolować, stosując specjalne produkty odporne nie tylko na wodę, ale także na środki stosowane do jej dezynfekcji.
Basen przy domu: z czego zrobić nieckę basenu
Konstrukcja basenu przy domu (niecka) może być wykonana z różnych materiałów. Najczęściej jest żelbetonowa albo też gotowa z blachy stalowej, tworzywa sztucznego (akrylu, PVC) lub żywic.
Do przydomowych ogrodów wybiera się najprostszy typ basenu - z akrylową niecką. Taki gotowy element przewozi się i montuje w przygotowanym wcześniej wykopie. Baseny tego typu mają najmniejszą trwałość, ale są stosunkowo tanie. Alternatywą są niecki, których konstrukcję wylewa się w deskowaniu lub muruje z pustaków betonowych. Trzeba je koniecznie zabezpieczyć przed wodą, wykładając kilkoma warstwami zbrojonej folii PVC, mocowanej do rusztu z prętów stalowych o średnicy 4,5-6 mm.
Najpopularniejsze - ze względu na trwałość, szczelność, dowolność kształtów i rozmiarów - są baseny tradycyjne, wykonane ze zbrojonego betonu, wykończone płytkami ceramicznymi. Można je wykonać wewnątrz i na zewnątrz domu. Wymagają one jednak zastosowania systemów izolacji przeciwwodnej. Dodatkowo, baseny ogrodowe trzeba opróżniać z wody przed zimą.
Wykonanie izolacji basenu: od czego zależy wybór systemu
Niecki wykonane w sposób tradycyjny wymagają od środka zabezpieczenia izolacją przeciwwodną (hydroizolacją). Wybór właściwego systemu izolacyjnego zależy od wielu czynników, między innymi od miejsca wybudowania basenu (w domu lub w ogrodzie), jego wielkości, głębokości, sposobu wykończenia oraz rodzaju wody.
Obecnie w basenach o niewielkich wymiarach, a takie zazwyczaj wykonuje się w domach jednorodzinnych, stosuje się hydroizolacje zespolone (podpłytkowe), membrany PVC i specjalne powłoki niewymagające wykończenia płytkami. Wszystkie te produkty są odporne na działanie wody oraz środków stosowanych do jej dezynfekcji.
Uwaga! Niezależnie od wybranego systemu, uszczelnianie niecki żelbetowej można rozpoczynać najwcześniej po 6 miesiącach od betonowania, chyba że zastosowano specjalną recepturę betonu, umożliwiającą uszczelnianie po około 3 miesiącach. Przed aplikacją preparatów konieczne jest wykonanie próby wodnej. Jej przeprowadzenie ma na celu wykrycie ewentualnych nieszczelności niecki (pod pełnym obciążeniem wody).
Izolacji przeciwwodnej basenu nie można wykonać z płynnych folii, ponieważ nie są one odporne na długotrwałe działanie wody. Lepiej ich stosowanie ograniczyć jedynie do pomieszczeń mokrych, na przykład łazienek.
Izolacje basenu: izolacje podpłytkowe
Po uszczelnieniu przejść instalacyjnych w niecce, nakłada się szlam uszczelniający w dwóch lub trzech warstwach o łącznej grubości 2-4 mm
Jak sama nazwa wskazuje, izolacje te wykonuje się przed ułożeniem płytek ceramicznych. Do wyboru mamy dwa rodzaje systemów: elastyczne szlamy (w ich skład wchodzi głównie cement i polimery) oraz elastyczne powłoki (na bazie żywic reaktywnych). Pierwsze mają dobrą przyczepność do betonu, dokładnie go pokrywają i wypełniają nawet najmniejsze rysy. Powłoki z żywic wnikają w podłoże i szybko je uszczelniają. Ich wykonanie wiąże się jednak z zatrudnieniem wyspecjalizowanej firmy i sporymi kosztami. Nie stosuje się ich w basenach domowych, chyba że jest w nich woda termalna lub solankowa.
Do mocowania płytek w systemach hydroizolacji podpłytkowej należy stosować specjalne zaprawy klejowe o wysokiej elastyczności. Do fugowania wykorzystuje się uelastycznioną spoinę cementową, fugę epoksydową lub chemoodporną masę silikonową. Wybór preparatu stosowanego do spoinowania okładziny jest uzależniony od miejsca.
Fot. BASF
Podczas nanoszenia pierwszej warstwy izolacji, taśmami uszczelnia się narożniki, styki ścian i dna oraz stopnie schodów
Fot. BASF
Po związaniu i wyschnięciu warstwy szlamu, mocuje się zaprawami klejącymi płytki ceramiczne, a później spoinuje całą powierzchnię okładziny
Izolacje basenu: membrany PVC
Pasy membrany starannie się zgrzewa. Szczególnej uwagi wymaga izolacja w narożach i połączeniach ścian i dna.
Od niedawna na rynku jest dostępny system izolacji basenów na bazie membran PVC, kojarzony do tej pory głównie z izolowaniem dachów płaskich. Można go stosować we wszystkich rodzajach basenów, niezależnie od ich konstrukcji i miejsca. Wyjątkiem są baseny z wodą termalną, ze stałą temperaturą wody przekraczającą 32 st. C, a także z zamontowanym urządzeniem do tworzenia sztucznych fal.
Kompletny system składa się z: membrany hydroizolacyjnej do znaczenia linii oraz o tłoczonej powierzchni, blachy powlekanej PVC do montażu elementów, środka do uszczelniania zgrzewów oraz środka dezynfekującego. Najważniejszym elementem systemu są membrany wykonane z elastycznego polichlorku winylu (PVC-P) lub poliolefinu (FPO-PE), oferowane w postaci rolek w kolorze niebieskim. Standardowo membrany mają szerokość 1,65-2,05 m i długość 20-25 m. Są one lepszym zabezpieczeniem niż izolacje podpłytkowe. Mają dużą wytrzymałość na rozciąganie, są odporne na promieniowanie UV, przebicie i środki czyszczące oraz zachowują elastyczność w niskich temperaturach. Właściwie zamontowana membrana jest dobrym zabezpieczeniem przed rozwojem alg i przerastaniem korzeni. Zaletą tej technologii jest także możliwość montażu na mokrym podłożu.
Układanie membrany izolacyjnej. Prace izolacyjne powinny być prowadzone, gdy temperatura podłoża i powietrza nie jest większa niż 35 st. C. Powierzchnia niecki musi być czysta, sucha, zwarta, bez tłustych plam i pyłu. Jeśli na betonie widoczne jest mleczko cementowe - usuwamy je. Nierówności i uszkodzenia powinny być naprawione środkami do betonu. Przed montażem membrany podłoże dezynfekuje się środkiem nanoszonym natryskowo. Dopiero wtedy układa się warstwę amortyzującą (chroniącą membranę przed uszkodzeniami) oraz elementy mocujące, w postaci blachy powlekanej i kołków. Następnie mocuje się membranę, dopasowując ją do kształtu niecki i szczelnie łącząc jej arkusze między sobą i w narożach. Jest to ważne dla trwałości izolacji, ponieważ te miejsca są szczególnie narażone na działanie wody. Z tego względu brzegi są ręcznie lub automatycznie zgrzewane za pomocą specjalnej dmuchawy na gorące powietrze i wałków dociskowych. Później zgrzewy należy wygładzić i ewentualnie uzupełnić przy narożnikach i krawędziach.
Po wykonaniu warstwy izolacyjnej, basen można wypełniać wodą, która naciągnie membranę i rozciągnie ewentualne fałdy powstałe przy montażu.
Fot. Sika
Miejsca niedokładnie zgrzanych połączeń uzupełnia się odpowiednio przyciętą membraną i uszczelnia systemowym środkiem
Izolacje basenu: wykończenie z folii PVC
Basen można też wyłożyć specjalną folią PVC. Do gotowych niecek ogrodowych przeznaczona jest folia o grubości 0,7 lub 0,8 mm w kolorze chabrowym z przyspawanym profilem do jej zawieszenia.
W basenach wybudowanych z bloczków betonowych lub wykonanych jako konstrukcja żelbetonowa stosuje się folię zbrojoną o grubości 1,5 mm. Wcześniej jednak wnętrze niecki basenowej trzeba wyłożyć wykładziną geodezyjną oraz przymocować kątowniki powlekane PVC do brzegów basenu. Jest ona odporna na wysoką temperaturę wody (do 40 st. C) i zabezpieczona substancjami grzybobójczymi, które ułatwiają utrzymanie czystości wody basenowej. Folia zbrojona jest dostępna w różnych kolorach i wzorach.
Izolacje basenu: powłoki bez płytek
Z dostępnych na rynku rozwiązań izolacji basenów bez okładziny ceramicznej, najkorzystniejsze cenowo jest zastosowanie jednoskładnikowej dyspersji wodnej na bazie żywicy akrylowej, która jednocześnie jest warstwą wykończeniową. Ma ona dużą odporność na wodę chlorowaną i chemikalia. Wykonuje się z niej estetyczną, barwną powłokę nie tylko w basenach, ale także oczkach wodnych. Można ją stosować na podłożach: cementowych, cementowo-wapiennych i starych powłokach chlorokauczukowych, którymi dawniej izolowano baseny.
Ta "farba w płynie" jest dostępna w najpopularniejszych kolorach - białym, niebieskim i zielonym. Możliwe jest jednak wykonanie na zamówienie dowolnej barwy.
Dużą zaletą takiej izolacji jest prosta aplikacja. Produkt jest gotowy do użycia - wymaga tylko wymieszania przed nałożeniem. Nanosi się go na podłoże pędzlem lub wałkiem, w dwóch warstwach. Świeżą powłokę należy chronić przed działaniem wilgoci, a czas pomiędzy ułożeniem warstw powinien wynosić co najmniej 1 dzień (przy temperaturze od +15 st. C do -20 st. C). Aplikacja nie wymaga wykorzystania profesjonalnych narzędzi oraz specjalnych umiejętności budowlanych. Można ją wykonać samodzielnie.
- Więcej o: