Pojedynek architektów: dom z efektownym wejściem [część 1]

Iwona Mere - ekspertka "Ładnego Domu", architektka z dużą praktyką, Związana z naszym miesięcznikiem od1998 roku - wybrała projekt "OLIWIA".

Największe zalety projektu czyli dlaczego polecam właśnie ten dom

Podobają mi się między innymi:

- tradycyjna bryła z szerokim frontem i podcieniem wejściowym, wyglądająca skromniej i bardziej współcześnie niż "dworek" z gankiem; osłonięta przestrzeń przed drzwiami jest ładna oraz funkcjonalna;

- klarowny podział na część wspólną i prywatną, który przeprowadzono klasycznie, tj. między kondygnacjami: parter mieści strefę dzienną oraz zaplecze gospodarcze, na piętrze znajdują się sypialnie;

- dodatkową atrakcję stanowi możliwość przejrzenia domu "na wskroś" - od wejścia po ogrodowe przeszklenie (i ażur schodów);

- osobny pokój przy części dziennej nadaje się do pracy i przenocowania gościa, zwłaszcza że sąsiaduje z łazienką wyposażoną w natrysk.

Metryka budynku

Powierzchnia użytkowa: 151,6 m² ; pow. zabudowy: 160,7 m² ; kubatura: 542,6 m³; minimalne wymiary działki: 20,2 m x 21 m; autorzy: Tomasz Flak, Katarzyna Widurska, "Dobre Domy Flak & Abramowicz"; kontakt: ul. Strzegomska 2-4, 53-611 Wrocław, tel. +48 71 352 04 40; fax: +48 71 352 04 41; e-mail: biuro@dobredomy.pl

Dom o powierzchni nieco ponad 150 m² pomieści typową czteroosobową rodzinę z dwojgiem dzieci. Kompaktowa bryła z użytkowym poddaszem ma niewielką kubaturę, a w garażu jest miejsce na jeden samochód. Pomieszczenia wspólne wypełniają parter budynku, na poddaszu natomiast znajduje się część prywatna. Lokalizacja schodów na górę sprzyja dość niezależnemu funkcjonowaniu stref.

Z garażu da się przejść do mieszkania nawet w kapciach, łatwo będzie wnieść zakupy do kuchni i spiżarni, a także przebrać się, korzystając z wydzielonej garderoby. Dodatkowy atut gospodarstwa to obszerny podcień wejściowy, chroniący drzwi do domu, widoczne przez kuchenne okno. Podcień ten pomieści ławkę do sąsiedzkich rozmów, a także sezonowe rośliny w ładnych pojemnikach, słowem - nadaje się na wizytówkę gospodarstwa.

Działka - czyli w jakim otoczeniu najlepiej postawić dom wzniesiony według tego projektu

Zarówno od frontu, jak i po stronie ogrodu zaplanowano zadaszone podesty tworzące przestrzeń buforową pomiędzy wnętrzami domu a jego otoczeniem. To atrakcyjne miejsca, chroniące mieszkańców (i wnętrza) przed wpływami atmosferycznymi i na swój sposób zachęcające do przenoszenia rozmaitych gospodarskich aktywności "pod chmurkę" Wysunięte, boczne ściany przy tarasach ochronią prywatność domowników bez względu na to, czy będą przebywać wewnątrz czy na zewnątrz domu. Dlatego nawet bliskie sąsiedztwo innych budynków nie powinno dawać im się we znaki. O ile nie wykluczą tego zapisy miejscowego planu zagospodarowania, warto odsunąć domostwo od drogi na około 6 m, tak by na podjeździe dało się zaparkować samochód (i zamknąć bramę). Także na ogród na tyłach posesji przyda się pas ziemi szerszy niż wymagane minimum (raczej 6 niż 4 m dla zieleni wokół tarasu). Do wzniesienia domu na podstawie prezentowanego projektu potrzebna będzie działka o powierzchni 550-600 m² i szerokości co najmniej 20,2 m, z ulicą dojazdową wzdłuż zacienionej krawędzi.

Wygląd budynku

Wszystkie elewacje domu mają prawie identyczną szerokość: 13 oraz 13,2 m, ale tylko jedna z nich to niemal płaski prostokąt ściany parteru zwieńczony skośną połacią dachową z kalenicą na wysokości 7,9 m. Trzy pozostałe są poprzełamywane i dominują w nich trójkątne szczyty. Front jest wyraźnie podzielony na część "reprezentacyjną"
z ładnymi oknami balkonowymi i wspomnianym już podcieniem wejściowym oraz bardziej "gospodarczą" - z bramą wjazdową i tarasem na dachu garażu. Zapraszający charakter budują zarówno efektowne przeszklenia (w tym transparentny narożnik z drzwiami wejściowymi), jak i kolejne plany: rekreacyjna przestrzeń tarasu przy głównej sypialni z zadaszeniem poprzecznego skrzydła w tle.

Korzystne wrażenie robi zestawienie szlachetnych materiałów
- ceramicznej (lub cementowej) dachówki, kamiennej okładziny fragmentów ścian parteru, klasycznej, drewnianej stolarki i szkła
- zwłaszcza tafli nowoczesnych balustrad.

Solidny, grafitowy dach (z połaciami nachylonymi pod kątem 40 stopni) ładnie kontrastuje z bielą tynków i szarymi odcieniami kamienia. Na jednej z wizualizacji - eksponującej wejście do budynku - widać ciekawe rozwiązanie integrujące zewnętrzny wygląd z klimatem wnętrz. Zwracam uwagę na fragment ściany przy przeszkleniu - kamienne wykończenie przechodzi tam z elewacji do wnętrza wiatrołapu. Warto się zdecydować na taki ruch! Szykowna struktura ozdobi spory, widny przedsionek lepiej niż jakikolwiek inny element wyposażenia (np. modny kryształowy żyrandol czy konsola) i będzie widoczna także ze środka domu.

Ten sam zestaw kolorów i faktur przewija się przez wszystkie elewacje. Największe znaczenie ma - moim zdaniem - właśnie w rejonie wejścia i przy ogrodowym tarasie. Nie zalecam tu oszczędności!

Wnętrza i ich funkcje

Przeszklony narożnik wiatrołapu przyciąga uwagę wchodzących, ale jednocześnie ogranicza wgląd w głąb budynku. Za to stojący w przedsionku domownik albo gość ma szansę zajrzeć na drugą stronę. Długą perspektywę pasażu komunikacyjnego z prostymi, jednobiegowymi schodami na poddasze przymknie dopiero ogrodowa zieleń na tyłach posesji, widoczna przez oranżeryjne przeszklenie salonu. To również dość bezpieczne rozwiązanie, nie odsłaniające ani kuchennego rozgardiaszu, ani rejonu wypoczynkowego (gdzie bezpiecznie można sobie uciąć drzemkę).

Od frontu zaplanowano kuchnię z widokiem na furtkę i podcień wejściowy. Uzupełnia ją wydzielona, łatwo dostępna spiżarnia. Dalej - przy dużym oknie sięgającym od podłogi pod sufit - znajduje się jadalnia, a w głębi domu - salon. Cała strefa dzienna to otwarta przestrzeń z przenikającymi się aneksami o różnych funkcjach. W jej obręb włączono także komunikację. Nawet schody - ażurowa, rzeźbiarska konstrukcja - jednocześnie łączą (np. kondygnacje) i tylko optycznie dzielą przestronne wnętrze. Wzdłuż nich znajdują się drzwi do kilku osobnych pomieszczeń: szatni (najbliżej wejścia), łazienki
z natryskiem oraz gabinetu.

Pokój za garażem, z własnym wyjściem na taras, nadaje się zarówno na miejsce do pracy, jak i do przenocowania gościa. Liczniejsza rodzina może go przeznaczyć na sypialnię: dla seniora czy najstarszego dziecka szykującego się do opuszczenia rodzinnego gniazda. Pod skosami dachu projektanci zaplanowali część prywatną domu z trzema sypialniami, pokojem kąpielowym oraz pralnią. Pokoje oddzielają od siebie pomieszczenia pomocnicze oraz hol; każdy pokój znajduje się przy innej ścianie szczytowej i ma okno na inną stronę. Największemu - głównej, rodzicielskiej sypialni - towarzyszy własna garderoba. Tylko dla lokatorów tej sypialni jest przeznaczony taras na dachu garażu. Chociaż lokalizacja schodów ułatwia niezależne funkcjonowanie stref: wspólnej i prywatnej, to nie są one całkowicie odizolowane. Projektanci zdecydowali się na usunięcie fragmentów stropu między kondygnacjami. Dlatego z górnego holu można zajrzeć na dół, do salonu, który zyskał dzięki temu otwarciu bardziej reprezentacyjny charakter i "oddech". W rejonie wyjścia na ogrodowy taras - tam, gdzie przestrzeń dzienna sięga aż po dach - umieszczono dodatkowe okna w połaciach. Doświetlą one zarówno salon, jak i nadwieszoną nad nim "kładkę" przy schodach. Tak wewnątrz, jak i na zewnątrz domu autorzy nie poprzestali na praktycznych, budżetowych rozwiązaniach, lecz zaproponowali balans między funkcjonalnością i "efektami specjalnymi". O ile koszty nie są jedynym kryterium oceny, warto przyjrzeć się tej propozycji.

Parter

1. wiatrołap 6,1 m²
2. hol 7,5 m²
3. spiżarnia 2,1 m²
4. kuchnia 11,4 m²
5. pok. dzienny + jadalnia 33,7 m²
6. pokój 11 m²
7. łazienka 2,9 m²
8. garderoba 2,8 m²
9. pom. gosp. 5,8 m²
10. garaż 24 m²

Piętro

11. hol 11 m²
12. łazienka 9 m²
13. pokój 13,1 m²
14. pralnia 4,1 m²
15. pokój 10,4 m²
16. garderoba 6,2 m²
17. pokój 14,5 m²

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail. Zobacz PRZYKŁAD.