Groszek pachnący i jego urodziwi kuzyni - inne groszki

Wczesną wiosną zachwycamy się fiołkami, maj to czas konwalii, latem zaś zniewala nas urok groszku pachnącego. Żeby wonnym obłokiem zdobił nasz ogród, trzeba w kwietniu wysiać do ziemi jego nasiona. Mniej kłopotliwa jest uprawa groszków bylinowych. Niestety, chociaż są śliczne, to jednak nie pachną.

Sezonowe aromaty

Groszek pachnący (Lathyrus odoratus ) wyróżnia się i pięknym zapachem, i subtelną urodą. Dorasta do 1-2 m wysokości, czepiając się podpór długimi wąsami. Kwiaty (do 3 cm długości) mogą być białe, różowe, karminowe, fioletowe lub niebieskie - wszystkie są bardzo delikatne. Istnieją też odmiany dwubarwne oraz o mocno pofalowanych brzegach. Uprawa Groszek ten musi mieć dużo słońca i żyzną, próchniczną ziemię o odczynie zbliżonym do obojętnego. Należy go często dokarmiać nawozem do roślin kwitnących, a w czasie suszy sowicie podlewać. Jego kwiatami można się cieszyć od końca maja aż do jesiennych przymrozków. Trzeba tylko pierwszą partię nasion w marcu wysiać do pojemników na okiennym parapecie, a młode rośliny na początku maja z całą bryła korzeniową umieścić w gruncie, kolejne zaś partie siać na rabacie od kwietnia do końca czerwca co 2-3 tygodnie. Gdy rośliny mają około 10 cm wysokości, warto je uszczykiwać, by się rozkrzewiły.

Róż na lata

Jeśli przyciągnie nasz wzrok gruba poducha niemal karminowych kwiatów przewieszająca się przez ogrodzenie, będzie to z pewnością groszek szerokolistny (L. latifolius ). Ma on też odmiany jasnoróżowe lub białe, ale rzadziej się je widuje. Nazywany jest często storczykiem ubogich, bo jego kwiaty przypominają niektóre gatunki tych roślin. Kwitnie w lipcu i sierpniu, czasem nieco dłużej. Rozpoznać go można po szerokim "oskrzydleniu" łodyg i ogonków liściowych oraz wąsach wyrastających pomiędzy liśćmi. Dorasta do 2 m wysokości i obficie się rozgałęzia, ale wspina słabo.

Uprawa Groszek szerokolistny uwielbia słońce, ale udaje się też na stanowiskach półcienistych. Jest mniej wymagający od poprzedniego gatunku, nie choruje i nie wymarza. Na słabych glebach nie zaszkodzi wykopać dla niego spory dołek i wypełnić go ziemią kompostową zmieszaną z ziemią z ogrodu. W okresie tworzenia się pąków kwiatowych warto go nawozić, a gdy brakuje deszczu, także podlewać. Ten gatunek także rozmnaża się wyłącznie z nasion. Poleca się wysiewać je jesienią (lepiej kiełkuje po schłodzeniu), gniazdowo po kilka od razu na miejsce stałe. Groszek ten ma korzeń palowy, który nie regeneruje się po uszkodzeniu.

Kobierce pod koronami

Groszek wiosenny (Lathyrus vernus ) tworzy kępki o wysokość 20-30 cm. W kwietniu i maju na ich wierzchołkach ukazują się grona kwiatków, które w miarę dojrzewania zmieniają barwę, obok siebie rosną więc różowe, czerwone, fioletowe i niebieskie. Nowa jego odmiana "Rainbow" ma kwiatki w wielu odcieniach od karminu po biel. Uprawa Groszek wiosenny upodobał sobie miejsca półcieniste i cieniste, gdzie łatwiej jest o wilgoć. Może zarówno tworzyć kobierce pod drzewami, jak i ozdobić osłonięty od południa skalniak lub rabatę. Tam, gdzie rośnie, gleba powinna być jednak próchniczna, dobrze przepuszczalna i mieć lekko kwaśny lub obojętny odczyn. Gatunek ten, choć wygląda delikatnie, dzielnie sobie radzi w naszym klimacie, zupełnie nie boi się mrozu i jest odporny na choroby. Jego również uprawia się wyłącznie z nasion, które wysiewa się jesienią lub na przełomie marca i kwietnia wprost do gruntu, gniazdowo po 4-6 nasion, w rozstawie 20×50 cm.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o ogrodach: encyklopedia roślin, porady ekspertów, zdjęcia pięknych ogrodów w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>