Akebia (Akebia)

Akebia

Krzew pnący owijający się pędami, pochodzący z Japonii, Chin i Korei. Ma oryginalne purpurowo-różowe kwiaty, pachnące korzennie (cynamonem), męskie drobne, żeńskie większe, u nasady grona. Fioletowawe jadalne owoce to pękające jagody, przypominają kiełbaski. Stosowane w kuchni i medycynie chińskiej. Do ich zawiązania konieczne jest zapylenie krzyżowe, czyli posadzenie więcej niż jednego egzemplarza.

Rozmiary. Osiąga od 4 do 10 m wysokości, roczny przyrost to 1-3 m.

Gatunki. Akebia pięciolistkowa (A. quinata) ma skórzaste, całobrzegie listki palczasto złożonych liści. Rzadziej spotykana akebia trójlistkowa (A. trifoliata) ma drobniejsze kwiaty i lekko powcinane liście wrażliwe na mróz. Akebia pięciolistkowa rośnie silniej, przy temperaturze poniżej -15 stopni C jej liście opadają lub zasychają. Ma pstrolistną odmianę 'Variegata' i kilka o nieco odmiennym zabarwieniu kwiatów.

Kwitnienie. Od końca IV i w V.

Wymagania, stanowisko. Każda przeciętna gleba, jednak lepiej rośnie na podłożu dobrze zdrenowanym, przepuszczalnym. Toleruje gleby alkaliczne. Mało wymagąjca względem stanowiska, bujnie rozrasta się w półcieniu, jednak lepiej owocuje dobrze doświetlona. Nie lubi skrajności - miejsc silnie słonecznych lub mocno ocienionych. Znosi okresowe przesychanie i zalewanie podłoża. Czasem wcześnie rozwijające się pędy są uszkadzane przez przymrozki. Po wyjątkowo mroźnej zimie krzewy przemarznięte do linii śniegu dobrze odrastają.

Uprawa i pielęgnacja. Sadzi się je przy podporze lub jako rośliny okrywowe.

Rozmnażanie. Przez oddzielanie ukorzenionych pędów, odkłady, sadzonki pędowe w VI i VII; gatunki wysiewa się, nasiona mogą kiełkować po 2 latach.

Cięcie. Co 4-5 lat w marcu wycina się najstarsze pędy, w ciągu sezonu można korygować pokrój.

Podlewanie i nawożenie. W miarę potrzeby, dużymi porcjami. Od drugiego roku nawozić od wiosny do połowy lata nawozami wieloskładnikowymi lub wiosną raz - nawozem wolno działającym.

Najczęstsze choroby i szkodniki. Brak.

Zastosowanie. Krzewy najlepiej wyglądają jako pnącza swobodnie porastające konstrukcje lub okrywając grunt. Słodkawy miąższ owoców ma melonowy posmak.